Egoist - No. 22 Joker

Egoist No. 22 Joker, 6mg, 50/50, Tobecco KF4, 0.28mm Kanthal D, 2.5mm MC, 1.60Ω, Drago Cotton

Μια πραγματική λιχουδιά, που όποιος τη δοκιμάσει... κολλάει άσχημα! Η μοναδική γεύση του ακτινίδιου αναμειγνύεται με νόστιμη φράουλα και μοναδικό παγωτό βανίλια. Αυτά έχει να μας δηλώσει η εταιρεία για το προτελευταίο άρωμα της δοκιμής. Έχω κάποιες αμφιβολίες για το πόσο καλά μπορούν να δουλέψουν μαζί δύο όξινα φρούτα σε ένα υγρό, αλλά δεν θα αργήσουμε να το μάθουμε. Ανοίγοντας λοιπόν το μπουκαλάκι, αρώματα κρέμας βανίλιας και φράουλας είναι αυτά που έρχονται στη μύτη με υπόνοιες αρκετά αυξημένης οξύτητας. Δεν υπάρχει κάτι άλλο το οποίο να μπορώ να ανακαλύψω στη μυρωδιά, οπότε άδειασμα το μπουκαλάκι στον ατμοποιητή και πάμε να δούμε τι λέει από γεύση.

Δεν μπορώ να πω ότι το σύνολο αυτού του υγρού είναι κάτι το ιδιαίτερο. Έχει όμως κάποια καλά επιμέρους στοιχεία. Για ξεκίνημα, το στόμα γεμίζει με μία αίσθηση πολτού, συνοδευόμενη από μια οξύτητα και πολλές γήινες νότες. Η γεύση του ακτινίδιου είναι φανερή, όπως και μια ελάχιστη γλυκάδα. Μέχρι εκεί όμως, καθώς ούτε φράουλα μπόρεσα να εντοπίσω, αυτούσια τουλάχιστον, ούτε κρέμα, ούτε και βανίλια. Στην εισπνοή από τη μύτη, μία απροσδιόριστη μυρωδιά φρούτων είναι αυτό το οποίο γίνεται αντιληπτό, ενώ στη ρινική εκπνοή, υπάρχουν νότες κρέμας και φράουλας. Χτύπημα και ντουμάνι δεν πρόκειται να μας απασχολήσουν και πάλι καθώς είπαμε ότι πρόκειται για άρωμα, ενώ στην επίγευση, δεν υπάρχει ούτε έντονη ούτε επίμονη και περιορίζεται σε ένα συνοθύλευμα απροσδιόριστων φρουτένιων γεύσεων.

Δεν θα το πω κακό, αλλά απλά και εντελώς αδιάφορο. Δεν έχει τίποτα που να το κάνει να ξεχωρίζει και τίποτα που θα με έκανε να πάω να το αγοράσω. Και πάλι επαναλαμβάνω, ότι δεν είναι καθόλου κακό ως ιδέα. Απλά, δεν δουλεύει. 47/100