Ο καθαρισμός συνεχίστηκε με τη
δεύτερη βότκα της βραδιάς και ανοίχτηκε το δεύτερο υγρό, το Ambrosia. Στη μύτη, άφηνε ένα έντονο και
γλυκό άρωμα κόκκινου μήλου(μάλιστα σχολίασα ότι πρόκειται για το μήλο της FA) με καπνικό υπόβαθρο. Το
τσιγαρίσιο υπόβαθρο που όλοι ξέρουμε. Χωρίς να το καταλάβω, ήρθαν αμέσως στο
μυαλό μου οι μνήμες από το eden της HoL και το Smokey Apple της After-8,
με τα οποία άθελά μου θα έκανα σύγκριση.
Νέος και καθαρός evod(τα πλεονεκτήματα του να κάνεις τη δοκιμή παρέα με ιδιοκτήτη καταστήματος ητ, χεχε!) γέμισε και πήρε τη θέση του πάνω στο βάμο. Όπλισα, τοποθέτησα και πυροβόλησα. Μπερδεύτηκα! Άρχισα να παίζω με τα βαττ και παρέμεινα μπερδεμένος. Τα αρώματα και η γεύση της γλύκας του κόκκινου μήλου ήταν έντονα αλλά μία τσιγαρίλα υπέβοσκε στο παρασκήνιο. Έκλεισα τα μάτια και προσπάθησα να συγκεντρωθώ, να αναγνωρίσω και επιπλέον πράγματα τα οποία συνήθως κρύβονται σε τόσο απλοϊκά υγρά. «Virginia?» αναρωτήθηκα φωναχτά. «Μπα» άκουσα το Θάνο να λέει, «αν ήταν αυτό θα το έβρισκα με τη μία». Και τότε με χτύπησε. Inawera Dirty! Πραγματικά δεν έχω την παραμικρή ιδέα αν ο κατασκευαστής χρησιμοποίησε την εν λόγω βάση, αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι αν κάποιος αποπειραθεί να στάξει κόκκινο μήλο FA σε αυτή τη βάση, αυτό το αποτέλεσμα θα λάβει. Κάπως έτσι φαντάζομαι και τις El Toro βάσεις παρ’ όλο που δεν τις έχω δοκιμάσει, αλλά πολύ αμφιβάλλω αν χρησιμοποιήθηκαν, θα φαινόταν και από την υφή του υγρού αλλά και από την ελεεινή μάκα. Σαν γεύση και αίσθηση μου πέρασε κάπως αδιάφορη, δεν με χάλασε αλλά και δεν με κέρδισε. Και τους δυο μας. Μπορεί και να το ατμίζαμε ξανά, αλλά όχι ως προτίμηση αλλά ως «άντε ας το τελειώσω, δεν είναι κακό». Το 75/100 που του δίνω, ίσως δεν αντικατοπτρίζει τα λεγόμενά μου. Πολλές μονάδες έδωσε κατ’ εμέ η γενική συμπεριφορά του υγρού, με την πλούσια παραγωγή ατμού, και το ανεπαίσθητο μεν, όχι αέρινο δε χτύπημα της μηδενικής Νικοτίνης. Και αυτό θέλω να το δοκιμάσω σε 12ρι.
Νέος και καθαρός evod(τα πλεονεκτήματα του να κάνεις τη δοκιμή παρέα με ιδιοκτήτη καταστήματος ητ, χεχε!) γέμισε και πήρε τη θέση του πάνω στο βάμο. Όπλισα, τοποθέτησα και πυροβόλησα. Μπερδεύτηκα! Άρχισα να παίζω με τα βαττ και παρέμεινα μπερδεμένος. Τα αρώματα και η γεύση της γλύκας του κόκκινου μήλου ήταν έντονα αλλά μία τσιγαρίλα υπέβοσκε στο παρασκήνιο. Έκλεισα τα μάτια και προσπάθησα να συγκεντρωθώ, να αναγνωρίσω και επιπλέον πράγματα τα οποία συνήθως κρύβονται σε τόσο απλοϊκά υγρά. «Virginia?» αναρωτήθηκα φωναχτά. «Μπα» άκουσα το Θάνο να λέει, «αν ήταν αυτό θα το έβρισκα με τη μία». Και τότε με χτύπησε. Inawera Dirty! Πραγματικά δεν έχω την παραμικρή ιδέα αν ο κατασκευαστής χρησιμοποίησε την εν λόγω βάση, αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι αν κάποιος αποπειραθεί να στάξει κόκκινο μήλο FA σε αυτή τη βάση, αυτό το αποτέλεσμα θα λάβει. Κάπως έτσι φαντάζομαι και τις El Toro βάσεις παρ’ όλο που δεν τις έχω δοκιμάσει, αλλά πολύ αμφιβάλλω αν χρησιμοποιήθηκαν, θα φαινόταν και από την υφή του υγρού αλλά και από την ελεεινή μάκα. Σαν γεύση και αίσθηση μου πέρασε κάπως αδιάφορη, δεν με χάλασε αλλά και δεν με κέρδισε. Και τους δυο μας. Μπορεί και να το ατμίζαμε ξανά, αλλά όχι ως προτίμηση αλλά ως «άντε ας το τελειώσω, δεν είναι κακό». Το 75/100 που του δίνω, ίσως δεν αντικατοπτρίζει τα λεγόμενά μου. Πολλές μονάδες έδωσε κατ’ εμέ η γενική συμπεριφορά του υγρού, με την πλούσια παραγωγή ατμού, και το ανεπαίσθητο μεν, όχι αέρινο δε χτύπημα της μηδενικής Νικοτίνης. Και αυτό θέλω να το δοκιμάσω σε 12ρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου