Αυτό όπως και το επόμενο, είναι στη ουσία τα ίδια υγρά με
διαφορά μεταξύ πορτοκαλιού και λεμονιού. Περιέχει από ότι μας λέει κόκκινα
μούρα, λεμόνι και μενθόλη. Το άρωμα από το μπουκαλάκι θυμίζει κάποια squash τα
οποία είναι μεγάλη μόδα στην Αγγλία και πρόκειται για συμπυκνωμένα σιρόπια τα
οποία είτε τα αραιώνεις με νερό, είτε με sprite είτε τα προσθέτεις σε αλκοολούχα.
Όχι να το παινευτώ, αλλά τα ζελεδάκια βότκας με squash μήλο και φραγκοστάφυλο που κατασκεύαζα ως φοιτητής, έχουν σκορπίσει στιγμές χαράς, πολλούς πονοκεφάλους, αρκετές «λανθασμένες επιλογές» και περισσότερες «μαύρες σελίδες» στη μνήμη αγαπημένων συμφοιτητών. Συνταγή, available upon request! Το λεμόνι και η μενθόλη δεν φαίνεται και πολύ ενώ τα μούρα κυριαρχούν στη μυρωδιά. Επιφυλακτικά, επιστράτευσα άλλη μια φορά την λειτουργία dripping που προσφέρει ο ατμοποιητής, κλείνοντας τα υγρά και στάζοντας πέντε σταγόνες στην καμινάδα.
Όχι να το παινευτώ, αλλά τα ζελεδάκια βότκας με squash μήλο και φραγκοστάφυλο που κατασκεύαζα ως φοιτητής, έχουν σκορπίσει στιγμές χαράς, πολλούς πονοκεφάλους, αρκετές «λανθασμένες επιλογές» και περισσότερες «μαύρες σελίδες» στη μνήμη αγαπημένων συμφοιτητών. Συνταγή, available upon request! Το λεμόνι και η μενθόλη δεν φαίνεται και πολύ ενώ τα μούρα κυριαρχούν στη μυρωδιά. Επιφυλακτικά, επιστράτευσα άλλη μια φορά την λειτουργία dripping που προσφέρει ο ατμοποιητής, κλείνοντας τα υγρά και στάζοντας πέντε σταγόνες στην καμινάδα.
Πρώτο καλό στοιχείο, η ένταση της μενθόλης. Είναι στο
παρασκήνιο και δροσίζει ευχάριστα τη γλώσσα χωρίς να παγώνει τον εγκέφαλο.
Μετά, τα κόκκινα φρούτα. Έχω συναντήσει ξανά αυτή την αίσθηση, στο Umami Dr. Frostberries. Εδώ, λίγο καλύτερα, καθώς
το άλλο στην αρχή θύμιζε αντιβίωση και ήθελες λίγη ώρα να το συνηθίσεις και να
αρχίσει να αποδίδει αυτά που έχει να αποδώσει. Το λεμόνι στη γεύση, είναι
σχεδόν άφαντο, περισσότερο σε τυφλή δοκιμή, θα έλεγα ότι θυμίζει λουίζα. Στην
εισπνοή από τη μύτη, το λεμόνι εμφανίζεται δειλά δειλά και κοντράρει στα ίσα τα
κόκκινα φρούτα. Η μενθόλη δυναμώνει αρκετά και σε συνδυασμό με τη νικοτίνη,
δίνει λίγο παραπάνω τσούξιμο. Η εκπνοή από τη μύτη, μπορεί να περιγραφεί με ένα
προϊόν: όποιος θυμάται κάτι μοβ καραμέλες Halls με βατόμουρο, δεν χρειάζεται άλλο
στοιχείο για να καταλάβει τι εννοώ. Για τους υπόλοιπους, μιλάμε για μια καθαρά
τεχνητή αίσθηση μούρων, με δροσιά και καθαρό λαιμό. Η παραγωγή ατμού κάπως
αυξημένη ενώ το χτύπημα προς το μέτριο. Θεωρώ ότι χωρίς τη μενθόλη, θα ήταν
πολύ πιο ελαφρύ. Η επίγευση, αργεί λίγο να γίνει αντιληπτή, αλλά παραμένει για
ένα μέτριο διάστημα. Γεύση βατόμουρο, που παίζει μεταξύ της καραμέλας βατόμουρο
και της συνθετικής γεύσης. Είναι δύσκολο να το βαθμολογήσω αντικειμενικά, καθώς
έχω ακόμα στο μυαλό μου το μεγάλο Μανιτού και την ωραία και ελαφριά γεύση του.
Παρόλα αυτά, θεωρώ ότι κάτι στα επίπεδα του 81/100 είναι απόλυτα δίκαιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου