Κατ’ αρχάς να πω ότι το μέτρο
σύγκρισης που έχω είναι διπλό: άρωμα FA DIY Μπανάνας, και έτοιμο υγρό από την
εταιρεία Italian Flavors,
που πιστεύω ότι χρησιμοποιεί και αυτή FA. Ανοίγοντας το μπουκαλάκι της Liqua, η μυρωδιά που μου ήρθε μου θύμισε
έντονα πολύ ώριμη μπανάνα, αυτές που έχουν ψιλομαυρίσει και είναι πολύ μαλακές.
Προσωπικά όταν τσακίζω το συγκεκριμένο φρούτο, τις προτιμώ σχετικά άγουρες, να κρατάνε. Οπότε ο υπαινιγμός δεν με ενθουσίασε. Γέμισα τον evod 2.2 στα 5 βολτ του Νο.1 και ξεκίνησα τη διαδικασία. Η πρώτη εντύπωση ήταν κάκιστη. Φαρμακευτική μπανάνα, του στυλ ότι αν υπήρχε σιρόπι Mucothiol με γεύση μπανάνα, έτσι θα ήταν. Έχω αρχίσει τελευταία να πιστεύω ότι τα γλυκά της εταιρείας θέλουν άνοιγμα και ωρίμανση, οι παρασπονδίες με υγρά που δεν την τιμούν έχουν αυξηθεί δυσανάλογα. Του έδωσα λίγο χρόνο να το συνηθίσω και συνέχισα να δοκιμάζω. Η κατάσταση βελτιώθηκε αρκετά, αλλά είχε ένα μέγιστο αρνητικό: τη ρινική εισπνοή. Μία απαίσια αίσθηση στη μύτη όταν άφηνα ατμό από το στόμα να ξεφύγει προς τα εκεί, η οποία ακόμα δεν έχω καταφέρει να προσδιορίσω τι είναι, και δεν καίγομαι και ιδιαίτερα να σας πω την αλήθεια. Ίσα ίσα που σκέφτομαι να το ατμίζω με τη μύτη κλειστή από δω και μπρος. Η γεύση πάντως είχε γλυκάνει αρκετά, και η αίσθηση ώριμου φρούτου που υποπτεύθηκα στην αρχή, έγινε πολύ αισθητή και το άρωμα άρχισε να στρώνει. Έβαλα και ένα καφεδάκι να τη συνοδεύσω, πιστεύοντας ότι η πίκρα του καφέ θα κάνει καλό συνδυασμό. Εν μέρει, είχα δίκιο, αλλά συνέχισε να με ενοχλεί η μυρωδιά που άθελά μου ερχόταν στη μύτη από τον ατμό που ξέφευγε. Το χτύπημα ήταν αρκετά ελαφρύ και η παραγωγή ατμού πλούσια για υγρό με μεγάλη αναλογία PG. Το μεγάλο συν που είδα ήταν η πλούσια αίσθηση που άφηνε στο στόμα. Ατμίζεις και νιώθεις ότι τρως φρούτο, απλά όχι το φρούτο που μου αρέσει. 67/100 μετά φόβου καρδίας. Σε πολλούς μπορεί να αρέσει.
Προσωπικά όταν τσακίζω το συγκεκριμένο φρούτο, τις προτιμώ σχετικά άγουρες, να κρατάνε. Οπότε ο υπαινιγμός δεν με ενθουσίασε. Γέμισα τον evod 2.2 στα 5 βολτ του Νο.1 και ξεκίνησα τη διαδικασία. Η πρώτη εντύπωση ήταν κάκιστη. Φαρμακευτική μπανάνα, του στυλ ότι αν υπήρχε σιρόπι Mucothiol με γεύση μπανάνα, έτσι θα ήταν. Έχω αρχίσει τελευταία να πιστεύω ότι τα γλυκά της εταιρείας θέλουν άνοιγμα και ωρίμανση, οι παρασπονδίες με υγρά που δεν την τιμούν έχουν αυξηθεί δυσανάλογα. Του έδωσα λίγο χρόνο να το συνηθίσω και συνέχισα να δοκιμάζω. Η κατάσταση βελτιώθηκε αρκετά, αλλά είχε ένα μέγιστο αρνητικό: τη ρινική εισπνοή. Μία απαίσια αίσθηση στη μύτη όταν άφηνα ατμό από το στόμα να ξεφύγει προς τα εκεί, η οποία ακόμα δεν έχω καταφέρει να προσδιορίσω τι είναι, και δεν καίγομαι και ιδιαίτερα να σας πω την αλήθεια. Ίσα ίσα που σκέφτομαι να το ατμίζω με τη μύτη κλειστή από δω και μπρος. Η γεύση πάντως είχε γλυκάνει αρκετά, και η αίσθηση ώριμου φρούτου που υποπτεύθηκα στην αρχή, έγινε πολύ αισθητή και το άρωμα άρχισε να στρώνει. Έβαλα και ένα καφεδάκι να τη συνοδεύσω, πιστεύοντας ότι η πίκρα του καφέ θα κάνει καλό συνδυασμό. Εν μέρει, είχα δίκιο, αλλά συνέχισε να με ενοχλεί η μυρωδιά που άθελά μου ερχόταν στη μύτη από τον ατμό που ξέφευγε. Το χτύπημα ήταν αρκετά ελαφρύ και η παραγωγή ατμού πλούσια για υγρό με μεγάλη αναλογία PG. Το μεγάλο συν που είδα ήταν η πλούσια αίσθηση που άφηνε στο στόμα. Ατμίζεις και νιώθεις ότι τρως φρούτο, απλά όχι το φρούτο που μου αρέσει. 67/100 μετά φόβου καρδίας. Σε πολλούς μπορεί να αρέσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου