Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014

ECig - Black Label French Pipe



Black Label French Pipe, 6mg

Kayfun 3.1ES Clone, Double Twisted Kanthal A1 0.25mm, 1.5Ω
Erlkonign Clone, Kanthal D 0.28mm, 1.6 Ω

Έχω γράψει και στο παρελθόν ότι διαφωνώ με την χρήση του «French» για να χαρακτηρίσουν αρκετές εταιρείες ένα καπνικό το οποίο θεωρητικά πρέπει να προσομοιάζει καπνά πίπας. Επίσης, έχω διαφωνήσει και με τη χρήση αρώματος κερασιού, αγριοκέρασου και βύσσινου σε συνδυασμό με καπνό με σκοπό την ονομασία « … pipe». Λαμβάνοντας όλες αυτές τις παραμέτρους υπ’ όψιν, έφερα το μπουκαλάκι στη μύτη.
Ω του θαύματος, παντελής έλλειψη μυρωδιάς βύσσινου και έντονη και βαριά καπνική μυρωδιά. Γέμισα τους ατμοποιητές μου και ξεκίνησα με τον 3.1. Γεμάτη γεύση καπνού, με έντονες κάποιες γλυκές νότες τις οποίες θα χρειαστεί να το παιδέψω λίγο για να τις αναγνωρίσω. Όντως, όσο προχωρούσε η δοκιμή, άρχισαν να εμφανίζονται πιο καθαρά αυτές οι γεύσεις αλλά συνεχίζω να διατηρώ τις επιφυλάξεις μου. Μου θύμισε λοιπόν εκείνα τα σοκολατάκια που ήταν της μόδας εδώ και πολλά χρόνια, τα οποία ήταν γεμιστά με λικέρ, ένα βύσσινο μαζί με το κουκούτσι και το κοτσάνι προεξείχε. Δεν νομίζω πως μπορώ να περιγράψω καλύτερα την αίσθηση αυτή καθώς όπως και στα σοκολατάκια, ο συνδυασμός λικέρ – φρούτο είχε τόση ένταση ώστε κατάπινε εντελώς τη γεύση και το άρωμα της σοκολάτας και η ανάμειξη των γεύσεων στο στόμα άφηνε ένα κάπως όξινο αποτέλεσμα το οποίο ενισχυόταν και από το αλκοόλ. Στην περίπτωσή μας, πάνω στην καπνική βάση επικρατούσε αναρχία με τα αρώματα του βύσσινου σε μορφή γλυκού να είναι ο τελικός νικητής. Το χτύπημα ακριβώς στα αναμενόμενα επίπεδα, και ίσως να ήθελε και ένα κλικ παραπάνω, ενώ το ντουμάνι αρκετά ικανοποιητικό. Στη ρινική εισπνοή τώρα, ο καπνός ήταν άφαντος ενώ από το βύσσινο ήταν εμφανής μόνο η οξύτητα. Έκπληξη, και όχι πολύ ευχάριστη, μου προξένησε το ότι άρχισε να θυμίζει λιβάνι στο άρωμα. Στη ρινική εκπνοή, τα πράγματα ήταν ουδέτερα, με παραφωνία μια άσχημη και απροσδιόριστη μυρωδιά που έμενε στο χώρο και στη μύτη. Η επίγευση πραγματικά ανεπαίσθητη, με μικρές δόσεις βύσσινου πάνω σε κάτι που θυμίζει καπνό. Άλλαξα ατμοποιητή και ο Erl μου έδωσε τα ίδια ακριβώς πράγματα με μία μικρή διαφοροποίηση. Η γλυκιά οξύτητα ήταν σαφώς πιο έντονη, όπως και το χτύπημα. Αφού άδειασαν και οι δύο απογέμισα με σκέτη βάση, μόνο και μόνο για να ανακαλύψω ότι η γεύση ήταν εξαιρετικά επίμονη και κράτησε με ελάχιστο «σβήσιμο» μέχρι το άδειασμα. Δεν έψαξα την επιμονή περισσότερο, γιατί έπρεπε να αλλάξω στήσιμο για τις επόμενες δοκιμές. Εδώ είναι το σημείο στο οποίο επισκέφθηκα τη σελίδα της εταιρείας ώστε να δω την περιγραφή, η οποία μας μιλάει για άνθη Μανώλιας με άρωμα γαλλικών καπνών και σπάνια μείγματα μπαχαρικών. Ίσως απλά να μην μπορώ να φέρω στο μυαλό μου τη γεύση του άνθους μανώλιας, καθώς δεν έχω φάει και ποτέ, ούτε και το άρωμα θυμάμαι, ίσως ο κατασκευαστής να έχει πολύ καλές προθέσεις γι αυτό το υγρό. 74/100

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου