After-8 - Ambrosia

Ambrosia, 6mg, KF4 Clone, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 1.48Ω Nakamitchi

Αυτό το υγρό νέκταρ, εκλάπη από τους Θεούς του Ολύμπου και σας το παραδίδει η ομάδα νίντζα της After-8. Κάποιοι λένε ότι ο Δίας βρίσκεται στα ίχνη μας για την κλοπή αυτής της μοναδικής συνταγής και κάποιοι λένε ότι ο Άρης προσπαθεί να χακάρει τη σελίδα μας για να το πίσω. Απολαύστε!

Έτσι περιγράφει ο κατασκευαστής αυτό το υγρό. Επική περιγραφή με όλη τη σημασία της λέξεως,
αλλά παρόλα αυτά, δεν μας δίνει κανένα απολύτως στοιχείο για το γευστικό προφίλ αυτού του υγρού. Κατ’ αρχάς, το υγρό είναι μπλε! Δεν είναι ένα από τα πέντε που ζήτησα, αλλά χαίρομαι που μου εστάλη καθώς οπτικά για αρχή είναι αν μη τι άλλο, εντυπωσιακό. Φέρνοντάς το στη μύτη, δυσκολεύτηκα πολύ να βγάλω συμπέρασμα. Η μυρωδιά του θυμίζει γκοφρετάκια γεμιστά με φράουλα, αλλά αμφιβάλλω αν είναι μόνο αυτή η προσφερόμενη γεύση. Δεν αναλώθηκα άλλο ρουθουνίζοντας και έβαλα γρήγορα υγρό στον ατμοποιητή. Με μία λέξη, θα χαρακτήριζα τη γεύση ως απόκοσμη. Είναι μυστηριώδης και άγνωστη αλλά θα τολμήσω να πω ότι έχει να κάνει με βάφλα, κάποια κρέμα φρούτου και ίσως κάποιο ξηρό καρπό. Συνέχιζα να ατμίζω με μανία μπας και βγάλω πιο ασφαλή συμπεράσματα. Το υγρό είναι ταυτόχρονα γλυκό, με καπνική αίσθηση και κρεμώδες, αλλά παρόλα αυτά η άποψή μου περί βάφλας ή γκοφρέτας ενισχύθηκε. Υπάρχει μια οξύτητα στην ρινική εισπνοή που παραπέμπει σε berry, σίγουρα όχι μύρτιλο ή κάτι άλλο γνωστό. Μόνο ένα berry γνωρίζω το οποίο παραπέμπει σε αυτό το χρώμα, και αν ανοίξετε ένα μπουκάλι Smirnoff north μπορεί και να το ταυτοποιήσετε και σεις: Nordic berry. Στην εκπνοή από τη μύτη, η αίσθηση είναι ελαιώδης και με κάνει να πιστεύω ότι το κομμάτι αυτό οφείλεται σε ένα συνδυασμό κάποιου ξηρού καρπού με πολύ ελαφρύ butterscotch, τουλάχιστον αυτό το αποτέλεσμα θα φανταζόμουν κάνοντας μίξη με όλα τα παραπάνω συστατικά. Η επίγευση περιορίζεται (!) σε μία αίσθηση που σε κάνει να ξεχνάς την εισπνοή και την εκπνοή και σε κάνει να νομίζεις ότι μόλις έχεις ντουμανιάσει τον τόπο με ένα γλυκό καπνικό. Το ντουμάνι είναι καλό αλλά όχι εντυπωσιακό, ενώ το χτύπημα αποδίδεται ανώμαλα σε κάποιες στιγμές, με τη νικοτίνη να καίει τη μύτη στην εισπνοή. Για πρώτη μου φορά από τότε που άρχισα να ασχολούμαι σοβαρά με περιγραφές γεύσεων, δεν έχω ιδέα αν μάντεψα σωστά έστω και ένα από τα συστατικά του υγρού. Αν όντως τα πέτυχα, θα επιβραβεύσω τον εαυτό μου ατμίζοντας άλλο ένα τανκ Αμβροσίας. Αν πάλι όχι, θα ατμίσω άλλο ένα τανκ, πριν υποκλιθώ στο υγρό μου έβαλε τα γυαλιά. 92/100