Μετά την ευχάριστη έκπληξη του προηγούμενου, με έπιασε μία ελαφρά λύπη που έπρεπε να δουλέψω λίγο σκέτη βάση για να καθαρίσει το στόμα, πριν δοκιμάσω και το τελευταίο του πακέτου. Αλλά μετά και από αυτό, μένουν μόλις 5 υγρά ακόμα της εταιρείας για να ολοκληρωθεί αυτός ο 2ετής σχεδόν μαραθώνιος δοκιμών.
Έτσι, αφού «καθάρισα», πήρα τον Protank II και άνοιξα το μπουκαλάκι. Ωραία και έντονη μυρωδιά καρπουζιού, αλλά ήταν ολοφάνερο ότι επρόκειτο για συνθετική παραγωγή. Κάτι σαν τα «καρπουζάκια» που τσακίζουμε τα καλοκαίρια σε σφηνάκια, και μετά δεν ξέρουμε από πού να φύγουμε! Γέμισα, ρύθμισα και πάμε. Η πρώτη μου αντίδραση ήταν «Ωχ!». Αλλά όχι «ωχ, Παναγία μου τι αηδία είναι αυτή». Το απρόσμενο «ωχ» της ευχάριστης αίσθησης μάλλον. Ωραία, δροσερή γεύση και άρωμα, που ναι μεν παραπέμπει σε καρπούζι, αλλά όχι στο ίδιο το φρούτο. Σε τεχνητό άρωμα καρπουζιού, χωρίς απαραίτητα αυτό να είναι κακό. Θυμήθηκα ένα παγωτό ξυλάκι που κυκλοφορούσε, και έμοιαζε με φέτα καρπούζι, το πράσινο μέρος δεν θυμάμαι τι γεύση είχε, το κόκκινο ήταν καρπούζι και τα κουκούτσια ήταν από κομματάκια σοκολάτας. Σε μία βόλτα μου από το τοπικό μαγαζί ητ που συχνάζω, το έδωσα στον ιδιοκτήτη να το δοκιμάσει. Και στην πρώτη τζούρα, είπε απλά «Ωχ!» και χαμογέλασε. Εξαιρετική παραγωγή ατμού και το χτύπημα ελαφρύ. Θα προτιμούσα λίγο λιγότερη νικοτίνη γιατί μου έδινε την αίσθηση ότι πνίγει τη γεύση, όσο και αν το ξέρουμε αυτό οι ατμιστές με νικοτίνη, σε πολύ λίγα υγρά το αισθάνεσαι πραγματικά χωρίς να έχεις δοκιμάσει χαμηλότερη περιεκτικότητα ή μηδενική. 85/100 εύκολα, και αν δεν συμπαθείτε τα φρουτένια, αξίζει να το δοκιμάσετε μόνο και μόνο για το «Ωχ!».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου