Black Note - Solo

Solo, 6mg, KF4 Tobecco Clone, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 1.76Ω, Nakamitchi

Η γευστική εμπειρία του Solo, ξεκινά με ένα φίνο, ιδιαίτερα βελούδινο καπνό Virginia ώστε να δημιουργηθεί μία πλούσια και γευστική βάση. Στη συνέχεια, αποδίδει μια στρώση από φυσικά έλαια μενθόλης, τα οποία προέρχονται από μία ειδική διαδικασία εξαγωγής. Το αποτέλεσμα, είναι μια αναζωογονητική γεύση μέντας χωρίς σκληρό χτύπημα για μια φωτεινή και δροσερή ατμιστική εμπειρία. Το Solo στη μουσική, είναι ένα κομμάτι ή μέρος κομματιού το οποίο παίζεται ή τραγουδιέται από έναν μόνο μουσικό ή όργανο. Δεν νομίζω ότι θα βρεθούν πολλοί ανάμεσά μας που δεν πέρασαν έστω για λίγο μία φάση στην οποία να προσκύνησαν διάφορα σολαρίσματα σε διάφορα κομμάτια, από χαλαρό ροκ μέχρι thrash metal.
Ακόμα και να ξεπέρασαν αυτή τη φάση, κάποια σολαρίσματα ακόμα προκαλούν ανατριχίλες, και έχω διάφορα τέτοια στο μυαλό μου αυτή τη στιγμή! Πρόκειται λοιπόν για ένα χαρμάνι με μενθόλη. Μία αναζωογονητική σύνθεση υγρού, μια «σύνθεση» απευθυνόμενη σε ατμιστές που ξεχωρίζουν, παιγμένη στο «κλειδί του menthol». Οι νότες του είναι δροσερές, αλλά κλασσικές. Είναι πασίγνωστο ότι στο εξωτερικό, με έμφαση πρώτα στις ΗΠΑ και μετά στη Μ. Βρετανία, οι συνδυασμοί καπνού με μενθόλη κάνουν θραύση. Και όσοι τους δώσαμε μια ευκαιρία, βγήκαμε κερδισμένοι. Ως φοιτητής στην Αγγλία, θυμάμαι να ψωνίζω χύμα καπνό από tobacco shop με άρωμα κεράσι και να βάζω στο στριφτό μου φιλτράκι μενθόλης. Αποτέλεσμα, άψογο! Στην Ελλάδα, οι παλιότεροι ίσως θυμούνται τα τσιγάρα Αύρα, στο μαλακό πακέτο και οι ακόμα παλαιότεροι τα Μιστράλ ως πρώτη προσπάθεια. Οι περισσότεροι γνωρίσαμε τη μενθόλη στο τσιγάρο με τα More πράσινα και τα Salem, απλό και 100ρι. Πρόσφατα σχετικά εμφανίστηκαν τα Marlboro πράσινα, τσιγάρα που φυσικά είχα δοκιμάσει ως φοιτητής. Στην Αμερική, είναι αμέτρητες οι μάρκες που κυκλοφορούν. Στην Ελλάδα, δεν είναι και ιδιαίτερα δημοφιλής γεύση. Το ίδιο συμβαίνει και στον ατμό, όπου υγρά με μενθόλη, είτε καπνικά είτε όχι, δεν έχουν βρει την ανταπόκριση που βρίσκουν σε άλλες χώρες παρόμοια υγρά. Προσωπικά με ιντριγκάρει σε αυτό το υγρό αυτό που ισχυρίζεται η εταιρεία, τα φυσικά έλαια μενθόλης δηλαδή τα οποία μπορεί να δροσίζουν αλλά χωρίς να βαράνε αλύπητα στο λαιμό. Και εδώ, μετά την κλασσική διαδικασία, κατέληξα στον KF4 κλώνο μου.

Ανοίγοντας το μπουκαλάκι, δεν υπάρχει περίπτωση να καταλάβει κάποιος ότι το υγρό είναι καπνικό. Το άρωμα περιορίζεται στη γλυκιά μέντα, θυμίζει σε πολλά σημεία καραμέλες Polo. Υποψιασμένος από υγρά μενθόλης στο παρελθόν, όπου τα έλαια μαζευόταν στην επιφάνεια και πολλές φορές σχημάτιζαν κρυστάλλους, καλού κακού ανακίνησα το μπουκαλάκι αρκετές φορές και προχώρησα στη δοκιμή μου, αφού διαπίστωσα ότι δεν υπήρξε ουδεμία αλλαγή στο άρωμα.

Θα διαφωνήσω λοιπόν με την περιγραφή σε ένα σημείο: στη σειρά με την οποία αποδίδονται οι γεύσεις. Το πρώτο που έρχεται στο στόμα είναι η δροσιά της μενθόλης, γεγονός το οποίο θεωρώ απολύτως φυσικό. Επίσης, δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στην ένταση της μενθόλης ή στην διακριτικότητα του καπνικού στοιχείου, η μενθόλη μου φαίνεται υπερβολική. Στην αρχή, ο μόνος τρόπος για να καταλάβει κανείς ότι το υγρό περιέχει και κάτι καπνικό, είναι να δώσει σημασία στην αίσθηση και στο χτύπημα, τα οποία έχουν άκρως καπνική υφή. Μετά από μερικές τζούρες όμως, είναι εμφανείς χωρίς ιδιαίτερη προσοχή οι καπνικές καταβολές αυτού του υγρού. Δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να καταλάβει ότι πρόκειται για καπνικό τύπου Virginia, ιδιαίτερα αν έχει δοκιμάσει τα υγρά με τη σειρά που αναφέρονται στη σελίδα της εταιρείας, σαν εμένα, δηλαδή να έχει δοκιμάσει πριν το Prelude και το Legato. Το σίγουρο είναι ότι γι αυτό το συνδυασμό, αποτελεί εξαιρετική επιλογή, καθώς η μενθόλη κρύβει τις χαρακτηριστικές του νότες και οποιοδήποτε άλλο καπνικό θα ήταν ίσως πολύ έντονο για την εμπειρία που θέλει να μας προσφέρει το Solo. Στην εισπνοή από τη μύτη, η ένταση της μενθόλης γίνεται αναμενόμενα πολύ πιο έντονη, και στο βάθος ελάχιστες υπόνοιες για την καπνική ταυτότητα του υγρού. Στην εκπνοή από τη μύτη δεν υπάρχουν καπνικές νότες παρά μόνο μια πικρή αίσθηση χαρακτηριστική σε σχεδόν όλα τα υγρά με μενθόλη που έχω δοκιμάσει μέχρι στιγμής. Το χτύπημά του είναι στα αναμενόμενα επίπεδα, και με λίγη προσοχή καταλαβαίνει κανείς ότι είναι καθαρά καπνικό και οφειλόμενο στη νικοτίνη, και όχι στη μενθόλη. Η επίγευσή του περιορίζεται σε μια ελαφρά δροσιά, καθόλου καπνική αλλά κάνει το στόμα να πλημμυρίζει. Στην παρούσα του μορφή, απευθύνεται προφανώς σε συγκεκριμένο κοινό, και δεν μπορεί παρά να συνοδέψει καλοκαιρινές εξόδους και λευκά ποτά ή κοκτέιλ. Προσωπικά θα ήθελα αρκετά λιγότερη μενθόλη, σε βαθμό ίσα να αρωματίζει το υγρό, και σίγουρα μεγαλύτερη ένταση στο καπνικό. Είμαι σίγουρος όμως ότι στις ΗΠΑ αυτό το υγρό θα θερίζει! 89/100