Lamda for Λiquid Gandalf, 6mg, KF3.1ES Clone, Kanthal D 0.28mm, 3.0mm MC, 2.20Ω, Nakamitchi
Ένα υγρό αναπλήρωσης που δημιούργησε η Lamda «ανακατεύοντας» την τράπουλα και ξεφεύγοντας από τα καθιερωμένα. Το Gandalf δουλεύτηκε επί μήνες σε συνεργασία με έμπειρο και φανατικό καπνιστή πίπας, με στόχο μέσω ενός μπουκέτου αρωμάτων να μιμηθεί το χαρακτηριστικό γευστικό προφίλ του καπνού πίπας. Στην παλέτα κυριαρχεί ο συνδυασμός από μαύρο Cavendish με Burley και Βιρτζίνια, ενώ σε κάποιες νότες γίνονται αντιληπτά τα τούρκικα καπνά με το μέλι και τα φρούτα. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο υγρό που αντιστέκεται στη μόδα των καιρών μας και αποδίδει αρμονικά σε χαμηλά βατ και «τσιγαρίσιες» τζούρες, με κάποιες νότες να αποδίδονται καλύτερα στην εκπνοή από την μύτη. Το Gandalf είναι διαθέσιμο σε συγκεντρώσεις νικοτίνης 3, 6 και 12mg/ml σε ένα χαρμάνι όπου επικρατεί ελαφρά η φυτική γλυκερίνη (VG) (40% PG / 60% VG).
Αυτά μας λέει η εταιρεία για το υγρό. Πρέπει να το έχω αναφέρει ξανά, αλλά στα νιάτα μου υπήρξα και εγώ καπνιστής πίπας, με ιδιαίτερη προτίμηση σε καπνά όπως Skandinavik Black, Captain Black μαύρο και μπλε, Amphora Κόκκινο και Capstan. Οι περισσότερες απόπειρες που έχουμε δει για υγρό αναπλήρωσης που να φέρνει σε πίπα, είναι κάτι αποτυχημένα perique, κάτι Latakia που μόνο Latakia δεν είναι και πολλές υλοποιήσεις που βασίζονται σε καπνό, καμένο ξύλο και κεράσι. Ανοίγοντας λοιπόν το μπουκαλάκι, έρχεται στη μύτη ένα πολύπλοκο σετ αρωμάτων. Κάτι καπνικό, κάτι ψημένο με την προσθήκη σίγουρα κάποιου φρούτου. Εκεί επικέντρωσα την προσοχή μου, και αν η μύτη μου δεν με γελά, ανίχνευσα νότες από κακάο και βερίκοκο. Αρχίζει και γίνεται ενδιαφέρον το πράμα και βάζω στα γρήγορα υγρό στον ατμοποιητή για να δούμε τι έχει να μας πει.
Είναι απίστευτη αυτή η αίσθηση που έλαβα!!! Η τζούρα ξεκινάει με κάποια μαλακά αρώματα Virginia τα οποία χάνονται αμέσως. Και όταν λέμε Virginia, δεν εννοούμε τη χορταρίλα που συνήθως παίρνουμε από τις περισσότερες Virginia γεύσεις, αλλά επιπέδου Black Note Prelude. Στο καπάκι, έρχεται η γνώριμη ψημένη αίσθηση του Cavendish, αρωματισμένη με κάποιες γλυκαντικές ουσίες σε απόλυτη όμως ισορροπία. Μέλι δεν γεύτηκα σε κανένα σημείο, τουλάχιστον αυτόνομα, αλλά είναι πολύ πιθανόν να ευθύνεται για την απαραίτητη γλύκα του υγρού. Υπάρχουν κάποια αρώματα, μεταξύ αποξηραμένων φρούτων και λουλουδιών, που τείνουν όμως πολύ περισσότερο προς τα φρούτα. Έδωσα πολύ χρόνο προσπαθώντας να αναγνωρίσω πιο συγκεκριμένα πράγματα αλλά δεν βρήκα άκρη. Συνεχίζω να πιστεύω έχοντας πάσα επιφύλαξη ότι πρόκειται για βερίκοκο ή ροδάκινο. Μετά από αρκετές τζούρες και αφού το στόμα μου το συνήθισε αρκετά, μου έδωσε κάποιες γεύσεις από αλατισμένη καραμέλα. Στη ρινική εισπνοή, βαριά καπνική μυρωδιά συνοδευόμενη από πιο έντονα αρώματα μελιού που θυμίζει το ψημένο μέλι το οποίο οι μερακλήδες απολαμβάνουν την καθαρά Δευτέρα αγοράζοντας την ανάλογη λαγάνα. Στην εκπνοή από τη μύτη, καταλαβαίνει κανείς ψημένο καπνό με όλη του την αμμωνία (όπως έχω ξαναγράψει, αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό όταν έχουμε να κάνουμε με καπνικά) και αρώματα μελιού. Το χτύπημά του, είναι μπόλικο. Εύκολα το νιώθει κανείς για 9-10 ενώ το ντουμάνι σαφώς λιγότερο από το αναμενόμενο. Για την μυρωδιά στο χώρο, πρέπει να πω ότι είναι φανταστική, και κάποιοι πελάτες που μπήκαν στο γραφείο όση ώρα γράφω, έχουν εκπλαγεί ευχάριστα. Η επίγευσή του είναι μακρά και επίμονη. Έχει αρκετά μεταλλικά στοιχεία και περιστρέφεται γύρω από τον καπνό. Το μαγικό σε αυτό το σημείο, είναι η αίσθηση που αφήνει στο στόμα, ένα κάψιμο και μια πικρίλα τα οποία ο καπνιστής πίπας σίγουρα θα ανακαλέσει στη μνήμη του, ιδιαίτερα όταν ο καπνός στο βαρελάκι τελειώνει και η καύση γίνεται πιο βίαια και με μεγαλύτερες θερμοκρασίες. Βλέπουμε και αισθανόμαστε ακριβώς αυτά που μας υπόσχεται το υγρό. Προσωπικά θα το απέφευγα με τον πρωινό καφέ, καθώς είναι πολύ έντονο, σε άλλους όμως μπορεί να καλύψει ακριβώς αυτό το κενό. Θα ήθελα να το δοκιμάσω και παρέα με έντονα κόκκινα κρασιά, ένα καλό brandy ή ένα δυνατό single malt. Μου έφερε στο μυαλό εντάσεις και αρώματα τα οποία συνάντησα όταν δοκίμασα το Black Note Bravura. Και μια πρότασή μου προς τον κατασκευαστή: Ονομάστε αυτό το υγρό Gandalf the Grey. Ταυτόχρονα, πετάξτε και ένα Gandalf the White, στο οποίο να υπάρχει σαφώς λιγότερο Cavendish και περισσότερο Burley. Ίσως και μια προσθήκη Basma ώστε να χάσει κάπως από τη γεύση της πίπας αλλά να μπορέσει να αποτελέσει υγρό για ολοήμερο άτμισμα. Μου άρεσε και θα ήθελα ένα λίτρο, ευχαριστώ!!! 97/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου