Tigre de Bois - Voie du Samovar

Ιδέα δεν είχα φυσικά για την ύπαρξη αυτού του υγρού, πόσο μάλλον και ότι κυκλοφορούσε σε ελληνικό κατάστημα. Όταν λοιπόν συνατμιστής το δοκίμασε και έγραψε κάποιες πρώτες εντυπώσεις, μου κίνησε κάπως την περιέργεια. Μπήκα αμέσως στη σελίδα του e-smokers και ελάφρυνα το λογαριασμό μου κατά €25.00 για το υγρό και €2.50 για τα μεταφορικά. Πράγματι, δύο μέρες μετά η ACS μου έκανε μια επίσκεψη και μου παρέδωσε το κόσμημα. Ο κατασκευαστής, είναι καλά κρυμμένος. Πρόκειται για γαλλική εταιρεία με όνομα Tigre de Bois που εδρεύει στο Παρίσι. Δεν έχει καν σελίδα στο Ίντερνετ, παρά μόνο ομάδα σε FB και Instagram. Δεν είδα να βγάζουν άλλο υγρό, αλλά από την άλλη καλύτερα να το ψάξει κάποιος γαλλόφωνος καθώς δεν το χω με τη γλώσσα. Το υγρό έχει αναλογίες 50/50 και διατίθεται σε νικοτίνες 0, 3, 6, 9 και 12mg/ml. Το δικό μου, φυσικά εξάρι.

Το πρώτο που βλέπει κάποιος φυσικά είναι η συσκευασία. Ένα πουγκί που μοιάζει με μικρό σακί, με δέσιμο από κανναβόσκοινο (ή τουλάχιστον μοιάζει πολύ), περιέχει ένα καραμελέ μπουκαλάκι με σχήμα βάσης από κορίνα bowling, το οποίο παραπέμπει σε αρωματοπωλείο της Αναγέννησης. 

Έχει τον κλασσικό δοσομετρητή, αυτόν που πρέπει να το γυρίσεις ανάποδα και να περιμένεις λίγο μέχρι να αρχίσει να στάζει, βίδωμα ασφαλείας και είναι κλεισμένο με βουλοκέρι. Δεμένο πάνω του πάλι με κανναβόσκοινο, ένα ταμπελάκι με κάποια στοιχεία τα οποία όμως είναι στα γαλλικά οπότε δεν, που ολοκληρώνει το concept του παλαιού και ακριβού. Στη βάση από το μπουκαλάκι, ένα αυτοκόλλητο με σημάνσεις και προειδοποιήσεις από ότι μπόρεσα να καταλάβω, και πάλι όμως στα γαλλικά. Μαζί, έρχεται και ένα σταγονόμετρο το οποίο βιδώνει κανονικά στο μπουκάλι αφού αφαιρέσουμε το αρχικό καπάκι και το δοσομετρητή, για να μην παιδευόμαστε. Οπτικά, ένα κόσμημα!

Voie du Samovar, 6mg, Phenomenon Zest, Ni200 0.28mm, 2.0mm MC, 0.09Ω TC, Nakamitchi.

Με πόνο καρδιάς, έσπασα το κερί και άνοιξα το μπουκαλάκι. Αφαίρεσα το δοσομετρητή και το άφησα να πάρει μια ανάσα πριν το φέρω στη μύτη, μελετώντας λίγο την περιγραφή του. Οι γεύσεις που υποτίθεται έχει, είναι bourbon, τσάι σφενδάμου, γαρύφαλλο και κανέλα. Φέρνοντας το μπουκαλάκι στη μύτη, το πρώτο πράμα που έρχεται στο μυαλό, και πιστεύω σε κάθε Έλληνα που θα το μυρίσει, είναι το ρακόμελο! Ζεστή χειμωνιάτικη μυρωδιά με το αλκοόλ να φαίνεται χωρίς να ενοχλεί, την κανέλα και το γαρύφαλλο να κάνουν την παρουσία τους έντονα αισθητή, και κάτι γλυκό. Επίσης, υπάρχουν αρωματικές νότες από πορτοκάλι, φλοιό μάλλον. Πριν πάρω την απόφαση να γράψω, δοκίμασα το υγρό και στους τρεις ατμοποιητές μου, τον Tobecco KF4, τον κλώνο KF3.1ES και το Phenomenon Zest. Κατέληξα στο ότι το Phenomenon αποδίδει καλύτερα τις γεύσεις αυτού του υγρού. Έπιασα το μοντάκι, ρύθμισα 180 βαθμούς και 17J και άρχισα να το μελετώ. Το πρώτο πράγμα που χτυπά το στόμα, είναι μια αίσθηση αλκοόλ. Οκ, δεν μπορείς να πεις ότι είναι bourbon αυτού καθ’ αυτού αλλά μία έντονη αλκοολική και ευχάριστη γεύση είναι εκεί. Χιλιοστά του δευτερολέπτου μετά, το στόμα πλημμυρίζει με μια γλυκιά αίσθηση και αρώματα από κανέλα και γαρύφαλλο, ίσως και λίγο μοσχοκάρυδο. Υπάρχει και πορτοκάλι ή γλυκολέμονο αλλά εμφανίζεται πολύ διακριτικά, μάλλον ως κρυφό συστατικό που προσφέρει μία χρωματιστή νότα σε αυτό το καθαρά χειμωνιάτικο υγρό. Τη στιγμή που σταματά η τζούρα, καταλαβαίνει κανείς ότι υπάρχει και το μαύρο τσάι στο υγρό. Στη ρινική εισπνοή κυριαρχεί η αλκοολική αίσθηση, με ένα ελαφρύ τσούξιμο, και αρώματα μπαχαρικών και πορτοκαλιού, με το γαρύφαλλο να μπλέκεται ωραία με την κανέλα. Στην εκπνοή από τη μύτη, γαρύφαλλο που μοιάζει να μεταλλάσσεται σε μοσχοκάρυδο. Η επίγευση του δεν έχει μεγάλη διάρκεια αλλά στο μικρό χρόνο ύπαρξής της μας δίνει για πρώτη φορά την καθαρή αίσθηση του maple syrup μαζί με μια χαλαρή στιφάδα που παραπέμπει στο τσάι. Επίσης, αφήνει αίσθηση μπαχαρικών σε σημείο να θυμίζει αυτοσχέδιο αρωματικό χώρου, το κλασσικό πορτοκάλι με τα γαρύφαλλα καρφωμένα πάνω. Το χτύπημα κάπως πιο ελαφρύ από το αναμενόμενο, ταιριαστό όμως, και η παραγωγή ατμού κάπως πιο αυξημένη από το αναμενόμενο για ένα 50/50 υγρό.

Το υγρό είναι ανοιχτόχρωμο και τα αρώματα του είναι σε τέλεια αναλογία. Και όσον αφορά την ένταση, καθώς δεν μπουχτίζει με τίποτα, και όσον αφορά την ισορροπία και τον τρόπο απόδοσης σε στάδια. Ομολογώ ότι όταν διάβασα τα συστατικά του, είχα ένα φόβο για μπούχτισμα και κορεσμό, όμως δεν συνάντησα κάτι τέτοιο. Τζούρα με τη τζούρα, το στόμα συνηθίζει κάποιες νότες με αποτέλεσμα να διακρίνονται κάποιες άλλες. Αυτό εναλλάσσεται και κάνει κύκλους με αποτέλεσμα να έχει κανείς διαφορετική αίσθηση ανά 5-10 τζούρες. Θεωρώ ότι οι πρώτες ύλες είναι ποιοτικότατες με την πυκνότητα του υγρού να είναι άψογη. Θεωρώ την τιμή του καλή, καθώς πιστεύω ότι αν δεν είχε τέτοια συσκευασία δεν θα ξεπερνούσε τα €20.00. Ο συνδυασμός γεύσεων δεν είναι κάτι το σπουδαίο από άποψη φαντασίας, τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται καθώς στη ζωή μου έχω φτιάξει ρακόμελα και ρακόμελα, με πολλές παραλλαγές. Άλλο αν στον ατμιστή του εξωτερικού που δεν έχει γιατρέψει κρύωμα με αυτό το καταπληκτικό βραστό, μπορεί να φανεί ως επανάσταση. Είναι όμως εντυπωσιακή η απόδοση των γεύσεων και των αρωμάτων και η ισορροπία των γεύσεων. Αν σκεφτεί κανείς την ένταση την οποία έχουν τα αρώματα γαρύφαλλου και κανέλας, καταλαβαίνει ότι πρόκειται για μεγάλο επίτευγμα το να τα παντρέψει κανείς σε ένα υγρό, χωρίς να καλύπτει το ένα το άλλο και χωρίς ο συνδυασμός τους να επιβάλλεται σε όλες τις άλλες γεύσεις. Είναι ένα χειμωνιάτικο υγρό το οποίο βλέπω να συνοδεύει μια χαρά ξηρούς καρπούς, τυριά, αλλαντικά, τσίπουρο, κονιάκ, ουίσκι και τσάι. Όχι καφέ, όχι ούζο, όχι γλυκά ποτά. Ενδιαφέρον θα είχε και μια δοκιμή με μαύρη σοκολάτα. Στο 96/100 το βλέπω, και για κάποιο λόγο μου έχει καρφωθεί στο μυαλό ότι αν είχε ένα καπνιστό ή πιο ψημένο άρωμα θα ήταν ακόμα πιο ωραίο. Το σίγουρο είναι ότι μου έδωσε κάποιες ιδέες για νέες παραλλαγές σε ρακόμελο, τις οποίες μόλις παρασκευάσω και δοκιμάσω, θα ποστάρω στο ανάλογο νήμα.