Eliquid France - Sweet Cream No. 9

No. 9, 3mg, Tobecco KF4, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 1.95Ω, Nakamitchi

Το νούμερο 9 της Sweet Cream σειράς είναι μια λαχταριστή ανάμειξη από Ντόνατ και σοκολάτα.

Αυτό το υγρό έχει προκαλέσει και το μεγαλύτερο ντόρο από όσο διαβάζω. Και μάλιστα παρατηρώ ένα trend στις εταιρείες που ειδικεύονται στα φρουτογλυκά να επιδίδονται σε κατασκευή υγρών ντόνατ. Η προσωπική μου εμπειρία με τις βόμβες θερμίδων τύπου ντόνατ, είναι εκτεταμένη καθώς ως φοιτητής κατανάλωνα πολύ πράμα.
Τα καλά του εξωτερικού, καθώς ο φούρνος του σούπερ μάρκετ στην περιοχή μου τα παρέδιδε ζεστά ακόμα, γεμιστά είτε με μήλο και κανέλα, είτε με μύρτιλα είτε με custard. Όσοι με παρακολουθείτε, μπορείτε να φανταστείτε την αρχή της αντιπάθειάς μου για τις κρέμες... Το μηλαράκι με την κανέλα πάντως το τιμούσα δεόντως! Στο θέμα μας, φέρνοντας το μπουκαλάκι στη μύτη, δεν ανιχνεύεται κανένα ίχνος ντόνατ, η μυρωδιά της κρέμας σοκολάτας όμως, σπάει τα ρουθούνια. Γλυκιά σε βαθμό «sickly sweet», ελαφρώς αλκοολική και θυμίζει πολύ τη σοκολάτα της Innovation για την οποία πολύς κόσμος είναι έτοιμος να σκοτώσει αν χρειαστεί! Υπερβολές, αλλά από άρωμα σκίζει. Υγρό στον ατμοποιητή λοιπόν και πάμε.

Είναι ένα αληθινό μυστήριο αυτό το υγρό. Για να καταλάβετε ακριβώς τι εννοώ, επιβάλλεται να πεταχτείτε μέχρι κάποιο μίνι μάρκετ και να προμηθευτείτε μια τετράδα ντόνατ «Στεργίου». Και εξηγούμαι: το ντόνατ αυτού καθ’ αυτού, δεν υπάρχει πουθενά. Τη στιγμή που ο ατμός χτυπάει το στόμα όμως, νιώθεις πραγματικά σαν να έχεις καταπιεί μια μπουκιά από αυτά που σας έστειλα να πάρετε. Η σοκολάτα αποδίδεται επακριβώς όπως στο εν λόγω γλύκισμα, ενώ στο τελείωμα της τζούρας εμφανίζεται αυτή η λιπαρή αίσθηση που περιμένει κανείς. Σε κανένα μα κανένα σημείο, δεν γεύτηκα όμως τη ζύμη, γεγονός που αποτελεί μέγιστο μειονέκτημα για μένα. Η αίσθηση του ντόνατ, ενισχύεται αρκετά στη ρινική εισπνοή, ενώ στην εκπνοή από τη μύτη είναι γλυκιά και ανάλαφρη, με τη σοκολάτα να έχει εξαφανιστεί. Η παραγωγή ατμού καθώς και το χτύπημα είναι στο απολύτως αναμενόμενο επίπεδο. Η επίγευση, βρίσκει τη σοκολάτα να έχει χαθεί τελείως, ενώ η αίσθηση της ζύμης έρχεται και φεύγει. 

Ένα πολύ καλό υγρό, όχι όμως αυτό το οποίο μας υπόσχεται. Αν ονομαζόταν Choco Dough ας πούμε, θα έπεφτε μέσα, αλλά στην παρούσα μορφή, όχι. Σε τυφλή δοκιμή, ο μόνος λόγος για τον οποίο θα υποπτευόμουν ντόνατ, θα ήταν η σοκολάτα και οι καταδρομικές που είχα κάνει στα «Στεργίου», αν δεν είχα δοκιμάσει ούτε αυτά, μάλλον θα θεωρούσα ότι πρόκειται για ωμή ζύμη. Και πάλι όμως, όχι σε πρωταγωνιστικό ρόλο, αλλά ως πρόσθετο για να στρογγυλέψει τη γεύση και να απαλύνει κάπως αυτή την κατά τα άλλα πολύ ωραία σοκολάτα. Κατά το ήμισυ λοιπόν, δίκαιος ο ντόρος για το υγρό. Μόνο στα σημεία του ότι πρόκειται για καλό και ευχάριστο υγρό το οποίο δεν κουράζει και δεν μπουχτίζει. Ντόνατ σοκολάτα, δεν είναι πάντως. 79/100