Vanilla French Macaron,
6mg, Tobecco KF4, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 1.97Ω, Nakamitchi
Καραμελένιο το χρώμα του υγρού που σε συνδυασμό με την
μονόπλευρη, σαγρέ και εξαιρετικά καλαίσθητη ετικέτα, δίνει τον τόνο και
προδιαθέτει για κάτι πολύ σπέσιαλ. Ανοίγοντας το μπουκαλάκι, ένα καραμελένιο
άρωμα βανίλιας γεμίζει την ατμόσφαιρα. Υπάρχει μια γλύκα αλλά μετριασμένη, με
πλαϊνά αρώματα τα οποία παραπέμπουν στα έξτρα συστατικά αυτού του υγρού. Σε
τυφλή οσφρητική δοκιμή, δεν νομίζω να μπορούσα να καταλάβω Macaron, μάλλον σε κάτι του στυλ κέικ ή
μπισκότο θα έκλινα.
Υγρό στον ατμοποιητή και πάμε να δούμε τι έχει να μας πει. Ρύθμιση το «κτήνος» στα 15W και αυτό που συναντώ είναι πέρα από κάθε προσδοκία! Έχουμε συνηθίσει τη βανίλια στα υγρά να είναι είτε πολύ έντονη, είτε πολύ γλυκιά, είτε και τα δύο, με αποτέλεσμα να είναι πάντα ο πρωταγωνιστής. Εδώ έχουμε μια τέλεια διαχείριση αυτού του αρώματος. Η γεύση από φρεσκότατο μαρεγκάκι, ή μπεζέ όπως το γνωρίζουμε οι πιο μυημένοι στα γλυκά, κυριαρχεί με εξαιρετική πιστότητα. Η γλυκάδα είναι στην εντέλεια, δεν λιγώνει σε κανένα σημείο και η βανίλια αφήνει τη στρογγυλάδα της, ένα διακριτικό άρωμα, μια ελαφρά πικρίλα την οποία όσοι δουλεύουν με λοβούς αντί για βανιλλίνη στην κουζίνα, ξέρουν καλά, χωρίς να κυριαρχεί σε κανένα σημείο. Στο βάθος της τζούρας, κάνει την εμφάνισή της μία γεύση από άψητο αμύγδαλο για να ολοκληρώσει μια φανταστική ατμιστική εμπειρία. Στη ρινική εισπνοή, η άγλυκη μαρέγκα γίνεται πολύ αισθητή σε βαθμό που θα μπορούσε σε πολλούς να φανεί αταίριαστος, τολμώ να πω και ενοχλητικός, Στη εκπνοή από τη μύτη, απαλή βανίλια και μόνο. Το χτύπημα είναι ελαφρύ και η παραγωγή ατμού κάπως πιο υποτονική από ότι θα περίμενα. Η επίγευση δεν είναι καθόλου επίμονη και εξαφανίζεται γρήγορα. Παίζει σε ρυθμούς βανίλιας, σε μια γλυκιά βάση και αφήνει το στόμα σε κατάσταση πλημμύρας. Επειδή όμως πρόκειται για υγρά τα οποία στην Ελλάδα διατίθενται σε αρκετά υψηλή τιμή, αποφάσισα να μην σταθώ μόνο στην πρώτη εντύπωση αλλά να του δώσω χρόνο. Έτσι και έκανα, αδειάζοντας το τανκ. Σε όλη αυτή τη διάρκεια λοιπόν, χάθηκαν πολλά από τα καλά στοιχεία του υγρού. Η βανίλια άρχισε να έρχεται μπροστά και να μεταμορφώνεται από φρεσκοχαραγμένο λοβό σε σκόνη βανιλλίνης. Η μαρέγκα μεταμορφώθηκε σε κάτι μπερδεμένο και άρχισε να με κουράζει. Συνολικά, το υγρό ξεκινά ακριβώς με αυτό που μας υπόσχεται, ένα μαρεγκάκι γεμιστό με κρέμα βανίλιας. Στην πορεία όμως, χάνει πολλά στοιχεία και γίνεται κουραστικό. Σε συνδυασμό με το προσωπικό μου γούστο και άποψη όσον αφορά τη ρινική εισπνοή δεν μπορώ να του βάλω πάνω από 80/100
Υγρό στον ατμοποιητή και πάμε να δούμε τι έχει να μας πει. Ρύθμιση το «κτήνος» στα 15W και αυτό που συναντώ είναι πέρα από κάθε προσδοκία! Έχουμε συνηθίσει τη βανίλια στα υγρά να είναι είτε πολύ έντονη, είτε πολύ γλυκιά, είτε και τα δύο, με αποτέλεσμα να είναι πάντα ο πρωταγωνιστής. Εδώ έχουμε μια τέλεια διαχείριση αυτού του αρώματος. Η γεύση από φρεσκότατο μαρεγκάκι, ή μπεζέ όπως το γνωρίζουμε οι πιο μυημένοι στα γλυκά, κυριαρχεί με εξαιρετική πιστότητα. Η γλυκάδα είναι στην εντέλεια, δεν λιγώνει σε κανένα σημείο και η βανίλια αφήνει τη στρογγυλάδα της, ένα διακριτικό άρωμα, μια ελαφρά πικρίλα την οποία όσοι δουλεύουν με λοβούς αντί για βανιλλίνη στην κουζίνα, ξέρουν καλά, χωρίς να κυριαρχεί σε κανένα σημείο. Στο βάθος της τζούρας, κάνει την εμφάνισή της μία γεύση από άψητο αμύγδαλο για να ολοκληρώσει μια φανταστική ατμιστική εμπειρία. Στη ρινική εισπνοή, η άγλυκη μαρέγκα γίνεται πολύ αισθητή σε βαθμό που θα μπορούσε σε πολλούς να φανεί αταίριαστος, τολμώ να πω και ενοχλητικός, Στη εκπνοή από τη μύτη, απαλή βανίλια και μόνο. Το χτύπημα είναι ελαφρύ και η παραγωγή ατμού κάπως πιο υποτονική από ότι θα περίμενα. Η επίγευση δεν είναι καθόλου επίμονη και εξαφανίζεται γρήγορα. Παίζει σε ρυθμούς βανίλιας, σε μια γλυκιά βάση και αφήνει το στόμα σε κατάσταση πλημμύρας. Επειδή όμως πρόκειται για υγρά τα οποία στην Ελλάδα διατίθενται σε αρκετά υψηλή τιμή, αποφάσισα να μην σταθώ μόνο στην πρώτη εντύπωση αλλά να του δώσω χρόνο. Έτσι και έκανα, αδειάζοντας το τανκ. Σε όλη αυτή τη διάρκεια λοιπόν, χάθηκαν πολλά από τα καλά στοιχεία του υγρού. Η βανίλια άρχισε να έρχεται μπροστά και να μεταμορφώνεται από φρεσκοχαραγμένο λοβό σε σκόνη βανιλλίνης. Η μαρέγκα μεταμορφώθηκε σε κάτι μπερδεμένο και άρχισε να με κουράζει. Συνολικά, το υγρό ξεκινά ακριβώς με αυτό που μας υπόσχεται, ένα μαρεγκάκι γεμιστό με κρέμα βανίλιας. Στην πορεία όμως, χάνει πολλά στοιχεία και γίνεται κουραστικό. Σε συνδυασμό με το προσωπικό μου γούστο και άποψη όσον αφορά τη ρινική εισπνοή δεν μπορώ να του βάλω πάνω από 80/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου