Γενικά δεν είμαι μεγάλος φαν της
προσθήκης πραγμάτων στον καφέ, τον πόσιμο τουλάχιστον, αφού στον ατμιστικό
συχνά πυκνά βάζω κάτι σοκολατοκαραμελοβανιλοφούντουκα. Τον καφέ μου τον προτιμώ
βαρύ και σκέτο, και κάτι λάτε, μακιάτο και διάφοροι άλλοι που θες δυο ώρες να
συλλαβίσεις την παραγγελία, είναι εκτός του πεδίου δράσης μου.
Αυτό λοιπόν το υγρό, μόλις το άνοιξα μου έφερε στο νου πολύ γλυκό εσπρέσσο. Εντάξει είπα, θα το ατμίσουμε και τούτο, και μου φάνηκε και λογικό, γιατί εκτός από υφές, τι άλλη γεύση εκτός από γαλατίλα, συχνά έντονη, να δώσεις στον ατμό cappuccino? Γέμισα Protank II, έκανα τις ρυθμίσεις μου και του έδωσα να καταλάβει. Στην αρχή η εμπειρία, ήταν άσχημη, ως τρομακτική. Διάφορα λογοπαίγνια μου ήρθαν στο μυαλό, πχ καπουτσίνο? Μάλλον ποδαρίνο. Και αυτό που με παραξένεψε πολύ, ήταν ότι στον ατμό αλλά και έντονα στη γεύση, μου ήρθε καρύδα. Όχι αυτή η υπέροχη γεύση της Bounty που έχουμε στο μυαλό, ή το ωραιότατο Malibu, αλλά μία άσχημα εκτελεσμένη απόδοση γεύσης, κάτι σε ελάχιστο καφέ, με λίγο γάλα, και χαλασμένο Malibu που όμως έχει σκοτώσει τη γεύση της καρύδας. Δεν παραξενεύτηκα ιδιαίτερα, αφού και ο σκέτος ο καφές δεν ήταν και το φόρτε της Liqua, αλλά πρέπει να πω ότι σκέφτηκα «τζάμπα λεφτά έδωσα». Το χτύπημα το νιώθεις, και ο ατμός πλούσιος και βαρύς, αλλά περισσότερο έμοιαζε με αποτυχημένο πείραμα παρά με ολοκληρωμένο υγρό. Αποφάσισα να του δώσω λίγο χρόνο και να το ατμίσω και την επόμενη ημέρα. Και πολύ καλά έκανα. Έστρωσε και άρχισε να δίνει περισσότερο καφέ στη γεύση, σχετικά τραχύ μάλιστα που συνδυάστηκε υπέροχα με τον πρωινό μου καφέ! Και φυσικά ανέβασε αρκετά και τη βαθμολογία του: 72/100
Αυτό λοιπόν το υγρό, μόλις το άνοιξα μου έφερε στο νου πολύ γλυκό εσπρέσσο. Εντάξει είπα, θα το ατμίσουμε και τούτο, και μου φάνηκε και λογικό, γιατί εκτός από υφές, τι άλλη γεύση εκτός από γαλατίλα, συχνά έντονη, να δώσεις στον ατμό cappuccino? Γέμισα Protank II, έκανα τις ρυθμίσεις μου και του έδωσα να καταλάβει. Στην αρχή η εμπειρία, ήταν άσχημη, ως τρομακτική. Διάφορα λογοπαίγνια μου ήρθαν στο μυαλό, πχ καπουτσίνο? Μάλλον ποδαρίνο. Και αυτό που με παραξένεψε πολύ, ήταν ότι στον ατμό αλλά και έντονα στη γεύση, μου ήρθε καρύδα. Όχι αυτή η υπέροχη γεύση της Bounty που έχουμε στο μυαλό, ή το ωραιότατο Malibu, αλλά μία άσχημα εκτελεσμένη απόδοση γεύσης, κάτι σε ελάχιστο καφέ, με λίγο γάλα, και χαλασμένο Malibu που όμως έχει σκοτώσει τη γεύση της καρύδας. Δεν παραξενεύτηκα ιδιαίτερα, αφού και ο σκέτος ο καφές δεν ήταν και το φόρτε της Liqua, αλλά πρέπει να πω ότι σκέφτηκα «τζάμπα λεφτά έδωσα». Το χτύπημα το νιώθεις, και ο ατμός πλούσιος και βαρύς, αλλά περισσότερο έμοιαζε με αποτυχημένο πείραμα παρά με ολοκληρωμένο υγρό. Αποφάσισα να του δώσω λίγο χρόνο και να το ατμίσω και την επόμενη ημέρα. Και πολύ καλά έκανα. Έστρωσε και άρχισε να δίνει περισσότερο καφέ στη γεύση, σχετικά τραχύ μάλιστα που συνδυάστηκε υπέροχα με τον πρωινό μου καφέ! Και φυσικά ανέβασε αρκετά και τη βαθμολογία του: 72/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου