Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

Eliquid France - Sweet Cream No. 16



No. 16, 3mg, Tobecco KF4, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 1.95Ω, Nakamitchi

Το νούμερο 16 της Sweet Cream σειράς είναι μια λαχταριστή ανάμειξη από ροδάκινο και σαντιγί.












Λοιπόν, δεν συνηθίζω να ανεβάζω πολλές φωτογραφίες όταν γράφω για ένα υγρό, αλλά αυτό πρέπει να το θαυμάσετε! Ιδού:



Ροδάκινο με σαντιγί μας λέει η εταιρεία, ψάρεμα με σαντιγί μας λέει το μπουκαλάκι. Για το θεαθήναι, ας πιστέψω την περιγραφή που τσίμπησα από το ίντερνετ, καθώς παρά τη μεγάλη φαντασία μου και το ανοιχτό μυαλό που θεωρώ ότι έχω στη γεύση, η ιδέα του ψαρέματος με σαντιγί δεν με ενθουσιάζει. Δεν ξέρω αν οι ετικέτες τυπώθηκαν στην Ελλάδα ή τις τύπωσε ο κατασκευαστής, αλλά το Google Translate, δεν είναι η λύση! Επιστρέφω στο υγρό, ανοίγοντας το μπουκαλάκι και φέρνοντας το στη μύτη, διαπιστώνοντας ταυτόχρονα ότι δεν υπάρχει ψαρίλα στο άρωμα! Γλυκό και φρουτένιο το άρωμα, που σαφώς παραπέμπει σε ροδάκινο, όχι όμως τη μορφή του φρούτου. Περισσότερο θυμίζει μαρμελάδα ροδάκινο, από αυτές που συναντάμε σε γεμίσεις διαφόρων κρουασάν, μπριός και τσουρεκιών. Έχω την εντύπωση ότι στο άρωμα υπάρχει μια σπιρτάδα που οφείλεται σε κάποιο άλλο φρούτο, και στο μυαλό μου έρχεται παπάγια, βερίκοκο ή λίγο πορτοκάλι. Μπορεί και να είναι η ιδέα μου όμως. Υγρό στον ατμοποιητή και πάμε να δούμε τι έχει να μας πει.

Λοιπόν, έχω ατμίσει πολλά ροδάκινα, από αρκετές εταιρείες. Τα περισσότερα έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, μια γεύση που θυμίζει ψωμί παρά την ωραία τους μυρωδιά. Όχι ότι έχω πρόβλημα με το ψωμί, αλλά όταν ακούω ροδάκινο, θέλω να γεύομαι ροδάκινο. Το συγκεκριμένο, είναι καλό. Έχει κάποια χημικά στοιχεία που έρχονται στη γεύση, αλλά συγκριτικά με τα άλλα που έχω δοκιμάσει, είναι καλό. Και χωρίς ψωμί. Σαντιγί αυτού καθ’ αυτού δεν καταλαβαίνω στη γεύση, αλλά στην ουσία τι είναι η σαντιγί? Κρέμα χτυπημένη με ζάχαρη και για τους μερακλήδες αρωματισμένη και με κάτι της αρεσκείας τους. Εδώ σαν ξεχωριστή γεύση δεν υπάρχει, αλλά το σύνολο γίνεται πιο απαλό με την προσθήκη της κρέμας, καλύπτοντας αρκετά τη γλυκύτητα και την οξύτητα του φρούτου και δίνοντας την αίσθηση ότι στην ουσία πρόκειται για την κρέμα ροδάκινο με την οποία ευχαρίστως θα γεμίζαμε μία τούρτα. Αν του βάζανε και ένα μπισκοτάκι, νομίζω ότι θα είχαμε ένα πολύ ωραίο cheesecake ροδάκινο. Η εισπνοή από τη μύτη δεν είναι και πολύ ευχάριστη καθώς το ροδάκινο αποκαλύπτει όλα τα χημικά του χαρακτηριστικά. Και δυστυχώς, οι περισσότεροι ατμιστές, δεν ατμίζουν ούτε με κλειστή, ούτε με βουλωμένη μύτη. Στην εκπνοή από τη μύτη, το ροδάκινο ακόμα διακρίνεται και γίνεται αρκετά κρεμώδες. Εδώ εμφανίζεται και εκείνη η αίσθηση για κάποιο δεύτερο φρούτο στο υγρό, το οποίο ακόμα δυσκολεύομαι να προσδιορίσω. Αν όντως υπάρχει πάντως, τείνω τελικά προς το βερίκοκο. Η παραγωγή ατμού είναι αναμενόμενη ενώ το χτύπημα κάπως πιο δυνατό από το αναμενόμενο. Η επίγευση κρατάει λίγο και περιορίζεται σε εξασθενημένα αρώματα από ροδάκινο μαζί με μια κρεμώδη αίσθηση η οποία όμως στερείται γεύσης. Ευχάριστο υγρό, κάπως πιο ιδιαίτερο από τα προηγούμενα το οποίο δεν βαριέται κανείς εύκολα. Ούτε μπουχτίζει. Δεν το βλέπω όμως ικανό να συντροφεύει τον Έλληνα ατμιστή στον αγαπημένο του πρωινό (ή οποιασδήποτε ώρας) καφέ. Δεν το θεωρώ μειονέκτημα, αλλά απαραίτητο να το γνωρίζει κάποιος γιατί κακά τα ψέματα, ο καφές αποτελεί μεγάλο κριτήριο για πολλούς, και τεστ παραμονής στο άτμισμα για περισσότερους. 74/100

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου