The Tamer, 6mg, KF4 Tobecco Clone, 0.28mm Kanthal D,
2.5mm MC, 2.38Ω, Nakamitchi
Η σκηνή ωρύεται. Κάπου στη σκιά, μια ανησυχητική μορφή
βηματίζει πάνω κάτω. Ξαφνικά, το θηρίο πετάγεται με ένα βρυχηθμό που δείχνει
όλη του τη δύναμη. Ο ήχος από το μαστίγιο βάζει το θηρίο στη θέση του με χάρη,
σε ένα χορό δύναμης και σαγήνης. Ένα υγρό με τη νοστιμιά του αγριμιού, με
φθινοπωρινή πλούσια γεύση, ένα μίγμα από αχλάδι, μπισκότο και ψητά κάστανα.
Η παράσταση συνεχίζεται λοιπόν και είναι η σειρά του
θηριοδαμαστή να βγει στη σκηνή. Διαβάζοντας την περιγραφή, το μόνο που με
φοβίζει είναι το κάστανο. Η μοναδική εμπειρία μου μέχρι στιγμής με κάστανο σε
υγρό αναπλήρωσης, πάει πίσω στο 2012 όταν είχα παραγγείλει το ομώνυμο άρωμα της
FA, με όνειρο να φτιάξω
κάτι εξαιρετικό, με μήλο, κάστανο, κανέλα για το χειμώνα. Δυστυχώς, εκείνο το
κάστανο ήταν από τα πιο απελπιστικά πράγματα που έχω ατμίσει, θα προτιμούσα
μάλιστα να ατμίσω ξερό φυτίλι και το λάδι που είχαν μέσα οι ego-c κεφαλές. Όποιοι είχαν κάνει αλλαγή
κεφαλής τότε, χωρίς πρώτα να ανοίξουν την αντίσταση για να την καθαρίσουν,
καταλαβαίνουν τι εννοώ. Οι υπόλοιποι, ας αισθάνονται τυχεροί που δεν έζησαν τέτοιες
εμπειρίες!
Ανοίγοντας το μπουκαλάκι, έρχεται μια μυρωδιά αχλαδιού με πολλά χημικά
στοιχεία. Αφού πάρει λίγο αέρα και «μαλακώσει» το υγρό, γίνεται αισθητή η
στρογγυλή και γεμάτη αίσθηση που δίνει ένα μπισκότο ή μια ζύμη σε φρουτένια
υγρά. Κάστανο με την αυστηρή έννοια της λέξης, δεν εντόπισα. Είναι παρούσα
πάντως μια μυρωδιά από κάτι ψημένο. Έβαλα λοιπόν υγρό στον ατμοποιητή και
ξεκίνησα. Μπερδεμένη και κακής ποιότητας και αναλογίας η συνταγή. Υπάρχει γεύση
κάστανου, αλλά κακής ποιότητας, χωρίς να αναδεικνύει ούτε τη γλύκα, ούτε τη
στιφάδα αλλά ούτε κάποια άλλη πτυχή του χαρακτήρα του κάστανου. Σε οποιαδήποτε παραλλαγή.
Το αχλάδι άφαντο και το μπισκότο μόνο κατά φαντασία βρίσκεται εκεί. Στην
εισπνοή από τη μύτη η μυρωδιά θυμίζει κάστανο βουτηγμένο σε ισοπροπυλική
αλκοόλη και με έφερε σε σημείο να κάνω γκριμάτσες. Στην εκπνοή από τη μύτη,
πάλι αυτή η αίσθηση από χημικό κάστανο, που πλέον συμπληρώνεται και από μια
γλυκόξινη αίσθηση από φρούτο. Το αχλάδι, αχνοφαίνεται κάπου στην επίγευση η
οποία είναι κάπως πιο ανεκτή από τον ατμό γενικά. Το χτύπημα αρκετά καλό και η
παραγωγή ατμού πλούσια. Σε γενικές γραμμές, το μόνο που αξίζει από αυτό το υγρό
είναι η περιγραφή του, η οποία είναι μεν όμορφη, αλλά απέχει από την
πραγματικότητα. 22/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου