VDLV - Les Grands Grand Manitou

Grand Manitou, 6mg, Phenomenon Zest, 0.28mm Ni200, 2.0mm MC, 0.10Ω Nakamitchi

Εδώ οι κακές μεταφράσεις έφτασαν στην κορυφή και για του λόγου το αληθές, ακολουθεί το κείμενο από τη σελίδα της εταιρείας στα αγγλικά: «Associated equally with  gourmet subtle dominance of religious, Banana Flambé, and Mango». Με την προσοχή μας να στρέφεται στο religious το οποίο σημαίνει «θρήσκο»! Ευτυχώς στο μπουκαλάκι, τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα, με την αναγραφή των συστατικών ως σφολιάτα, Banana Foster και μάνγκο!
Φέρνοντας το μπουκαλάκι στη μύτη λοιπόν, υπάρχει ένα ελαφρύ άρωμα μάνγκο που συνδυάζεται με κάποιες νότες που θυμίζουν κρίθινο παξιμάδι. Η μπανάνα στη μύτη δεν είναι και πολύ εμφανής, περισσότερο μια ώριμη γλύκα διακρίνεται. Ενδιαφέρον φαίνεται! Έβαλα τρία σταγονόμετρα στο Φαινόμενο και ξεκίνησα.

Η ζύμη λοιπόν δεν υπάρχει σαν γεύση. Υπάρχει σίγουρα σαν αίσθηση όμως. Η μπανάνα δεν φαίνεται ξεκάθαρα, αλλά προς το τέλος της τζούρας, έρχονται κάποιες νότες που θυμίζουν ψητή μπανάνα με μαύρη ζάχαρη και στρογγυλεύουν ωραία και ευχάριστα το υγρό. Και πάμε στο μάνγκο, το οποίο στις περισσότερες εκδοχές που το έχω δοκιμάσει θυμίζει κάτι μεταξύ αποτυχημένου πειράματος και Amita Motion. Ε, σε αυτή την εκδοχή, είναι πολύ ωραίο. Γλυκό, ελάχιστα όξινο και με τις γήινες νότες του να συνδυάζονται πολύ ωραία με τα υπόλοιπα στοιχεία του υγρού. Σε κάποια σημεία και σαφώς με πολύ χαμηλότερη ένταση, μου θύμισε ένα αγαπημένο το οποίο δεν κυκλοφορεί πλέον, εκτός από τα μπουκάλια που έχουν μείνει σε στοκ, το Lucena. Στη ρινική εισπνοή, εμφανίζονται κάποια χημικά στοιχεία, αλλά ως επί το πλείστον θυμίζει ροδακινόπιτα. Δεν είναι παράξενο καθώς το μάνγκο και το ροδάκινο, είναι αρκετά κοντά και σε υφή αλλά και γευστικά. Στην εκπνοή τώρα, το υγρό δίνει τελείως άλλο χαρακτήρα ο οποίος άνετα θα μπορούσε να παραπέμπει σε κορυφαία δημιουργία της Hagen Dasz, και συγκεκριμένα κάτι σε παγωτό μάνγκο με κρέμα μπανάνας και κομμάτια ζύμης από cookie. Η επίγευση είναι αστραπιαία και έχει έντονο το στοιχείο του μάνγκο με τη μορφή της κρέμας. Αφού υποχωρήσει αυτό, μένει στο στόμα μια αίσθηση γλυκιάς πίτας, σε πολύ ελαφριά μορφή. Η παραγωγή ατμού στα αναμενόμενα επίπεδα ενώ το χτύπημα ανεπαίσθητο, με επιφύλαξη φυσικά καθώς μπορεί να οφείλεται στον έλεγχο θερμοκρασίας, σεταρισμένο στους 250 βαθμούς. Ευχάριστη έκπληξη αυτό το υγρό σε σημείο σε τυφλή δοκιμή να δυσκολεύεσαι να καταλάβεις ότι ανήκει σε αυτή τη σειρά. Έχω την ειλικρινή εντύπωση, ή μάλλον προαίσθημα, ότι δεν θα το επιστρέψω αυτό το μπουκαλάκι καθώς ήταν μια πολύ ευχάριστη ώρα αυτή που πέρασα μαζί του! 88/100