Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2016

Five Pawns - Insignia Series Castle Long



Castle Long, 6mg, Kayfun 3.1ES Clone, 0.32mm Kanthal D, 2.5mm MC, 1.23Ω, Nakamitchi.

Τελευταία ή κατά τη γνώμη μου ναυαρχίδα της σειράς, την οποία περιμένουμε και σε Reserve έκδοση τώρα κοντά και εννοείται πως δεν τη χάνω με τίποτα. Ας θυμηθούμε όμως τι είχα γράψει για την αρχική, Mixology έκδοση:


Πριν προχωρήσω λοιπόν στην ανάλυση του υγρού, πρέπει να αναφέρω κάποια πράγματα για τον τρόπο με τον οποίο το ατμίζω συνήθως. Όταν το βάζω σε κλώνο KF, οποιονδήποτε από τους δύο, βάζω περίπου 60% βάση και 40% υγρό στον ατμοποιητή, το γυρνάω μια δυο φορές ανάποδα και αποτελεί για μένα την τέλεια εκδοχή. Έχει πολύ έντονη γεύση, και ο μόνος ατμοποιητής στον οποίο το απολαμβάνω εντελώς σκέτο, είναι ο Phenomenon. Αποφάσισα λοιπόν να βάλω μισό τανκ στον 3.1 με σκοπό μετά από λίγο να συμπληρώσω βάση.

Φέρνοντας το μπουκαλάκι στη μύτη λοιπόν, τα αρώματα είναι για άλλη μια φορά φανταστικά. Ψημένη καρύδα και βανίλια κυριαρχούν, ενώ πλέον η αλκοολική μυρωδιά δεν είναι τόσο δυνατή. Λες να κατάφεραν να το βελτιώσουν? Έβαλα λοιπόν την ποσότητα που αποφάσισα στον ατμοποιητή, και ξεκίνησα τη δοκιμή μου.

Κρέμα καρύδας και βανίλια πλημμυρίζουν το στόμα χωρίς αναστολές, ενώ στο τέλος της τζούρας βγαίνει το ψημένο κομμάτι της καρύδας και η ένταση με τη δύναμη του bourbon. Άφησα για λίγο το μοντ στην άκρη για να μπορέσω να αφομοιώσω τις γεύσεις, προσπαθώντας ταυτόχρονα να φέρω στο νου τη γεύση από τη Mixology έκδοση. Παρατήρησα λοιπόν ότι το υγρό είναι σαφώς πιο ελαφρύ όσον αφορά την ένταση, χωρίς όμως να χάνει την ταυτότητά του και τη χαρακτηριστική του απόδοση η οποία το έχεί φέρει σε κορυφαίες θέσεις παγκοσμίως. Έπιασα και πάλι το μοντ, και έβαλα τη σκέτη βάση. Και εδώ, εμφανίστηκαν όλα εκείνα τα στοιχεία που με έχουν κάνει να το τιμώ ως το κορυφαίο για μένα. Η καρύδα έγινε πιο βελούδινη, το bourbon αισθητό, η ζάχαρη με τη βανίλια ενισχύθηκαν από την VG ενώ το αμύγδαλο και πάλι δεν ξεχωρίζει, προσφέρει όμως τα στοιχεία του για να γίνει το υγρό πιο ολοκληρωμένο. Στη ρινική εισπνοή, το υγρό είναι έντονο με το bourbon να τσούζει στη μύτη, αφήνοντας όμως ένα άρωμα ψημένης καρύδας στο τέλος. Στην εκπνοή από τη μύτη, ο ατμός είναι βελούδινος με αρώματα καρύδας και γλυκιάς βανίλιας. Το χτύπημα σαφώς αυξημένο ενώ η παραγωγή ατμού στα αναμενόμενα επίπεδα. Η επίγευση είναι μακρά και επίμονη, με καρύδα και βανίλια να μένουν στο στόμα για ώρα, ενώ σου αφήνει την αίσθηση ότι έχεις πιει κάποιο ποτό χωρίς όμως να μπορείς εύκολα να προσδιορίσεις αν είναι bourbon, scotch, σκούρο ρούμι ή βότκα.

Σαφώς μικρότερη η ένταση από την Mixology έκδοση, όμως από τα πέντε της σειράς, είναι το μόνο το οποίο διατηρεί την ταυτότητά του και πλησιάζει όσο περισσότερο γίνεται την αρχική του εκδοχή. Θέλει λίγο περισσότερο αν αποφασίσει κάποιος να το αραιώσει, σε σχέση με την αρχική του έκδοση, και παραμένει ένα εξαιρετικό υγρό, πολύ πιο ανεκτό σκέτο σε σχέση με το αρχικό. Τότε είχα δώσει 97/100 και νομίζω ότι το ίδιο αξίζει και τώρα. 97/100.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου