Liqua - American Tobacco

Αυτό το υγρό κυκλοφορεί με δύο ονομασίες, American Blend ή American Tobacco. Και αυτό γιατί στη συσκευασία γράφει American Blend ενώ στην περιγραφή, η ίδια η κατασκευάστρια το αναφέρει ως American Tobacco. Και για του λόγου το αληθές, μπορείτε να το ελέγξετε εδώ

Το υγρό που δοκίμασα, είχε περιεκτικότητα 12mg/ml και για τη δοκιμή χρησιμοποίησα Kanger Protank II με 1.8Ω αντίσταση, πάνω σε Vamo V2.

Vapeheaven Premium - Prophet

Όταν κατέφτασε και η δοκιμαστική έκδοση του τελευταίου της σειράς, The Prophet, κλήθηκα και πάλι για δοκιμή. Η συσκευασία ήταν δοκιμαστική, 6ρα Νικοτίνη και απλό καραμελέ μπουκάλι χωρίς ετικέτα. Η μυρωδιά του δεν θύμιζε κάτι το καπνικό, τουλάχιστον με το σταγονόμετρο πάνω. Έντονα αρώματα καραμέλας γάλακτος και μία υπόνοια από κάτι ευχάριστα όξινο, κάτι σε φρούτο του δάσους, αλλά σε τόσο μικρή ένταση που μου ήταν αδύνατο να ξεχωρίσω κάτι πιο συγκεκριμένο.

Vapeheaven Premium - Barbarian

Τελειώσαμε τη βότκα μας, με ένα σχετικό άγχος γιατί προσπαθούσαμε να κρατήσουμε τη γεύση και την όσφρησή μας στη μέγιστη εγρήγορση, πράγμα όχι και τόσο εύκολο μετά από τόσο άτμισμα. Ανοίξαμε και το τελευταίο μπουκαλάκι, αυτό με το Barbarian. Εξαιρετικά αρώματα. Καπνός στο παρασκήνιο, και μπροστά αρώματα από εξαιρετική μαύρη σοκολάτα, όξινα φρούτα και μία γλυκάδα που στρογγύλευε τα αρώματα σε ξελιγωτικό βαθμό. «Αρχηγέ μου, νομίζω ότι αυτό θα είναι πολύ ωραίο», είπα και γέμισα τον evod με προσμονή.

Vapeheaven Premium - Vavilona

Τρίτη βότκα μπήκε στο ποτήρι, αρκετό άτμισμα σκέτης βάσης για να ανοίξουν οι κάλυκες, και νέος evod μπήκε στην παρέα, γεμάτος αυτή τη φορά με Vavilona. Αυτό το άρωμα με έπιασε λίγο αδιάβαστο στη μύτη. Ώρα αρκετή προσπαθούσα να αποκωδικοποιήσω αυτά που οι αναθυμιάσεις του προσπαθούσαν να μου πουν. Και τι δεν έκανα. Όσφρηση με το σταγονόμετρο, χωρίς αυτό, σταγόνα στο χέρι, τα πάντα. Και όμως το μόνο που μπόρεσα να διακρίνω με τη μύτη, ήταν ένα απροσδιόριστο άρωμα καπνού και κάποιες λουλουδάτες νότες.

Vapeheaven Premium - Ambrosia

Ο καθαρισμός συνεχίστηκε με τη δεύτερη βότκα της βραδιάς και ανοίχτηκε το δεύτερο υγρό, το Ambrosia. Στη μύτη, άφηνε ένα έντονο και γλυκό άρωμα κόκκινου μήλου(μάλιστα σχολίασα ότι πρόκειται για το μήλο της FA) με καπνικό υπόβαθρο. Το τσιγαρίσιο υπόβαθρο που όλοι ξέρουμε. Χωρίς να το καταλάβω, ήρθαν αμέσως στο μυαλό μου οι μνήμες από το eden της HoL και το Smokey Apple της After-8, με τα οποία άθελά μου θα έκανα σύγκριση.

Vapeheaven Premium - Abyss

Τα αρώματα που άφηνε στη μύτη ήταν εξαιρετικά πολύπλοκα. Είχε έντονες καπνικές νότες, πουροειδείς κατά κύριο λόγο που όμως καλύπτονταν περίτεχνα από αρώματα αμύγδαλου και βύσσινου. Εντυπωσιάστηκα και γέμισα έναν evod. Παράλληλα, ξεκινήσαμε να καθαρίζουμε τους ουρανίσκους μας με… βότκα! Σε χαμηλό, με πάγο και μία φέτα λεμόνι. Που να φανταζόμασταν εκείνη τη στιγμή ότι ο τρελοΤρύφωνας θα πήγαινε γραφείο στο καπάκι να γράψει review.

Vapeheaven Premium - Introduction

Από χτες, 13/11, η Ελευθερία από το e-tsigaro Κέρκυρας με ενημέρωσε ότι περίμενε κάποια δείγματα από τα υγρά Premium της Vapeheaven. Σήμερα το μεσημέρι με ενημέρωσε ότι κατέφθασαν, και αφού δεν πρόλαβα να πάω να τα δοκιμάσω, φρόντισε ο Θάνος από το ίδιο μαγαζί να με ειδοποιήσει ξανά το απόγευμα. Πήγα λοιπόν τη βόλτα μου και βάλαμε μπροστά μας τα τέσσερα δείγματα. Τα δοκιμάσαμε και τα τέσσερα παρέα, μία καλή κίνηση την οποία δεν είχα δοκιμάσει ξανά σε παρόμοιες ατμιστικές περιπέτειες, και τελικά αποδείχτηκε εξαιρετική ιδέα.

Liqua - Watermellon

Το υγρό που δοκίμασα, είχε περιεκτικότητα 9mg/ml και για τη δοκιμή χρησιμοποίησα Kanger Protank II 1.8Ω πάνω σε Vamo V2.

Μετά την ευχάριστη έκπληξη του προηγούμενου, με έπιασε μία ελαφρά λύπη που έπρεπε να δουλέψω λίγο σκέτη βάση για να καθαρίσει το στόμα, πριν δοκιμάσω και το τελευταίο του πακέτου. Αλλά μετά και από αυτό, μένουν μόλις 5 υγρά ακόμα της εταιρείας για να ολοκληρωθεί αυτός ο 2ετής σχεδόν μαραθώνιος δοκιμών.

Liqua - Cola

Το υγρό που δοκίμασα, είχε περιεκτικότητα 9mg/ml και για τη δοκιμή χρησιμοποίησα Kanger Evod 2.2Ω σε Vamo V2.

Σαν γνήσιος Έλληνας που πέρασε τα παιδικά του χρόνια την δεκαετία του ’80, έχω καταναλώσει και εγώ αρκετά κυβικά μέτρα από το υγρό αποτέλεσμα της πιο καλά φυλαγμένης συνταγής στον κόσμο. Ήταν το ζόρικο αναψυκτικό, οι πιο light πίνανε πορτοκαλάδες. Και φυσικά που να μας κόψει τότε να σκεφτούμε ότι στην ουσία πίναμε αρωματισμένο ζαχαρόνερο χωρίς την παραμικρή θρεπτική αξία.

Liqua - Energy Drink

Το υγρό που δοκίμασα είχε περιεκτικότητα 9mg/ml και για τη δοκιμή χρησιμοποίησα Kanger Protank II με αντίσταση 1.8Ω πάνω σε Vamo V2.

Κατ’ αρχάς να πω ότι προ αυστηρής διατροφής, ήμουν μέγας οπαδός του Red Bull και του Monster από ενεργειακά ποτά. Μιλάμε κατέβαζα λίτρα! Από άλλα υγρά άτμισης με αυτή τη γεύση, έχω δοκιμάσει της FA, το οποίο δεν μου άρεσε ιδιαίτερα και της Italian Flavors το οποίο ήταν καλό.

Liqua - Capuccino

Το υγρό που δοκίμασα είχε περιεκτικότητα 9mg/ml και για τη δοκιμή χρησιμοποίησα Kanger Protank II με αντίσταση 1.8Ω πάνω σε Vamo V2.

Γενικά δεν είμαι μεγάλος φαν της προσθήκης πραγμάτων στον καφέ, τον πόσιμο τουλάχιστον, αφού στον ατμιστικό συχνά πυκνά βάζω κάτι σοκολατοκαραμελοβανιλοφούντουκα. Τον καφέ μου τον προτιμώ βαρύ και σκέτο, και κάτι λάτε, μακιάτο και διάφοροι άλλοι που θες δυο ώρες να συλλαβίσεις την παραγγελία, είναι εκτός του πεδίου δράσης μου.

Liqua - Banana

Το υγρό που δοκίμασα είχε περιεκτικότητα 9mg/ml και για τη δοκιμή χρησιμοποίησα Kanger Evod με 2.2Ω αντίσταση σε VV No.1.

Κατ’ αρχάς να πω ότι το μέτρο σύγκρισης που έχω είναι διπλό: άρωμα FA DIY Μπανάνας, και έτοιμο υγρό από την εταιρεία Italian Flavors, που πιστεύω ότι χρησιμοποιεί και αυτή FA. Ανοίγοντας το μπουκαλάκι της Liqua, η μυρωδιά που μου ήρθε μου θύμισε έντονα πολύ ώριμη μπανάνα, αυτές που έχουν ψιλομαυρίσει και είναι πολύ μαλακές.

Liqua - Blueberry

Το υγρό που δοκίμασα, είχε περιεκτικότητα 9mg/ml και για τη δοκιμή χρησιμοποίησα Kanger Protank II με 1.8Ω αντίσταση πάνω σε Vamo V2.

Το μύρτιλλο έχει γίνει πασίγνωστο και στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια λόγω της ιδιότητάς του ως super food. Επίσης, με τα πολλά πλέον αρτοποιεία – ζαχαροπλαστεία που φτιάχνουν muffin αλλά και με τη μεγαλύτερη διείσδυση στην αγορά των αλυσίδων café, όπου δεν μπορεί να λείπει το πασίγνωστο και λατρεμένο στην Αμερική Blueberry Muffin.

Liqua - Citrus Mix

Το υγρό που δοκίμασα είχε περιεκτικότητα 9mg/ml και για τη δοκιμή χρησιμοποίησα DCT 1.5Ω στο VV No.1.

Και εδώ, ανοίγοντας το μπουκαλάκι, ήταν εμφανή τα αρώματα των εσπεριδοειδών. Πιο έντονο το πορτοκάλι, εμφανές το μανταρίνι, όσο χρειάζεται από λεμόνι και λάιμ, και γενικά μία αίσθηση από εκείνα τα ζαχαρωμένα φρούτα τα οποία συχνά βλέπουμε σε χριστουγεννιάτικα Pannetone κλπ. Αυτό το δοκίμασα σε καρτοτανκ, το οποίο είχα «καθαρίσει» πριν με αρκετά ml σκέτης βάσης, διαπιστωμένα.

Smoke e - Conclusion

Αφήνει σαν εταιρεία υποσχέσεις για το μέλλον. Με μια ματιά που έριξα στη σελίδα της, είδα αρκετές γεύσεις τις οποίες θα ήθελα να δοκιμάσω. Πρέπει όμως η εταιρείες να αρχίσουν να λαμβάνουν σοβαρά υπ’ όψιν διαδικασίες ονοματοδοσίας στα υγρά τους. Ναι, μαρκετίστικο ακούγεται, αλλά ο κόσμος των ατμιστών είναι ζωντανός οργανισμός που εξελίσσεται καθημερινά. Από ένα σημείο και μετά, τα ονόματα που στην ουσία απλά αναφέρουν τις γεύσεις, δεν τραβάνε. Για να σε τραβήξει κάτι, πρέπει πλέον να μην μπορείς να το συνδυάσεις με κάτι εφάμιλλο άλλης εταιρείας. Εν προκειμένω: Από αυτά τα τρία υγρά, μόνο το Oriental είχε αυτή τη σκέψη. Όλο αυτό το τελευταίο κομμάτι, δεν αναφέρεται φυσικά μόνο στη συγκεκριμένη εταιρεία, αλλά σε όλες. Εκτός από κάνα δύο που το κάνουν από την αρχή αυτό, ενδεικτικά After – 8 και Halo, οι περισσότεροι κατασκευαστές απλά γράφουν τη γεύση.

Smoke e - Ice Orange

Τέλος το Ice Orange. Και τι μου ήρθε στο μυαλό μόλις το πρωτοείδα? Το Frozen Orange από e - baron φυσικά. Και η μυρωδιά με κίνησε ακόμα περισσότερο προς αυτή την κατεύθυνση. Τα όξινα αρώματα από το πορτοκάλι χτύπησαν δυνατά τη μύτη μου και το καλύτερο από όλα είναι ότι η μενθόλη δεν φαινόταν καθόλου στη μυρωδιά. Και η γεύση ήταν τελικά αποκάλυψη. Γεμάτη και όξινη γεύση πορτοκαλιού, χωρίς περιττή γλύκα, και δυνατή μέντα στην εκπνοή. Δροσιά στο στόμα και αναπλήρωση βιταμίνης C στο μέγιστο. Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση όμως ήταν η απίστευτα πηχτή υφή του υγρού. Όπως και επίσης δεν με κούρασε καθόλου. Ιδιαίτερο άρωμα και γεύση, που δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορούσε να αποτελέσει all day λύση, αλλά πολύ καλό. Από χτύπημα, καλά τα πράγματα. Φαντάζομαι ότι με περισσότερη νικοτίνη θα ήταν δυσάρεστο καθώς γενικά τα μεντοειδή προσφέρουν ένα κάποιο χτύπημα παραπάνω. Και ήταν ιδανικό όπως το δοκίμασα. Για το Frozen Orange είχα γράψει τότε ότι μπορεί να ήταν πολύ ωραίο υγρό, αλλά ούτε frozen ήταν, ούτε orange. Εδώ θα πω το ακριβώς αντίθετο. Το υγρό ήταν ακριβώς ότι υποσχέθηκε. Και από τα τρία που δοκίμασα, μακράν το καλύτερο. 84/100

Smoke e - Oriental

Σειρά είχε το Oriental. Όταν άνοιξα το μπουκαλάκι και το πλησίασα στη μύτη μου, έφαγα αρκετή ώρα για να βρω τι μου θυμίζει αυτή η μυρωδιά. Τελικά μου έσκασε σε ανύποπτο χρόνο. Βύσσινο. Και έντονο. Η αλήθεια είναι ότι το όνομα Oriental το έχουμε συνδέσει με λουκουμοειδή καπνικά. Κάτι τέτοιο φαντάστηκα και για αυτό, αλλά μετά σκέφτηκα ότι ανατολίτικοι δεν είναι μόνο οι καπνοί. Είναι και τα γλυκά, είναι και συγκεκριμένες μυρωδιές, είναι και κουλτούρα ολόκληρη. Τράβηξα μια τζούρα λοιπόν και όντως, το βύσσινο ήταν κυρίαρχος. Ελάχιστα καπνικό, με έντονη την υπόγλυκη ξινάδα που βγάζει το γλυκό του κουταλιού βύσσινο, και ο ποιητής ήθελε σίγουρα να μιμηθεί κάποιο γλυκό ταψιού με βύσσινο. Και παίζουν πολλά τέτοια! Το χτύπημά του ήταν μπόλικο, και η υφή του υγρού παρέπεμπε σε πλειοψηφία vg. Και όμως το χτύπημα με παραξένευε. Το βρήκα πιο σκληρό από το προηγούμενο και ας έγραφαν το ίδιο νούμερο. Πρέπει να αναφέρω εδώ, ότι το βρήκα πολύ μπουχτιστικό σαν υγρό, και δεν νομίζω να του δώσω άλλο χρόνο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μου άρεσε. Ίσως έχει γίνει πιο ευαίσθητη η γεύση μου, ίσως τα σιροπιαστά δεν είναι πλέον του γούστου μου, ίσως απλά έχω αρχίσει να γερνάω, αλλά με μπούχτισε σε λιγότερο από 2 ml. Ήταν πάντως κάτι ανατολίτικο το οποίο ξεχωρίζει από αυτό που ήδη ξέρουμε ως Oriental.73/100

Smoke e - French Pipe

Ξεκίνησα με το French Pipe. Πήρα μία πρώτη ιδέα από τη μυρωδιά, η οποία δυστυχώς δεν ήταν η αναμενόμενη. Όταν ακούω French Pipe, περιμένω ένα καπνικό κατά κύριο λόγο άρωμα, με κάποιες γλυκές νότες ή φρούτα. Αυτό, μου μύρισε σοκολάτα. Και την ίδια γεύση είχε. Ωραίο, γλυκό, τραχύ και άγριο με γερό χτύπημα, γεγονός το οποίο με έστρεψε στο να αποφανθώ την ύπαρξη αρκετής PG, παρ’ όλο που στο μπουκαλάκι δεν αναφέρονται αναλογίες, ούτε έψαξα να βρω κάτι τέτοιο.

Smoke e - Introduction

Σήμερα έπεσαν προς δοκιμή στα χεράκια μου τρία έτοιμα υγρά της Smok-e, συγκεκριμένα το French Pipe 18, το Oriental 18 και το Ice Orange 12. Τα ξεκίνησα σχεδόν αμέσως μιας και δεν την είχα ξανακούσει την εταιρεία (από ελλιπή μελέτη), και όσο να ναι, καλό είναι να δοκιμάζουμε καινούρια πράγματα.

Οπτικά, τα μπουκαλάκια μου άρεσαν, γενικά τα πάω καλά με τα σκούρα χρώματα, και ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το Ice Orange το οποίο ήταν πράσινο! Το υγρό όχι το μπουκαλάκι!!!

Liqua - Apple

Το υγρό που δοκίμασα είχε περιεκτικότητα 9mg/ml και για τη δοκιμή χρησιμοποίησα Kanger Evod στα 1.8Ω πάνω σε Vamo V2.

Ανοίγοντας το μπουκαλάκι, μου ήρθε η γνώριμη μυρωδιά του πράσινου μήλου, που ιδιαίτερα όταν είναι αρκετά ξινό, είναι το αγαπημένο μου. Γέμισα τον evod, ανέβασα τα βολτ και του έδωσα να καταλάβει!

Liqua - Vanilla

Το υγρό που δοκίμασα είχε περιεκτικότητα 9mg/ml και για τη δοκιμή χρησιμοποίησα Kanger Evod με 1.8Ω αντίσταση, πάνω σε Vamo V2.

Έχοντας στο παρελθόν δοκιμάσει τις βανίλιες της FA ως έτοιμα υγρά και την Βανίλια του Atmos Lab σε άρωμα, ήμουν σχετικά επιφυλακτικός όταν έσκισα το wrap του μπουκαλιού. Οι FA δεν μου άρεσαν καθόλου και την Atmos την χρησιμοποιώ αποκλειστικά ως ενισχυτικό σε άλλα αρώματα. Η έκπληξη που συνάντησα μυρίζοντας το μπουκαλάκι της Liqua ανοιχτό, ήταν πολύ ευχάριστη.

Liqua - Strawberry

Το υγρό που δοκίμασα είχε περιεκτικότητα 9mg/ml και για τη δοκιμή χρησιμοποίησα Kanger Evod στα 1.8Ω αντίσταση επάνω σε Vamo V2.

Με το άνοιγμα του μπουκαλιού, ήρθαν και τα πρώτα καλά νέα. Απίστευτο φραουλένιο άρωμα, όχι του φρούτου αλλά πιο πολύ της μαρμελάδας, του σιροπιού και της γρανίτας.

Liqua - Coffee

Το υγρό που δοκίμασα είχε περιεκτικότητα 6mg/ml και για τη δοκιμή χρησιμοποίησα Kanger Evod με 1.8Ω αντίσταση, πάνω σε Vamo V2.

Ανοίγοντας το μπουκαλάκι, η μυρωδιά ήταν λίγη και υποτονική. Θύμιζε το κλασσικό εσπρεσάκι της FA, αλλά σε πολύ αχνή έκδοση. Ο evod άλλξε κεφαλή, κατέβηκε στα 1.8Ω και υποδέχτηκε ένα πλήρες γέμισμα.

Liqua - Tiramissu

Το υγρό που δοκίμασα είχε περιεκτικότητα 9mg/ml και για τη δοκιμή χρησιμοποίησα Kanger Evod με 2.1Ω αντίσταση πάνω στο VV No.1.

Στο παρελθόν και συγκεκριμένα στον πρώτο ατμιστικό μου μήνα, είχα δοκιμάσει το αντίστοιχο της FA. Και το είχα εκθειάσει. Με εκείνο λοιπόν σαν μέτρο σύγκρισης, άνοιξα το μπουκαλάκι και πλησίασα τη μύτη μου.

Liqua - Bright Tobacco

 Το υγρό που δοκίμασα είχε περιεκτικότητα 12mg/ml και για τη δοκιμή χρησιμοποίησα Kanger Evod με αντίσταση 2.1Ω επάνω σε VV No.1.

Σύμφωνα με λεγόμενα που άκουσα για το συγκεκριμένο, περίμενα κάτι που να αναδίδει μία φρεσκάδα, χωρίς αυτό να υπερκαλύπτει την καπνίλα του. Η μυρωδιά από το μπουκαλάκι ήταν σχεδόν ανύπαρκτη και απόρησα αρκετά, αλλά έχοντας εμπιστοσύνη στη Liqua γέμισα έναν ολοκαίνουριο Evod και μπήκα στο ψητό.

Liqua - Traditional Tobacco

Το υγρό που δοκίμασα ήταν 18ρι και για τη δοκιμή χρησιμοποίησα Kanger Evod στα 2.1Ω επάνω στο VV No.1.

Δεδομένου ότι τα καπνικά της Liqua μέχρι στιγμής ήταν δεόντως ικανοποιητικά, με χαρά παρέλαβα και αυτό το μπουκαλάκι. Έντονη μυρωδιά χωρίς πολλά στοιχεία να ξεχωρίζουν, και τον καπνό να αναδύεται έντονα. Γέμισα τον ατμοποιητή μου, και τα δα όλα!!!

Liqua - Turkish Tobacco

Το υγρό που δοκίμασα είχε περιεκτικότητα 12mg/ml και το δοκίμασα σε DCT 1.5Ω πάνω σε VV No.1.

Με σκεπτικισμό το έπιασα στα χέρια μου και το άνοιξα για να γεμίσω το cartomiser. Η μυρωδιά του, όντως ανατολίτικη, βαριά και λουλουδάτη. Προσδοκίες για άλλη μια φορά. Οι οποίες βγήκαν αληθινές και με το παραπάνω!

Liqua - Cherry

Το υγρό που δοκίμασα είχε περιεκτικότητα 6mg/ml, και για τη δοκιμή χρησιμοποίησα Τ3 στα 2.1Ω επάνω στο LavaTube.

Η πρώτη μου απογοήτευση όσον αφορά την Liqua. Όταν άνοιξα το μπουκαλάκι, η μυρωδιά ήταν καταπληκτική. Μου θύμισε ένα παγωτό που έτρωγα πιτσιρικάς, το Cherry Dream της ΔΕΛΤΑ. Σκέφτηκα ότι αν η γεύση έπιανε το 60% του αρώματος, θα είχαμε καινούριο αγαπημένο φρουτένιο. Δυστυχώς όμως, δεν ήταν η περίπτωση. Η γεύση μου θύμισε τη φαρμακίλα που παίρνεις μασουλώντας ένα άλλο κλασσικό, τις Halls κεράσι. Δεν ασχολήθηκα παραπάνω, καθώς δεν είδα περιθώρια βελτίωσης. 62/100 επιεικώς, λόγω προτέρου έντιμου βίου της εταιρείας.

The Cellar by House of Liquid - Minotaur final

Μετά από μεγάλη αναμονή, η οποία θα δούμε σε λίγο αν άξιζε, έφτασε η τελική έκδοση από το Μινωταυράκι της σειράς The Cellar από την House of Liquid. Ο Γιώργος, μου είχε υποσχεθεί πως όταν θα είναι έτοιμο, θα μου στείλει ένα μπουκάλι για δοκιμή, και όντως, σήμερα 4/7 ήρθε το δεματάκι με το πολυαναμενόμενο 60ρι μπουκάλι, με περιεκτικότητα νικοτίνης 12mg. Να σημειώσω ότι συνήθως ατμίζω στα 4-6 αλλά είμαι πολύ ανεκτικός σε μεγάλες περιεκτικότητες όταν φυσικά αυτό ταιριάζει με τη γεύση. Δεν θα μπορούσα π.χ. να φανταστώ τον εαυτό μου να ατμίζει Silverberry 24ρι…

Liqua - French Pipe

Το υγρό που δοκίμασα είχε περιεκτικότητα 12mg/ml και για τη δοκιμή χρησιμοποίησα Kanger Evod 2.1Ω επάνω σε LavaTube.

Άλλο ένα υγρό το οποίο με εξέπληξε. Βέβαια, άλλο περίμενα από την ονομασία, άλλο μου έδωσε στη μύτη και άλλο στη γεύση, αλλά δεν με χάλασε καθόλου γιατί αποζημιώθηκα και με το παραπάνω. Ανέμενα κάτι σε σοκολατένιο καπνό, μύρισα Cuban Cigar και τελικά έλαβα μία πολυπλοκότητα γεύσης και υφής που με έστειλε για μπαταρίες καθώς γονάτισα τα μοντ! Έμοιαζε λίγο με το Cuban Cigar, αλλά δεν είχε τόση γλύκα και έδινε την ξεραΐλα που περιμένεις καπνίζοντας πίπα, μόλις ζεσταθεί λίγο! Πολύ καλή επίσης η ξυλώδης αίσθηση την οποία αφήνει στη μύτη και στον ουρανίσκο, ίσως είναι ακριβώς το στοιχείο που δικαιολογεί την ύπαρξη της λέξης "pipe" στην περιγραφή. Το 85/100 νομίζω ότι είναι δίκαιο!

Liqua - Cuban Cigar

Το υγρό που δοκίμασα είχε περιεκτικότητα 12mg/ml και το έβαλα σε Kanger Evod 2.1Ω επάνω στο LavaTube.

Tribeca. Μέχρι να δοκιμάσουμε όλοι αυτό το ατμιστικό υγρό, αυτό το όνομα το ήξεραν μόνο οι Νεοϋορκέζοι, καθώς πρόκειται για μια περιοχή στο Μανχάταν. Πρόκειται για ένα ακρώνυμο που σημαίνει Triangle Below Canal Street.

The Cellar by House of Liquid - Conclusion

Αφήνω το Μινώταυρο έξω από το τελικό συμπέρασμα, και επιφυλάσσομαι να προσθέσω σχόλια όταν δοκιμάσω την τελική έκδοση. Κατ’ αρχάς, συγχαρητήρια στην εταιρεία για την τακτική branding που ακολουθεί. Αντί να μπουχτίζει ένα όνομα από τα αρώματα, τα έχει χωρίσει σε κατηγορίες οι οποίες έχουν διακριτές διαφορές μεταξύ τους. Σε αυτή τους την τακτική, με βρίσκουν πλήρως σύμφωνο ως επαγγελματία οικονομολόγο. Μοναδική παραφωνία στη συγκεκριμένη στρατηγική, το Cigare de Paris by Ebaron, το οποίο κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να ανήκει στη σειρά El Toro με άλλο όνομα. Τα 2 έτοιμα υγρά της σειράς «The Cellar», είναι ακριβώς αυτό που υποδηλώνει η ονομασία τους. Ξεχωριστά και καλύτερα να χρησιμοποιούνται από γνώστες.

The Cellar by House of Liquid - Minotaur V. 1.0 Beta

Στα μηνύματα που αντάλλαξα με το Γιώργο, μου εκμυστηρεύτηκε ότι το minotaur δεν είναι ακόμα πλήρως έτοιμο και ότι στην ουσία θέλει τη γνώμη μου. Αργότερα, μου είπε ότι η νέα του έκδοση είναι κατά περίπου 60% αλλαγμένη σε σχέση με αυτό που κρατάω, και ότι θα μου την στείλει σε μερικές μέρες για δοκιμή. Αποφάσισα να δοκιμάσω το υγρό σαν beta tester, αλλά θα προχωρήσω σε κανονικό review όπως τα δύο προηγούμενα. Θα προσθέσω επίθετο λοιπόν στο Μινώταυρο και αυτό θα είναι το V 1.0 beta(!). Η δοκιμή του κανονικά, σε αγωνιώδη αναμονή για την τελική έκδοση.

The Cellar by House of Liquid - Reserve

Tο χρώμα του, παραπέμπει χαλαρά στο σκούρο χρώμα του Μεταξά 5*, και η μυρωδιά του αναδίδει τη γλυκάδα που διακατέχει αυτό το ποτό. Έντονες επίσης και οι νότες ξύλου, οι οποίες παραπέμπουν στο βαρέλι και σου παρουσιάζουν το δίλημμα να το ατμίσεις ή να το πιεις. Ανακινώντας ελαφρά το μπουκάλι, θα ορκιζόμουν ότι διέκρινα και μία υπόνοια οινοπνεύματος, μπορεί όμως απλά ο συνδυασμός που έκανα στο κεφάλι μου να μεταφράστηκε σε οσφρητικό σινιάλο.

The Cellar by House of Liquid - Chivalry

Η Εμφάνιση του ταχυδρόμου στην πόρτα του γραφείου μου, ήταν από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις που θα μπορούσα να έχω. Παρέλαβα το δεματάκι και μόλις ψηλάφισα τα μπουκάλια, ανακουφίστηκα. Μπήκα στον πειρασμό να τα μυρίσω, αλλά δεν το έκανα. Θα περίμενα να φτάσω σπίτι. Πράγμα το οποίο και έγινε. Μετά από ένα πλούσιο γεύμα, καθάρισα τους κάλυκές μου με στοματικό διάλυμα, πήρα έπ’ ώμου τα συμπράγκαλα μου και έβαλα μπρος τη δοκιμή.

The Cellar by House of Liquid - Introduction

Όταν ο Γιώργος μου έστειλε ένα πμ λέγοντας ότι θέλει να μου στείλει την καινούρια σειρά «The Cellar» για review, χάρηκα. Αφ’ ενός γιατί ο δημιουργός εμπιστεύεται την άποψή μου και ίσως θεωρεί ότι αρκετοί ταυτίζονται με αυτή, και αφ’ ετέρου γιατί θα γινόμουν ένας από τους πρώτους που θα δοκίμαζαν αυτή τη σειρά. Του απάντησα ότι θα το κάνω χωρίς φόβο και πάθος, και από κείνη τη στιγμή και μετά περίμενα πως και πώς να έρθει το πακέτο. Η αναμονή των 13 ημερών (αθάνατα ΕΛΤΑ) μου άφησε χρόνο να σκεφτώ τη μεθοδολογία της δοκιμής, και κατέληξα ως εξής:

Α) εδώ και 13 μέρες ατμίζω σκέτη βάση

Β) Θα χρησιμοποιήσω 3 ατμοποιητές (Τ3, carto LR & Cisco 306 dripping 1.8Ω)

Γ) Θα χρησιμοποιήσω 2 mod (Lava & VV No.1)

Πιστεύω ότι οι επιλογές β και γ, είναι αυτές που εκφράζουν το μέσο ατμιστή, καθώς πλησιάζουν πολύ τις συνθήκες που ατμίζει ακόμα και ο νεοεισερχόμενος, και δεν έχουν να κάνουν ούτε με high end mods και ατμοποιητές, ούτε με επισκευάσιμες καταστάσεις όπου το setup Μπορεί να παίξει αρκετές φορές σημαντικό ρόλο. Τέλος, για μια πιο εμπεριστατωμένη άποψη, θα ατμίσω το κάθε υγρό για 24 ώρες. Πριν αλλάξω υγρό, θα ατμίζω για 2 τουλάχιστον ώρες σκέτη βάση.

Flavourland - Conclusion

Συμπέρασμα για τα υγρά της εταιρείας που δοκίμασα: Επιγραμματικά, thanks but no thanks. Έχω πληρώσει πολλά μεταφορικά στη ζωή μου, και έχω να πληρώσω ακόμα πολλά, αλλά αυτά τα €6,00 τα έκλαψα. Εν γνώσει μου πήρα το ρίσκο της δοκιμής, δεν με γέλασε κανείς, αλλά τα έκλαψα. Και φτάνω στο κυρίως θέμα απευθυνόμενος στους κυρίους και κυρίες της Zibacco: Είστε ατμιστές? Αν όχι, συνεργάζεστε με ατμιστές ώστε να έχετε μία πιο σαφή εικόνα για τα υγρά που εμπορεύεστε? Αν ναι, τα δοκιμάσατε? Τι γνώμη αποκομίσατε από αυτά? Θα τα δίνατε στα παιδιά σας αν έχετε και αν ατμίζουν? Παρακολουθώ κάποιες μέρες τώρα την πολιτική προώθησης της εταιρίας σας και δείχνει να εστιάζεται στο «Flavourland 100% made in Italy». Δεν παν να είναι και made by HRM the Prince of Monaco και να έχουν μπουκαλάκια από διαμάντι και εκχύλισμα ποιος ξέρει τι, τα υγρά που δοκίμασα είναι αίσχος, και αυτό με μεγάλη ευγένεια. Το Fresh Breath κάπως ξεχωρίζει, αλλά ούτε στο παραμικρό δεν φτάνει για να ξεπλύνει τη φρίκη των άλλων δύο και ιδιαίτερα του Virginia.

Ελπίζω να πάρετε τα λόγια μου καλόπιστα και να τα χρησιμοποιήσετε ως επιχείρημα στην εταιρία ώστε να φτιάξει υγρά της προκοπής. Αλλιώς, το μόνο που πετυχαίνετε, είναι να επιβεβαιώνεται το «ότι πληρώσεις παίρνεις, εσύ δεν πλήρωσες τίποτα και πήρες άνθρακες.» Αν όχι, μπορείτε να εξασκήσετε κατά βούληση το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά σας να μην μου ξαναστείλετε υγρά. Δεν ξέρω κατά πόσο η γεύση οφείλεται στην ημερομηνία λήξης(και θα μου επιτρέψετε να αμφιβάλλω), αλλά αν πάντως περιμένετε με αυτά τα προϊόντα να διεκδικήσετε μερίδιο στην έτσι κι αλλιώς δύσκολη αγορά των υγρών αναπλήρωσης, πρέπει ή να ελέγξετε τον Υπεύθυνο μάρκετινγκ της εταιρείας σας, ή να νομίζετε ότι έχετε να κάνετε με άσχετους, αδαείς, πρόβατα και εξαρτημένους που θα ατμίσουν το οτιδήποτε βρεθεί στο δρόμο τους!

Flavourland - Fresh Breath

Αφού άτμισα ένα ακόμα ml σκέτη βάση, να ξεχαστώ και από το προηγούμενο και να σιγουρευτώ ότι ο Τ3 δεν έχει κρατήσει υπολείμματα από άλλα υγρά, έβαλα μισό ml Fresh Breath στον Τ3. Ψιλοπροκατειλημένος, πήρα την πρώτη τζούρα και… ΤΩΡΑ ΜΑΛΙΣΤΑ! Ξεβούλωσε η μύτη μου, άνοιξε ο λαιμός μου, και με χαρά κοίταξα ένα υγρό το οποίο ήταν αυτό που υποσχόταν: στοματικό διάλυμα! Απίστευτα δροσερό και όπως είπε και άλλος, θυμίζει έντονα Vicks. Κουραστικό όμως, και το μισό ml με το ζόρι το άτμισα, είναι σίγουρα όμως ένα υγρό το οποίο θες να το έχεις και να τραβάς μία δύο τζούρες κάποιες στιγμές που θες πραγματικά αυτό το cool wave blast. Το βαθμολόγησα με 40/100. Ναι, είναι χαμηλά, σε σχέση με τα προηγούμενα όμως, είναι κορυφή. Και έχω δοκιμάσει πολύ καλύτερες μέντες. Επιπλέον, βρήκα ξανά εκείνο το απροσδιόριστο λιβανοειδές στη ρινική εκπνοή, και λογικό είναι να συμπεράνω ότι κάπου στη βάση ξεκινάει το πρόβλημα.

Flavourland - Virginia

Η μυρωδιά της σοκολάτας, με είχε προϊδεάσει θετικά. Έλπιζα σε ένα σοκολατένιο καπνικό, τύπου Choco Cigar από Vapeheaven. Άντ’ αυτού, πήρα την μεγαλύτερη τρομάρα της ζωής μου. Και την μεγαλύτερη ικανοποίηση. Γιατί κατάφερα και βρήκα το πιο αίσχος όλων των εποχών. Ακόμα και το κάστανο της ΦΑ, που συχνά πυκνά το βλέπω στον ύπνο μου και ξυπνάω ιδρωμένος, μυρίζοντας ταυτόχρονα ένα από τα τελευταία μου DIY για να συνέλθω, μπροστά στο Virginia φαίνεται Θεός. Στην μία και μοναδική τζούρα που πήρα, και πριν αρχίσω να φτύνω και να ψάχνω για στοματικό διάλυμα, βρήκα το χτύπημα ελαφρύ. Και είναι το μόνο το οποίο μου έμεινε από αυτό το υγρό, γιατί όλα τα άλλα καλύτερα να μην τα σκέφτομαι. Μία τζούρα και μετά άδειασα το υγρό, βύθισα τον Τ3 σε οινόπνευμα και πέταξα την κεφαλή στα σκουπίδια. Δε βαριέσαι, για το καλό όλων μας. Το βαθμολόγησα με 0/100. Και αυτό γιατί δεν χρησιμοποιώ αρνητική κλίμακα. Αν χρησιμοποιούσα, θα έπαιρνε – αρκετά, και το προηγούμενο υγρό μάλλον 0. Αν θέλετε να εκδικηθείτε κάποιον, χαρίστε το, εγώ πάντως θα εκπλαγώ αν κάποιος δηλώσει συμπάθεια γι αυτό το υγρό, στην τωρινή του μορφή τουλάχιστον. Που ξέρεις, αν η εταιρεία λάβει υπ’ όψιν τα σχόλια, μπορεί να αλλάξει το υγρό και να γίνει θεϊκό. Μακάρι...

Flavourland - M Blend

Είπα στην εισαγωγή μου ότι σκέφτηκα μπράβο στην εταιρεία. Μετά τις δοκιμές, η γνώμη μου άλλαξε σε «τι σας έκανα???». Και εξηγούμαι:

Έχοντας στο μυαλό μου γεύσεις εφάμιλλες με το Maxx Blend, Maxboro και γενικά καπνούς, έβαλα μισό ml στον Τ3 μου. Τράβηξα, ξανατράβηξα, ξαναματατράβηξα, το ίδιο αποτέλεσμα. Μάπα το καρπούζι. Κάποιοι είπαν για χαλασμένο λιβάνι, δεν ξέρω αν ήταν αυτό, αλλά ήταν κάτι το απροσδιόριστα άσχημο. Καμία καπνίλα, λίγο χτύπημα, λίγο ντουμάνι, άσχημη μυρωδιά ατμού, άσχημη ρινική εκπνοή και γεύση – επίγευση, απροσδιόριστη, Με την κακή έννοια. Συνέχιζα να το ατμίζω, του έδωσα ευκαιρίες, τίποτα. Ντρέπομαι ακόμα και να το χαρίσω ή να το δώσω σε συνατμιστή να το δοκιμάσει, αν τα θέλει κάποιος, τα χαρίζω και τα δύο. Εν τέλει, καθάρισα τον άτμο μου με οινόπνευμα, άτμισα ένα ml σκέτη βάση να καθαρίσει καλά, και απόλαυσα πολύ περισσότερο την γεύση οινοπνεύματος αρωματισμένου με λεμόνι από το M blend. Το βαθμολόγησα με 20/100, και ο λόγος είναι το επόμενο υγρό.

Flavourland - Introduction

Κατ’ αρχάς, να υπενθυμίσω άλλη μια φορά, πως ούτε επαγγελματίας γευσιγνώστης είμαι, ούτε είναι το επάγγελμά μου οι δοκιμές και κριτικές ατμιστικών υγρών. Θεωρώ τον εαυτό μου ως μέσο ατμιστή, με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αντικειμενικότητα. Ούτε τρολάκι εταιρείας είμαι, ούτε επιθυμώ να γίνω. Την προσωπική μου άποψη παραθέτω και τίποτα άλλο.

Η παρούσα δοκιμή, αφορά τα υγρά της εταιρείας Flavourland. Όπως ανακοινώθηκε, την 25^η Μαρτίου, η εταιρεία Zibacco που εμπορεύεται τα συγκεκριμένα υγρά, αποφάσισε ως προωθητική ενέργεια να χαρίσει σε κάθε ατμιστή για όσο διαρκεί το στοκ, από 4 μπουκαλάκια των 8 ml τα οποία όμως έχουν ημερομηνία λήξης την 30/03/2013. Όπως οι περισσότεροι πιστεύουμε, και ελπίζω να είναι αλήθεια, τα ατμιστικά υγρά δεν παρουσιάζουν κάποια επικινδυνότητα μετά την ημερομηνία λήξης τους, και από όσο έχω διαβάσει, συμφωνώ. Αυτό δε σημαίνει ότι παλαιώνουν ωσάν ένα καλό ερυθρό Merlot οπότε μην φυλάτε τα υγρά για τη μέρα που θα πάει φαντάρος ο γιος σας ή που θα αρραβωνιάσει η κόρη σας.

Σήμερα παρέλαβα και εγώ τα 4 μπουκαλάκια μου, πληρώνοντας τα μεταφορικά των €6,00, κάτι που το γνώριζα και δεν με ενόχλησε καθόλου. Ανοίγοντας το φάκελο, βρήκα ένα μπουκαλάκι Fresh Breath, ένα Virginia και δύο M blend. Η συσκευασία τους δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα, πόσο μάλλον το στικεράκι με το Χ! Όλα στα 9mg, μετά από διασταύρωση αφού τα γράμματα δεν ήταν και πολύ ευκρινή, όλα με VPG χωρίς να αναγράφονται πουθενά οι αναλογίες. Απών επίσης και το σύμβολο με τη νεκροκεφαλή το οποίο προβλέπεται για προϊόντα με νικοτίνη. Μπράβο στην εταιρεία, σκέφτηκα, για την ενέργειά της αυτή και ανυπομονώντας να τα δοκιμάσω, τα άνοιξα τουλάχιστον για να τα μυρίσω. Το M blend μύριζε εντελώς αδιάφορα και το Fresh Breath σαν στοματικό διάλυμα, αλλά αυτό που με παραξένεψε ήταν το Virginia που και πολύ σκούρο ήταν, και η μυρωδιά του θύμιζε έντονα σιρόπι σοκολάτας Carte d’ or. Έφτασα σπίτι, έφαγα ένα εξαιρετικό γεύμα με την ελπίδα να το σφραγίζω με ένα καλό άτμισμα, ξέπλυνα τον ουρανίσκο μου πρώτα με στοματικό διάλυμα και μετά με χυμό λεμονιού, άτμισα 1 ml σκέτη βάση στον κάθε έναν από τους 2 Τ3 που θα χρησιμοποιούσα για τη δοκιμή, και ξεκίνησα.

Ebaron Lab - Conclusion

Και ένα σχόλιο που αφορά το σύνολο των υγρών αυτών: Πολύ παχύρρευστα. Σε σημείο που είπα ευτυχώς που δεν έκανα τις δοκιμές σε κάρτο, μιας και ο Τ3 γονάτισε από θέμα τροφοδοσίας. Μερικές φορές χρειάστηκε να κλείσω τις τρύπες αερισμού της βάσης και να τραβάω τζούφιες για να πάρει αρκετό υγρό μέσα. Εκεί παρακάλεσα πραγματικά για έναν Cisco 306. Αλλά αυτά είναι πταίσματα.

Πρόκειται για μία 5δα εξαιρετικών υγρών, και επικροτώ την κίνηση να μη βγουν κάτω από επωνυμία El Toro ή κάτι που να το περιέχει. Ο ατμόκοσμος έχει συνδέσει το όνομα αναλόγως. Τα El Toro με καπνικά (με εξαίρεση το eden αλλά εφ’ όσον και στο εμπόριο πωλούνται πούρα με γεύση φρούτων, είναι αιτιολογημένο), και τα e-baron με φρούτα και γλυκά. Ίσως το Cigare de Paris να κυκλοφορούσε υπό τη σκέπη του γνωστού σε όλους μας άρχοντα ταύρου, μιας και πρόκειται για ζόρικο καπνικό, με άλλη ονομασία όμως, πιο μασίφ, κάτι σε Le Legionnaire ας πούμε… Το Brasileiro είναι πιο fusion και καλά είναι εκεί που είναι.

Τελειώνοντας, να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά τον Θάνο, την Ελευθερία (παρόλη την απουσία της για σοβαρό και εκπληκτικό λόγο) και την Ευαγγελία, τα παιδιά από το e-tsigaro Κέρκυρας δηλαδή, για την παροχή των καυσίμων. Προσωπικά, ότι έτοιμο υγρό πέφτει στα χέρια μου, θα του κάνω κριτική πλέον και θα τη δημοσιεύω, πιστεύω πλέον ότι η αγορά είναι αρκετά μεγάλη ώστε να ακούγονται τα καλά, να κατακρίνονται τα κακά, και να αναβαθμίζονται τα μέτρια. Για να έχετε μια ιδέα των βαθμολογιών μου, κάντε ένα κλικ εδώ, είπαμε, υποκειμενικά είναι όλα!!

Ebaron Lab - Cinnamon Cookies

Την αμαρτία μου θα την πω: είμαι δηλωμένος fan του υγρού αυτού by Atmos. Δεν έχω δοκιμάσει το έτοιμο υγρό της Atmos αλλά σε DIY που το διαθέτω μου άρεσε πολύ. Και σε συνδυασμούς. Με άλλα λόγια, έχω ένα μέτρο σύγκρισης πολύ ισχυρό και βάσει αυτού θα κάνω την κριτική μου. Για ξεκίνημα, θα πω ότι μυρίζοντας το υγρό, μου ήρθαν πολύ περισσότερο τα αρώματα του γνωστού μπισκότου που επιθυμεί να μιμηθεί ο ποιητής.

Ebaron Lab - Cigare de Paris

Η αλήθεια είναι ότι περίμενα κάτι γλυκό. Κάτι αρκετά γλυκό με έντονη τη γεύση του αμαρέτο, κάτι που να θυμίζει πούρο βουτηγμένο σε γλυκό κονιάκ ή αρμανιάκ. Ευτυχώς, αυτή τη φορά η μύτη που δίνει το άρωμα με τη γεύση, δεν είναι και τόσο κοντά. Συνηθίζω, όπως και πολλοί φαντάζομαι, όταν τραβάω μία τζούρα να αφήνω λίγο ατμό να περάσει στη μύτη. Αυτή η διαδικασία είναι απόλαυση με το συγκεκριμένο υγρό.

Ebaron Lab - Frozen Orange

Εδώ τα χαλάμε λίγο. Μπορεί να φταίει το ότι δοκίμασα τα άλλα δύο πρώτα, μπορεί να φταίνε οι προσδοκίες που είχα σύμφωνα με το πρώτο μήνυμα, μπορεί να φταίει το ξερό μου το κεφάλι, αλλά δεν μου άρεσε. Εμένα δεν μου άρεσε. Ίσως με άλλο όνομα, να με έβαζε σε άλλη ψυχολογία, αλλά εκεί που περίμενα έντονο πορτοκάλι με ιδέες από γκρέιπφρουτ και λίγο lime για σπιρτάδα (τουλάχιστον έτσι μου είχε πει "στη μύτη"), και έντονο "brain freeze", εισέπραξα ένα ελαιώδες υγρό με μπερδεμένη γεύση, απειροελάχιστα δροσερό λόγω μενθόλης.

Ebaron Lab - Silverberry

Ευτυχώς, η μύτη μου δεν με πρόδωσε για άλλη μια φορά, και όντως συνάντησα μια ευχάριστη έκπληξη. Ότι υγρά τύπου berry mix έχω δοκιμάσει, είχαν όλα ένα κοινό σημείο (γλυκάδα) και μία έλλειψη (οξύτητα). Το συγκεκριμένο, είχε μεν γλυκάδα, αλλά ήταν ισορροπημένη. Και επιτέλους, οξύτητα. Ξέρεις, αυτό το συναίσθημα που έχεις όταν δαγκώνεις την πρώτη φράουλα του καλοκαιριού, που σε μουδιάζει και σε κάνει να στραβώσεις ελαφρά το στόμα σου. Μου θυμίζει έντονα ένα ποτό τύπου και μπουκαλιού Gatorade, που όμως δεν μπορώ να ανασύρω το όνομά του με τίποτα. Η αρχική του γεύση είναι όξινη, και αυτό με ενθουσίασε. Στη ρινική εκπνοή μου άφησε έντονο άρωμα μύρτιλου, και αυτό με ενθουσίασε. Το σημαντικότερο όλων, η ισορροπημένη γλυκάδα του, η οποία όντως παρέπεμπε σε φρούτα του δάσους και όχι σε σιρόπι από φρούτα του δάσους. Από χτύπημα, όσο ακριβώς περιμένει αυτός που αγοράζει υγρό 6ρι. Ούτε κλωτσιά στο λαιμό, ούτε αέρας κοπανιστός! Και σε αυτό, έβαλα 89/100 και οι λάτρεις του είδους θα το λατρέψουν. Αν δεν, θα τους απαλλάξω ευχαρίστως από περισσευούμενα φιαλίδια!!! Συμπέρασμα: θα το άτμιζα ευχάριστα όλη την ημέρα και θα αγόραζα και άλλο!

Ebaron Lab - Brasileiro

Με μία λέξη, αποκάλυψη. Όπως έγραψα και στο πρώτο μήνυμα του θέματος, είχα την εντύπωση ότι από τη μυρωδιά είναι σκέτος καφές. Η έκπληξη που ένιωσα όταν τράβηξα την πρώτη τζούρα, ήταν ευχάριστη... ΠΟΛΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ!!! Στην αρχή έλαβα έντονη γεύση καφέ, χωρίς γλύκες, καπουτσινιές και λοιπά. Μετά, μου έσκασε και η έκπληξη. Καπνός. Και μάλιστα καπνός al'a' El Toro! Επίγευση έντονη, σε δύο επίπεδα, καφές για αρχή και στο τελείωμα η έντονη καπνίλα του Cigarillos χωρίς όμως να γίνεται ασήκωτο σαν το Puros. Από την αρχή βέβαια, είχα αμφιβολίες για το πόσο θα αντέχεται για ολοήμερο άτμισμα, και επιβεβαιώθηκα. Στη μέση του 1ου ml, άρχισα να χάνω την αίσθηση του καφέ και να έχω την εντύπωση ότι ατμίζω ένα ανεξήγητα τροποποιημένο καπνικό. Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό, εμένα με ενθουσίασε. Απλά, δεν με βλέπω να ατμίζω μία ολόκληρη μέρα μόνο αυτό, ούτε καν 3 συνεχόμενα ml. Με διακοπές όμως, σίγουρα. Το χτύπημα, παραπάνω από ικανοποιητικό, τόσο που ξανακοίταξα την ετικέτα, να σιγουρευτώ ότι όντως είναι 6. Το βαθμολόγησα με 89/100, όσο πιο αντικειμενικά μπορούσα. Συμπέρασμα: Baron, έγραψες!!!

Ebaron Lab - Introduction

Κατ' αρχάς να ευχαριστήσω τον Θάνο, την Ελευθερία και την Ευαγγελία από το e-tsigaro Κέρκυρας, που με προμήθευσαν με τα δείγματα για τη δοκιμή. Υπόσχομαι να χρησιμοποιήσω 2 μλ από το καθένα, και να σας επιστρέψω το υπόλοιπο, να το δοκιμάσετε και σεις!

Οι δοκιμές έγιναν σε Τ3 2.5Ω με LavaTube και VV No.1. Σε διάφορα βολτάζ. Τα υγρά είχαν όλα περιεκτικότητα 6mg/ml Νικοτίνη. Όπως έχω πολλάκις δηλώσει, δεν είμαι επαγγελματίας γευσιγνώστης και σίγουρα δεν πληρώνομαι ή λαμβάνω αντισταθμιστικά οφέλη! Δεν έχω ξανακάνει τόσο λεπτομερή κριτική, εκτός από το Atmos Mango για λογαριασμό της ALT. Από χαρά κάνω αυτή τη δοκιμή, και αν και όσες κάνω στο μέλλον, περισσότερο ως φόρο τιμής σε όσους δοκίμασαν και τι δεν δοκίμασαν από τις αρχές του ητ!!! Εσείς δείξατε το δρόμο, όλοι μαζί τον συνεχίζουμε! Μακάρι να κάνουν τέτοιες δοκιμές όσοι περισσότεροι γίνεται, και να γράφουν πλήρεις εντυπώσεις. Σίγουρα θα βοηθήσει και στην επιλογή υγρών, αλλά και τις εταιρείες σε διορθώσεις προς ευχαρίστηση όλων μας! Την προσωπική μου άποψη γράφω προσπαθώντας να είμαι αντικειμενικός. Πάμε λοιπόν!

Η εταιρεία, ή μάλλον η φίρμα, σχετίζεται με τη γνωστή House of Liquid. Όσοι έχουν δοκιμάσει τη σειρά El Toro έχουν μια πολύ καλή άποψη περί τίνος πρόκειται.