V Type Tribeca, 6mg, Phenomenon Zest, 0.28mm
Ti01 TC, 2.4mm SC, 0.47Ω,
Nakamitchi.
Δεν υπάρχει νομίζω λόγος να μιλήσω για την περιγραφή της
γεύσης αυτού του υγρού. Πολύ λίγοι από εμάς δεν το γνωρίζουν. Η Purity μορφή
του, έχει σημαδέψει όλους σχεδόν τους ατμιστές 1ης και 2ης
γενιάς, είτε θετικά, είτε αρνητικά. Το όνομά του είναι το πιο αναγνωρίσιμο στο
χώρο του ατμού και είναι η αιτία που πολλοί μάθαμε ότι υπάρχει περιοχή στη Νέα
Υόρκη με αυτό το όνομα από αυτό.
Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για ένα υγρό το οποίο κινείται γύρω από δυο άξονες: συνδυασμό τουλάχιστον δύο καπνικών και καμένη ζάχαρη. Γνωστό σε όλους πλέον πως τα κυρίαρχα συστατικά του είναι το RY4 Double, η Αιθυλική Μαλτόλη και η Ακετυλική Πυραζίνη. Περιέχει σίγουρα τουλάχιστον ένα καπνικό ακόμα ενώ το χαρακτηριστικό του είναι ότι αποδίδει τις γεύσεις κατά κύματα. Και εκεί οφείλονται όλες οι αποτυχημένες απόπειρες αντιγραφής του. Έχει επικρατήσει επίσης (κακώς κατά τη γνώμη μου) ο όρος «τριμπεκίζει» για τα υγρά τα οποία ως βάση έχουν το RY4D. Πολλοί με ρωτούν πως και δεν έχω γράψει αναλυτικά γι αυτό το υγρό και η απάντησή μου είναι απλή: το υγρό κυκλοφόρησε το 2010, άρχισα να ατμίζω το 2012 και το δοκίμασα το 2013. Τι θα μπορούσα να πω που δεν έχει ήδη ειπωθεί? Το μόνο σίγουρο είναι ότι από όταν το πρωτοδοκίμασα μέχρι σήμερα, η συνταγή του πρέπει να έχει αλλάξει. Έχει χάσει πολλά από τα στοιχεία που το έφτασαν στην κορυφή, δεν παύει όμως να παραμένει ένα από τα κορυφαία υγρά της αγοράς. Να λοιπόν που ήρθε η στιγμή να γράψω και γι αυτό, στην High VG εκδοχή του όμως.
Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για ένα υγρό το οποίο κινείται γύρω από δυο άξονες: συνδυασμό τουλάχιστον δύο καπνικών και καμένη ζάχαρη. Γνωστό σε όλους πλέον πως τα κυρίαρχα συστατικά του είναι το RY4 Double, η Αιθυλική Μαλτόλη και η Ακετυλική Πυραζίνη. Περιέχει σίγουρα τουλάχιστον ένα καπνικό ακόμα ενώ το χαρακτηριστικό του είναι ότι αποδίδει τις γεύσεις κατά κύματα. Και εκεί οφείλονται όλες οι αποτυχημένες απόπειρες αντιγραφής του. Έχει επικρατήσει επίσης (κακώς κατά τη γνώμη μου) ο όρος «τριμπεκίζει» για τα υγρά τα οποία ως βάση έχουν το RY4D. Πολλοί με ρωτούν πως και δεν έχω γράψει αναλυτικά γι αυτό το υγρό και η απάντησή μου είναι απλή: το υγρό κυκλοφόρησε το 2010, άρχισα να ατμίζω το 2012 και το δοκίμασα το 2013. Τι θα μπορούσα να πω που δεν έχει ήδη ειπωθεί? Το μόνο σίγουρο είναι ότι από όταν το πρωτοδοκίμασα μέχρι σήμερα, η συνταγή του πρέπει να έχει αλλάξει. Έχει χάσει πολλά από τα στοιχεία που το έφτασαν στην κορυφή, δεν παύει όμως να παραμένει ένα από τα κορυφαία υγρά της αγοράς. Να λοιπόν που ήρθε η στιγμή να γράψω και γι αυτό, στην High VG εκδοχή του όμως.
Όταν άνοιξα το μπουκαλάκι, την πρώτη μέρα που παρέλαβα το
πακέτο, διαπίστωσα αμέσως την μυρωδιά αλκοόλ. Θεώρησα λοιπόν σωστό να προβώ σε
διαδικασία ωρίμανσης, όπως με το κλασσικό. Επί 9 μέρες φραπέδιαζα το μπουκαλάκι
και μετά το άνοιγα για δέκα λεπτά. Και έφτασε η μέρα της δοκιμής. Η αλκοολική
μυρωδιά έχει πλέον φύγει και μπορώ με ευκολία να αναγνωρίσω τη γλυκιά μυρωδιά
της καμένης ζάχαρης, κάποιες νότες βανίλιας και φυσικά το RY4D. Δύσκολα ανιχνεύω τους ξηρούς καρπούς και το καλαμπόκι όμως,
πιστεύω ότι θα με αποζημιώσει η γεύση. Υγρό στον ατμοποιητή λοιπόν και πάμε.
Πριν προχωρήσω στη γεύση, πρέπει να πω ότι έχω δοκιμάσει την
αρχική βερσιόν σε πληθώρα ατμοποιητών και στησιμάτων. Κορυφαία απόδοση, έχω
πάρει μόνο με το Phenomenon και με τα παλιά καλά Boge Cartomisers. Σε Kayfun,
απλά δεν. Ακόμα και ο εργοστασιακός Τ3 καλύτερα το απέδιδε… Σε σχέση λοιπόν με
το Purity, το υγρό
είναι άτονο. Όλες οι γεύσεις είναι εκεί. RY4D, λοιπά
μυστηριώδη καπνικά, γλύκα, λίγη βανίλια και νότες από ξηροκάρπια. Είναι όμως
μπερδεμένες μεταξύ τους και το αποτέλεσμα δείχνει να προσπαθεί να αναδυθεί μέσα
από ένα βουνό VG που το πλακώνει. Η ρινική του εισπνοή είναι έντονη με το RY4D να καίει τη
μύτη, πριν ακολουθήσει η γλυκάδα και τα στοιχεία βανίλιας. Η εκπνοή από τη
μύτη, είναι γλυκιά και απροσδιόριστα καπνική. Το ντουμάνι άφθονο και το χτύπημα
αρκετά πιο δυνατό από ότι θα περίμενε κανείς από το συνδυασμό VG και 6mg. Η επίγευση, σχεδόν άφαντη
όμως και αυτό είναι το μεγαλύτερο μειονέκτημα του υγρού. Μένει μόνο μια γλυκάδα
η οποία ενίοτε γυρνάει σε βανίλια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου