Mon Dessert - MelonPast(e)

MelonPast(e) 6mg, 70-30 VG-PG, Tobecco KF4, 0.28mm Kanthal D, 2.5mm MC, 1.70Ω, Drago Cotton

Χυμός πεπονιού που συνοδεύεται από αχλάδι, λάιμ και στρογγυλεύει γευστικά με δύο σταγόνες βερίκοκο. Στο γευστικό προφίλ κυριαρχεί το πεπόνι που έρχεται δροσερό και από δίπλα το όξινο του λάιμ που γεμίζει με τη γλυκάδα του βερίκοκου. Είναι υγρό που δουλεύει πολύ ικανοποιητικά σε χαμηλά και ψηλά βατ και αλλάζει γευστικά από κάτω προς τα πάνω. Αυτά έχει να μας πει ο κατασκευαστής για το υγρό. Δεν υπάρχει κάτι για σχολιασμό εδώ καθώς είναι ξεκάθαρες οι γεύσεις τις οποίες επιθυμεί να μας μεταδώσει ο δημιουργός. Ανοίγοντας λοιπόν το μπουκαλάκι, το άρωμα που κυριαρχεί είναι αυτό του πεπονιού. Δεν ξεχωρίζει κάτι άλλο, όμως υπάρχει μια οξύτητα η οποία κάνει το άρωμα πιο crispy χωρίς όμως να μπορεί να προσδιορίσει επακριβώς κάποιος αν πρόκειται για λεμόνι, λάιμ, Λουίζα ή κιτρικό οξύ. Αυτό το υγρό απέδωσε πολύ καλύτερα στον KF4 από ότι στο Φαινόμενο, οπότε τον γέμισα ξανά για τα περαιτέρω.

Το πρώτο σοκ έρχεται με μία δροσιά που γεμίζει το στόμα. Μενθόλη? Δύσκολο καθώς η δροσιά δεν μένει μετά αλλά εμφανίζεται μόνο στη διάρκεια της τζούρας, χωρίς ευτυχώς (ή δυστυχώς για κάποιους) να αυξάνει το χτύπημα. Αφού το ξεπεράσουμε αυτό όμως, απολαμβάνουμε την γλυκιά γεύση του πεπονιού, το οποίο σε τίποτα δεν θυμίζει την υφή σαπουνιού που βρίσκουμε σε πολλά υγρά με πεπόνι. Όλο αυτό συνοδεύεται με μία φανταστική οξύτητα, σε όλη τη διάρκεια της τζούρας, την οποία όμως δεν μπορώ να αντιστοιχίσω 100% με λάιμ. Η γενική αίσθηση στο στόμα, περισσότερο σε lemongrass φέρνει, παρά σε λεμόνι η λάιμ. Στην εισπνοή από τη μύτη όμως, αυτή η απορία πάει περίπατο καθώς το λάιμ είναι πλέον ξεκάθαρο και κυρίαρχο, με το πεπόνι να ακολουθεί πολύ πίσω. Αυτό, δεν με έτσουξε. Στην εκπνοή από τη μύτη, ασθενές πεπόνι με μια ευχάριστη οξύτητα. Το χτύπημα, δυνατό μεν, καθόλου ενοχλητικό δε, και αφήνει πολλές απορίες για το πως επετεύχθη αυτό, αν λάβουμε υπ' όψιν και τις νότες δροσιάς που συνήθως αυξάνουν το χτύπημα. Το ντουμάνι μπόλικο και συναφές με την περιεκτικότητα του υγρού σε VG. Η επίγευση, σαφώς πιο έντονη από τα προηγούμενα και ίδια σε επιμονή και διάρκεια, είναι δροσερή και με το πεπόνι σε πρώτο πλάνο. Σε κάποιες φάσεις, γίνεται και ελαφρά όξινη.

Ένα εξαιρετικά ευχάριστο υγρό το οποίο όμως δεν το βλέπω να ταιριάζει με το χειμώνα. Σε συζήτηση που είχαμε με άλλους ατμιστές που τα δοκίμασαν, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι σε χαλαρή καλοκαιρινή έξοδο, θα συνόδευε εξαιρετικά λευκά ποτά. Πήρα όμως και το ρίσκο να το πάρω μαζί μου σε απόβαση σε μπυραρία, και μπορώ να πω ότι συνόδευσε επάξια ξανθές και σκούρες Weiss τις οποίες ετίμησα κατά κόρον... 96/100