Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

Eliquid France - Sweet Cream No. 32



No32, 3mg, Tobecco KF4, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 1.95Ω, Nakamitchi

Το νούμερο 32 της Sweet Cream σειράς είναι μια λαχταριστή ανάμειξη από φυστικοβούτυρο, μπισκότο και σαντιγί.

Πολύ ωραίος ακούγεται ο συνδυασμός, τουλάχιστον μέχρι να διαβάσω την ετικέτα πάνω στο μπουκαλάκι. Εκεί μας λέει ότι πρόκειται για βούτυρο, μπισκότο, φιστίκι και σαντιγί. Κάποιος από τους δύο έχει κάνει λάθος.
Και φυσικά, ορμώμενος και από το κλασσικό πλέον παράδειγμα του Νο. 16, ελπίζω να είναι η ετικέτα! Φέρνοντας το μπουκαλάκι στη μύτη λοιπόν, τα πράγματα μπερδεύονται. Μία υποψία μπισκότο με τη μυρωδιά της καραμέλας να υπερισχύει. Με τις ίδιες αλκοολικές νότες που έχω βαρεθεί να απολαμβάνω στη μύτη, και καταλήγουν να έχουν γεύση βούτυρο και να με αηδιάζουν. Με φειδώ λοιπόν, έκλεισα τα υγρά του ατμοποιητή κάνοντας την προσευχή μου στον μέγα SvoeMesto που έδωσε τέτοια λειτουργία στον ατμοποιητή και στον Κινέζο που τον κλωνοποίησε, τράβηξα τις τζούρες μου να στεγνώσει το βαμβάκι και έσταξα πέντε σταγόνες.

Δόξα τον πανάγαθο! Υπάρχει βούτυρο, αλλά τόσο λίγο που ακόμα και εγώ το ανέχομαι. Αυτομάτως, αυτό σημαίνει ότι οι λάτρεις των βουτύρων παίζει και να μην το καταλάβουν. Νότες από ψημένο φιστίκι χωρίς όμως να επιβάλλεται στη συνολική γεύση και μια κρεμώδης υφή σχετικά ανεπαίσθητη στο τελείωμα της τζούρας. Το μπισκότο είναι εκεί αλλά πραγματικά παιδεύτηκα πολύ για να το βρω και στην ουσία μοιάζει με καμένες γωνίες από κέικ. Καθόλου δεν με χάλασε αυτό, αλλά το να ανακατεύεις δύο παρόμοιες γεύσεις με μεγάλη ένταση όπως το ψημένο φιστίκι και το καμένο κέικ, δεν μπορεί να έχει και πολύ καλό αποτέλεσμα καθώς η μία γεύση καλύπτει την άλλη. Μερικές τζούρες μετά, αυτή η αρχική ένταση που θύμισε βούτυρο εξαφανίστηκε εντελώς και το υγρό έγινε πολύ πιο ευχάριστο για τα γούστα μου. Η ένταση από τις ψημένες νότες αυξήθηκε κατά πολύ και η κρέμα πέρασε σε δεύτερο επίπεδο. Στη ρινική εισπνοή ξενέρωσα αρκετά καθώς εκεί που είχα αρχίσει πραγματικά να απολαμβάνω το υγρό, έσκασε πιο έντονο το βουτυράκι, ακολουθούμενο από αγνώστου ταυτότητας γεύση που θύμιζε καμένα φιστίκια. Φάουλ! Στην εκπνοή από τη μύτη, μπισκοτόκρεμα πολύ καλού επιπέδου με αρκετά αυξημένη τη γλυκάδα σε σχέση με την υπόλοιπη αίσθηση του υγρού. Το χτύπημα αυξημένο και μπορεί άνετα να το μπερδέψει κάποιος με 5ρι, ενώ η παραγωγή ατμού αυξημένη. Η επίγευση είναι σύντομη και καθόλου επίμονη, και δείχνει φυσικό επακόλουθο της εκπνοής. Αυτό το λίγο λοιπόν, παραπέμπει σε κάτι σαν παραψημένο μπισκότο με φιστίκι. Και μετά εξαφανίζεται. Ένα καθόλου άσχημο υγρό το οποίο θεωρώ ότι με λίγες διορθώσεις θα μπορούσε να είναι καλύτερο. Συγκεκριμένα, με ένα πιο απαλό μπισκότο, με ένα φιστικοβούτυρο αντί για φιστίκι και με αύξηση της VG στο 60%, νομίζω ότι και πιο γεμάτο θα ήταν στο στόμα, και πιο κρεμώδες και η ένταση του «ψημένου» θα μετριαζόταν, αφήνοντας έτσι τις υπόλοιπες γεύσεις να ξεδιπλωθούν. Έχω την εντύπωση ότι γευστικά, θα ταίριαζε πολύ όμορφα με πρωινό καφέ, όχι ελληνικό, ή από βράδυ με ένα σκούρο ρούμι, λικέρ καφέ ή ακόμα και μπράντι. 81/100, το οποίο θα ήταν αρκετά περισσότερο, αν δεν έσκαγε το βούτυρο στην ρινική εισπνοή και στην αρχή της τζούρας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου