Egoist No. 19 Godfather,
6mg, 50/50, KF3.1ES Clone, 0.32mm SS316L, 3.0mm MC, 0.60Ω, Drago Cotton
Γλυκιά ώριμη μπανάνα, ελαφρώς καραμελωμένη με κρέμα και
εμπλουτισμένη με μια πινελιά βανίλιας. Το μείγμα έχει τελειοποιηθεί με φρέσκα
καβουρδισμένα φιστίκια. Αυτά μας λέει η εταιρεία για το υγρό και δεν είναι
εύκολο να παραβλέψει κανείς ένα συνδυασμό ο οποίος παραπέμπει στο Grandmaster, υγρό αγαπημένο
για κάποιους, μισητό για άλλους. Το άρωμα από το μπουκαλάκι, έχει ως
πρωταγωνιστή το φιστίκι το οποίο δίνει την εντύπωση πούδρας. Σε σημεία
προσπαθεί να εμφανιστεί και η μπανάνα, ενώ αδυνατώ να εντοπίσω στη μύτη την
παρουσία βανίλιας ή καραμέλας. Άδειασμα στον ατμοποιητή λοιπόν και πάμε να
δούμε τι λέει και από γεύση.
Νόστιμο και μπερδεμένο αυτό το υγρό, που με την πρώτη τζούρα
μου θυμίζει περισσότερο κανελομπισκότο παρά οτιδήποτε έχει να κάνει με την
περιγραφή. Μόλις όμως το στόμα συνηθίσει λίγο τις γεύσεις, τα πράγματα
ξεκαθαρίζουν αρκετά. Η μπανάνα και η καραμέλα είναι καθαρές ως γεύσεις και το
φιστίκι δεν υφίσταται ως καθαρή γεύση, αλλά ως κάτι που προσδίδει κάποιες
καβουρντισμένες νότες στο υγρό. Σχεδόν ορκίζομαι ότι υπάρχει και κανέλα όπως
και κάποιο προϊόν ζύμης, και νομίζω ότι το υγρό φέρνει περισσότερο σε Banana Nut Bread παρά
στην περιγραφή που διαβάζουμε. Στην εισπνοή από τη μύτη, η κανέλα και η ζύμη
είναι πολύ πιο καθαρά ενώ η μπανάνα περνάει σε ρόλο κομπάρσου, ενώ στην εκπνοή
από τη μύτη υπάρχει μπανάνα και μόνο. Χτύπημα και ντουμάνι και πάλι εκτός
ενδιαφέροντος καθώς πρόκειται για άρωμα, ενώ όσον αφορά την επίγευση, έχουμε
διάρκεια, μικρή ένταση, μπανάνα, καραμέλα και κάτι καβουρντισμένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου