Five Pawns - Taken Three Brevity

Brevity, 3mg, Tugboat Clone, Kanthal D 0.30mm, 2.5mm MC, Dual Coil, 0.69Ω, Drago Cotton. 70-30 VG-PG.

Ετυμολογικά, ο τίτλος του υγρού σημαίνει «το να εκφράζεσαι ή να πράττεις σύντομα, λιτά και περιεκτικά». Λακωνικά ένα πράγμα. Η περιγραφή της γεύσης, μιλάει για Banana Boston cream pie. Ένα γλυκό το οποίο είναι αυτό που μας λέει: μαλακή ζύμη τύπου κέικ, γέμιση με κρέμα και κομμάτια μπανάνας και επικάλυψη με γλάσσο σοκολάτας. Πιο απλό, δεν νομίζω ότι γίνεται οπότε πάμε κατευθείαν στην άποψη της μύτης μου για το υγρό, το οποίο είναι πολύ σκούρο στο χρώμα.
Το άρωμα από το μπουκαλάκι, είναι αλκοολική μπανάνα. Ούτε ζύμη, ούτε κρέμα. Και όταν λέω αλκοολική, δεν είναι απαραίτητα κακό καθώς στην πλειοψηφία των υγρών που περιέχουν μπανάνα και σοκολάτα, η μυρωδιά σε κάτι τέτοιο φέρνει. Δύσκολα θα αποφύγω τη σύγκριση με το άρωμα του Grandmaster, και εδώ έχω να πω όσον αφορά το άρωμα, ότι το Brevity πρέπει να είναι κάτι σαν το γλυκό καριόκα: ότι περίσσεψε του ζαχαροπλάστη, παντεσπάνι, σοκολάτα, μπανάνα, έφτιαξε κάτι καινούριο. Υγρό λοιπόν στον ατμοποιητή και πάμε.

Η γεύση είναι κατά πολύ ανώτερη του αρώματος. Υπερβολικά ώριμη μπανάνα, νότες σοκολάτας και λίγη ζύμη. Στην αρχή, το είχα δοκιμάσει σε κλώνο KF3.1ES στημένο με Kanthal D 0.32mm στα 1.3Ω, και ήταν υπερβολικά γλυκό για τα γούστα μου. Εδώ, δείχνει να πετυχαίνει το σκοπό του, και μάλλον κάπως καλύτερα από τα δύο προηγούμενα, καθώς δεν μας δίνει μόνο «ένα ντουμάνι όχι τελείως άγευστο», αλλά έχει κάπως πιο έντονη γεύση. Σημείο κλειδί, είναι η μυρωδιά που αφήνει στο χώρο η οποία είναι μυρωδιά ζαχαροπλαστείου και μάλιστα πολύ ευχάριστη. Στη ρινική εισπνοή η σοκολάτα παραείναι έντονη σε σημείο να τσούζει τη μύτη με την οξύτητά της, ενώ στην εκπνοή από τη μύτη το μόνο που καταλαβαίνεις είναι γλυκιά ζύμη και μπανάνα. Το χτύπημα στα ίδια επίπεδα με τα δύο προηγούμενα ενώ η παραγωγή ατμού στο Θεό. Δεν θα πω ότι είναι περισσότερη από τα δύο προηγούμενα, καθώς για να ξεχωρίσεις διαφορά στον ατμό με 5% παραπάνω VG, θες ειδικό εξοπλισμό. Ούτε εδώ πήρα επίγευση, ίσως μια γλύκα μόνο και τίποτα άλλο.

Το θεωρώ σαφώς πιο πειστικό από τα δύο προηγούμενα, καθώς και ίσως λίγο πιο έντονο. Αναμενόμενο φυσικά, αν δει κανείς τη διαφορά στο χρώμα. Φυσικά, να μην μιλήσω για το χρώμα στο βαμβάκι μετά από κάποια ml, ούτε για τη μάκα, αλλά στο φινάλε, ντριπάτο είναι, ποιος νοιάζεται…72/100