Fat Lady
Solo, 5mg, 87.5-12.5 VG-PG Umami. Kayfun 3.1ES Clone, 1.6Ω Kanthal D 0.28mm MC, 3mm διάμετρος.
Το σόλο της παχουλής κυρίας λοιπόν θα είναι το πρώτο της
σειράς που θα δοκιμάσω. Είναι μια ατάκα που χρησιμοποιούν οι Αμερικάνοι, «It ain’t over till the fat lady sings», και μάλλον αναφέρεται
στο γκραν φινάλε μιας όπερας. Αρκετά σκούρο βγήκε το υγρό και σίγουρα
παραπέμπει σε κάτι καπνικό. Το έφερα λοιπόν στη μύτη για τις πρώτες εντυπώσεις.
Δυνατή και βαριά καπνική μυρωδιά, που παραπέμπει σε πούρο, νότες ξύλου και κάτι
το αλκοολικό, κονιάκ ίσως. Καλά ξεκινήσαμε!
Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή μέχρι τη μέση της καμπάνας και ξεκίνησα. Παίρνω πίσω το πουρίσιο του αρώματος και ανακατασκευάζω: περισσότερο μοιάζει με καπνό πίπας. Το ξύλο είναι εκεί, σε μικρή ένταση και το όλο σκηνικό έρχεται να χαλάσει από μία γλυκιά γεύση που θυμίζει σκούρο ρούμι. Το ξέρω ότι ακούγεται υπέροχο, και σίγουρα θα ήταν, αν η γεύση από το ρούμι δεν είχε τόσο πολλή χημική αίσθηση. Έβαλα ένα ποτήρι Metaxa για να δω κατά πόσο ο συνδυασμός με το αλκοόλ θα μπορέσει να καταλαγιάσει κάπως αυτή τη χημική γεύση και τη μυρωδιά, που ξέρεις, θα μπορούσε να είναι ένα υγρό για χρήση μόνο με αλκοόλ. Τα πράγματα όντως, έφτιαξαν κάπως. Η καπνική γεύση ανέβηκε ένα επίπεδο και οι νότες του ξύλου έγιναν πιο έντονες, με την γλύκα από το ρούμι να σβήνει πίσω από τη γλύκα του Metaxa. Και εδώ ήρθε η έτερη πληγή του υγρού, η οποία όμως δεν μπορούσε να διορθωθεί με τίποτα. Ρινική εισπνοή. Εντελώς χημική και δυσάρεστη, σε σημείο να θυμίζει απορρυπαντικό. Στη ρινική εκπνοή τα πράγματα δεν έφτιαξαν καθόλου. Για το χτύπημα και το ντουμάνι δεν υπάρχει νόημα να μιλήσω καθώς δεν πρόκειται για έτοιμο υγρό αλλά έχει φτιαχτεί με βάση δικής μου ανάμιξης, και είναι ακριβώς στα επίπεδα που θέλω καθώς την ατμίζω σκέτη. Σε αυτό το σημείο επισκέφτηκα τη σελίδα της εταιρείας ώστε να διαβάσω τη δική τους περιγραφή. Μιλάει για ελαφρύ πούρο με αρώματα ξύλου και διακριτικές νότες από ρούμι. Ελαφρύ, σίγουρα όχι. Αρώματα ξύλου σίγουρα, και το ρούμι είναι εντελώς άσχετο, βασικά αποτελεί παραφωνία. Αν έχετε σκοπό να το ατμίσετε μόνο με συνοδεία σκούρου αλκοολούχου και χωρίς να αφήνετε ατμό να μπαίνει στη μύτη, τότε είναι εξαιρετική συνοδεία για ποτό. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, το αφήνω στην υποκειμενική άποψη του καθενός. Η ονομασία του κάνει κλικ μόνο αν το συνδυάσεις με το μοναχικό γκραν φινάλε μιας δύσκολης μέρας, στην αγαπημένη σου πολυθρόνα, παρέα με ποτό. 71/100. Θα μιλάγαμε με πολύ μεγαλύτερα νούμερα αν δεν υπήρχε η χημική αίσθηση!
Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή μέχρι τη μέση της καμπάνας και ξεκίνησα. Παίρνω πίσω το πουρίσιο του αρώματος και ανακατασκευάζω: περισσότερο μοιάζει με καπνό πίπας. Το ξύλο είναι εκεί, σε μικρή ένταση και το όλο σκηνικό έρχεται να χαλάσει από μία γλυκιά γεύση που θυμίζει σκούρο ρούμι. Το ξέρω ότι ακούγεται υπέροχο, και σίγουρα θα ήταν, αν η γεύση από το ρούμι δεν είχε τόσο πολλή χημική αίσθηση. Έβαλα ένα ποτήρι Metaxa για να δω κατά πόσο ο συνδυασμός με το αλκοόλ θα μπορέσει να καταλαγιάσει κάπως αυτή τη χημική γεύση και τη μυρωδιά, που ξέρεις, θα μπορούσε να είναι ένα υγρό για χρήση μόνο με αλκοόλ. Τα πράγματα όντως, έφτιαξαν κάπως. Η καπνική γεύση ανέβηκε ένα επίπεδο και οι νότες του ξύλου έγιναν πιο έντονες, με την γλύκα από το ρούμι να σβήνει πίσω από τη γλύκα του Metaxa. Και εδώ ήρθε η έτερη πληγή του υγρού, η οποία όμως δεν μπορούσε να διορθωθεί με τίποτα. Ρινική εισπνοή. Εντελώς χημική και δυσάρεστη, σε σημείο να θυμίζει απορρυπαντικό. Στη ρινική εκπνοή τα πράγματα δεν έφτιαξαν καθόλου. Για το χτύπημα και το ντουμάνι δεν υπάρχει νόημα να μιλήσω καθώς δεν πρόκειται για έτοιμο υγρό αλλά έχει φτιαχτεί με βάση δικής μου ανάμιξης, και είναι ακριβώς στα επίπεδα που θέλω καθώς την ατμίζω σκέτη. Σε αυτό το σημείο επισκέφτηκα τη σελίδα της εταιρείας ώστε να διαβάσω τη δική τους περιγραφή. Μιλάει για ελαφρύ πούρο με αρώματα ξύλου και διακριτικές νότες από ρούμι. Ελαφρύ, σίγουρα όχι. Αρώματα ξύλου σίγουρα, και το ρούμι είναι εντελώς άσχετο, βασικά αποτελεί παραφωνία. Αν έχετε σκοπό να το ατμίσετε μόνο με συνοδεία σκούρου αλκοολούχου και χωρίς να αφήνετε ατμό να μπαίνει στη μύτη, τότε είναι εξαιρετική συνοδεία για ποτό. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, το αφήνω στην υποκειμενική άποψη του καθενός. Η ονομασία του κάνει κλικ μόνο αν το συνδυάσεις με το μοναχικό γκραν φινάλε μιας δύσκολης μέρας, στην αγαπημένη σου πολυθρόνα, παρέα με ποτό. 71/100. Θα μιλάγαμε με πολύ μεγαλύτερα νούμερα αν δεν υπήρχε η χημική αίσθηση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου