Μήπως ανακαλύφθηκε το χαμένο συστατικό του Τριμπέκα στο άρωμα της γλυκόριζας? Η γεύση λοιπόν του υγρού, είναι σε πολλά σημεία ίδια με το RY4 Double, και αυτό το λέω θεωρώντας ότι αποτελεί το βασικό καπνικό του αγαπημένου αυτού υγρού στο μπλε μπουκάλι. Εντάξει όχι από όλους, αλλά από μεγάλη ατμομερίδα! Αν εξαιρέσει κανείς την ελαφρά δροσιά που αφήνει στην κορυφή της γλώσσας, χαρακτηριστικό γνώρισμα της γλυκόριζας, δύσκολα αν μου το έδιναν με κλειστά μάτια θα αναγνώριζα τη γλυκόριζα και μάλλον θα έλεγα ότι πρόκειται για άγλυκο κλώνο του Tribecca. Κακό κλώνο, αλλά εκεί θα κατέληγα. Χρειάστηκε να ατμίσω αρκετή ώρα ώστε να το συνηθίσω και να καταλάβω την ύπαρξη της γεύσης της γλυκόριζας. Η ρινική εισπνοή κάνει τη γλυκόριζα σαφώς πιο αισθητή ενώ στη ρινική εκπνοή το υγρό τριμπεκίζει ακόμα περισσότερο. Το ξέρω ότι με αυτά τα γραφόμενα κινδυνεύω να ακούσω τα εξ αμάξης από τους απανταχού τριμπεκάδες, φοβάμαι ακόμα και να πάω σε καθρέπτη μήπως με μπινελικώσω, αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι αν το δοκιμάσει κάποιος χωρίς προκατάληψη, μάλλον στα ίδια συμπεράσματα με μένα θα καταλήξει. Και για να είμαι πιο ακριβής, αν κάποιος πάρει ένα 30ρι μπουκάλι Τριμπέκα και το ατμίσει αμέσως χωρίς να το αφήσει να ανασάνει, θα έχει πολύ μεγάλη ομοιότητα με τη γλυκόριζα που δοκιμάζω εδώ. Το χτύπημα εξαιρετικό και ταιριαστό, κάνει την όλη εμπειρία ακόμα πιο έντονη, ενώ το ντουμάνι κάτι παραπάνω από το αναμενόμενο. Την τύχη μου, ακόμα δεν το πιστεύω ότι είχα τέτοια τύχη με το βραδινό μου Μεταξά!!! Και το χειρότερο, είναι ότι πρέπει να είμαι αντικειμενικός και να το βαθμολογήσω χαμηλά, καθώς έχει την ίδια σχέση με τη γλυκόριζα, όσο ο διάολος με το λιβάνι. Για να προσγειωθούμε λίγο, μην πάει και το ψωνίσει κανένας νομίζοντας ότι θα Τριμπεκιάσει κοψοχρονιά. Είπα ότι το θυμίζει, όχι ότι είναι κλώνος! Θα ήθελα πάντως να απλώσω να χεράκια μου σε ένα μπουκάλι συμπυκνωμένο άρωμα μαζί με RY4 Double, κάτι Πυραζίνες, κάτι μαλτόλες, και ίσως λίγο Liqua American Blend, και να ξαναπροσπαθήσω το ακατόρθωτο... 68/100 με λύπη. Οκ, ίσως όχι και τόση λύπη καθώς έχω ακόμα αρκετό Μεταξά και αϋπνίες...
Ένα μέρος στο οποίο είναι συγκεντρωμένα όλα τα Review υγρών αναπλήρωσης τα οποία έχω κάνει
Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014
DEA - Liquorice
Μήπως ανακαλύφθηκε το χαμένο συστατικό του Τριμπέκα στο άρωμα της γλυκόριζας? Η γεύση λοιπόν του υγρού, είναι σε πολλά σημεία ίδια με το RY4 Double, και αυτό το λέω θεωρώντας ότι αποτελεί το βασικό καπνικό του αγαπημένου αυτού υγρού στο μπλε μπουκάλι. Εντάξει όχι από όλους, αλλά από μεγάλη ατμομερίδα! Αν εξαιρέσει κανείς την ελαφρά δροσιά που αφήνει στην κορυφή της γλώσσας, χαρακτηριστικό γνώρισμα της γλυκόριζας, δύσκολα αν μου το έδιναν με κλειστά μάτια θα αναγνώριζα τη γλυκόριζα και μάλλον θα έλεγα ότι πρόκειται για άγλυκο κλώνο του Tribecca. Κακό κλώνο, αλλά εκεί θα κατέληγα. Χρειάστηκε να ατμίσω αρκετή ώρα ώστε να το συνηθίσω και να καταλάβω την ύπαρξη της γεύσης της γλυκόριζας. Η ρινική εισπνοή κάνει τη γλυκόριζα σαφώς πιο αισθητή ενώ στη ρινική εκπνοή το υγρό τριμπεκίζει ακόμα περισσότερο. Το ξέρω ότι με αυτά τα γραφόμενα κινδυνεύω να ακούσω τα εξ αμάξης από τους απανταχού τριμπεκάδες, φοβάμαι ακόμα και να πάω σε καθρέπτη μήπως με μπινελικώσω, αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι αν το δοκιμάσει κάποιος χωρίς προκατάληψη, μάλλον στα ίδια συμπεράσματα με μένα θα καταλήξει. Και για να είμαι πιο ακριβής, αν κάποιος πάρει ένα 30ρι μπουκάλι Τριμπέκα και το ατμίσει αμέσως χωρίς να το αφήσει να ανασάνει, θα έχει πολύ μεγάλη ομοιότητα με τη γλυκόριζα που δοκιμάζω εδώ. Το χτύπημα εξαιρετικό και ταιριαστό, κάνει την όλη εμπειρία ακόμα πιο έντονη, ενώ το ντουμάνι κάτι παραπάνω από το αναμενόμενο. Την τύχη μου, ακόμα δεν το πιστεύω ότι είχα τέτοια τύχη με το βραδινό μου Μεταξά!!! Και το χειρότερο, είναι ότι πρέπει να είμαι αντικειμενικός και να το βαθμολογήσω χαμηλά, καθώς έχει την ίδια σχέση με τη γλυκόριζα, όσο ο διάολος με το λιβάνι. Για να προσγειωθούμε λίγο, μην πάει και το ψωνίσει κανένας νομίζοντας ότι θα Τριμπεκιάσει κοψοχρονιά. Είπα ότι το θυμίζει, όχι ότι είναι κλώνος! Θα ήθελα πάντως να απλώσω να χεράκια μου σε ένα μπουκάλι συμπυκνωμένο άρωμα μαζί με RY4 Double, κάτι Πυραζίνες, κάτι μαλτόλες, και ίσως λίγο Liqua American Blend, και να ξαναπροσπαθήσω το ακατόρθωτο... 68/100 με λύπη. Οκ, ίσως όχι και τόση λύπη καθώς έχω ακόμα αρκετό Μεταξά και αϋπνίες...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου