Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2016

Follow The White Rabbit - Gum Beat



Gum Beat, 6mg, Kayfun 3.1ES Clone, 0.28mm Kanthal D, 3.0mm MC, 2.25Ω, Nakamitchi.

Αχνιστή παραδοσιακή μηλόπιτα συνοδευόμενη από παγωτό βανίλιας και σιρόπι καραμέλας. Αυτό μας δηλώνει ο κατασκευαστής για το υγρό και είναι προφανές ότι το έχει εμπνευστεί από το Gambit της Five Pawns. Ανάμικτα τα συναισθήματα καθώς το Gambit δεν ήταν προσωπικά από τα υγρά που μου άρεσαν. Αυτό δεν σημαίνει ότι με χάλασε και ότι δεν έχω τα κριτήρια για να το δοκιμάσω.

Ανοίγοντας το μπουκαλάκι, τα αρώματα ζύμης, μήλου και κανέλας γεμίζουν το χώρο και τη μύτη μου προκαλώντας ωραία χειμωνιάτικα συναισθήματα. Η ελάχιστη βανίλια του, μου θυμίζει κάτι cookies μήλου που έπερνα και τα χρησιμοποιούσα τριμμένα σε παγωτό. Δεν μπόρεσα να βρω την καραμέλα στο άρωμα, αλλά αυτό είναι ενθαρρυντικό καθώς σημαίνει ότι προφανώς δεν θα υπερέχει έναντι των άλλων συστατικών. Χωρίς πολλά πολλά, υγρό στον ατμοποιητή, μέχρι τη μέση για να έχω και το κεφάλι μου ήσυχο και πάμε.

Ζύμη! Όχι μπισκότο, όχι τάρτα αλλά βουτυράτη ζύμη. Και όταν λέω «βουτυράτη» εννοώ υφή και όχι γεύση, μην με περάσετε και για διχασμένη προσωπικότητα! Μήλο! Ωραία ψημένο και καραμελωμένο μέσα στην προαναφερθείσα ζύμη με εμφανή τα στοιχεία της οξύτητάς του. Και τα μπαχαρικά, κανέλα κατά κύριο λόγο, να εμφανίζονται περισσότερο ως ένα είδος κρέμας που συνοδεύει τέλεια το όλο γλυκό! Επέτυχε το πείραμα και βρίσκω τον εαυτό μου να το απολαμβάνω πολύ περισσότερο από το αυθεντικό Gambit και μάλιστα με συνοδεία λευκού Sauvignon με αρώμτα lime και passion fruit (Blossom Hill, €6.00). Ακριβώς όμως επειδή το Gambit δεν ήταν και πολύ του γούστου μου, θα χαρώ να ακούσω και απόψεις ατμιστών που τους άρεσε το Gambit. Η καραμέλα όπως περίμενα, δεν εμφανίστηκε ποτέ ως αυτόνομη γεύση, αλλά είμαι σίγουρος ότι οφείλεται κατά πολύ για την ωραία αλλά όχι υπερβολική γλυκάδα που έχει το υγρό. Στο κλείσιμο της τζούρας, μένει μια γλυκιά αίσθηση στο στόμα καθώς και κάποια υποψία βανίλιας. Όσο το άτμιζα, τόσο συνήθιζα το μήλο, με αποτέλεσμα προς το τέλος να χαθεί και να μένουν όλες οι υπόλοιπες γεύσεις. Την ίδια συμπεριφορά είχα παρατηρήσει και στο Gambit αλλά και στο άλλο υγρό με ζύμη της Five Pawns, το Lucena, το οποίο είχα λατρέψει. Στη ρινική εισπνοή η ζύμη με την κανέλα κυριαρχούν, με το μήλο να εμφανίζεται περισσότερο ως μέσο οξίνισης. Στην εκπνοή από τη μύτη όμως, χάνεται η κανέλα στο παρασκήνιο και μένει η ζύμη με το μήλο και υποψία καραμέλας. Το χτύπημα κάπως ελαφρύ ενώ η παραγωγή ατμού σε αναμενόμενα επίπεδα. Η επίγευση είναι πιο σύντομη από τα προηγούμενα και αφήνει στο στόμα μια ζύμη με ελάχιστη αλμύρα. Μετά, έρχεται το μήλο με τη βανίλια και την κανέλα και ολοκληρώνουν μια υπέροχη εμπειρία.

Είναι μία από τις καλύτερες υλοποιήσεις φρούτου και ζύμης που έχω ατμίσει. Δεν θα ήθελα καμία αλλαγή σε αυτό το υγρό. Έχω όμως μια πρόταση για το Γιώργο: κράτα τη συνταγή του υγρού χωρίς το μήλο και βάλτου μέσα καλής ποιότητας άρωμα ροδάκινο, αχλάδι, κυδώνι, πορτοκάλι και ότι άλλο φρούτο πάει με κανέλα. Αντικατέστησε την κανέλα με τζίντζερ, και βάλε πιο τροπικά φρούτα, πάντα με τη βάση της ζύμης, βανίλιας και καραμέλας. Και φτιάξε μαζί με το Gum Beat μια νέα σειρά αρωμάτων, με άλλο όνομα. Έχουμε κάτι πολύ καλό εδώ νομίζω! 91/100

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου