Ξεκίνησα με το French Pipe. Πήρα μία πρώτη ιδέα από τη μυρωδιά, η οποία δυστυχώς δεν ήταν η αναμενόμενη. Όταν ακούω French Pipe, περιμένω ένα καπνικό κατά κύριο λόγο άρωμα, με κάποιες γλυκές νότες ή φρούτα. Αυτό, μου μύρισε σοκολάτα. Και την ίδια γεύση είχε. Ωραίο, γλυκό, τραχύ και άγριο με γερό χτύπημα, γεγονός το οποίο με έστρεψε στο να αποφανθώ την ύπαρξη αρκετής PG, παρ’ όλο που στο μπουκαλάκι δεν αναφέρονται αναλογίες, ούτε έψαξα να βρω κάτι τέτοιο.
Τώρα, από γεύση, ήταν έντονη η σοκολάτα, πολύ έντονη. Διέκρινα και ξύλο αρκετό και ξηρό, αλλά το καπνικό του πράγματος δεν φαινόταν. Μπορεί να υπήρχε σε πολύ μικρό ποσοστό, αλλά η σοκολάτα το κατάπινε αμάσητο. Δεν ξέρω πως αντιλαμβάνεται η εταιρεία τον τίτλο French Pipe, πάντως αν το αντιλαμβάνεται ως σοκολάτα με ξύλο, τότε το πέτυχε. Αν είχε άλλο όνομα το υγρό, θα ήταν αλλιώς τα πράγματα, αλλά French Pipe, ή οποιασδήποτε άλλης εθνικότητας, δεν. Μην παρεξηγηθώ, μια χαρά υγρό ήταν και θα το άτμιζα ξανά με ευχαρίστηση. Απλά η ονοματοδοσία ίσως είναι καιρός να ξεφύγει από την πεπατημένη.72/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου