Halo - Devlin

Είναι γνωστό ότι η Halo δεν είναι εταιρεία την οποία μπορεί κάποιος να μην παρακολουθεί για νέες κυκλοφορίες. Η τρίτη νέα κυκλοφορία για φέτος λοιπόν, είναι το Devlin. Μας δόθηκε η περιγραφή ότι πρόκειται για μια εξαιρετική καραμέλα με γλυκιά επίγευση. Και αμέσως δημιουργήθηκε η απορία: «Πως και το έπαθε η Halo να ασχοληθεί με μία τόσο απλή και κοινή γεύση?». Απλή και κοινή? Κάθε άλλο. Προσωπικά και μετά από σχεδόν 4 χρόνια στον ατμό, δεν έχω βρει μια καραμέλα που και να ατμίζεται σκέτη και να μην περιέχει βούτυρο. Κάνοντας λοιπόν μία παραγγελία από τη Fabvape, έπεσε το μάτι μου και σε αυτό το νέο υγρό. Μη θέλοντας να ρισκάρω να μη μου αρέσει και να ψάχνω να δώσω το 30ρι, αναγκάστηκα να συμβιβαστώ με 12mg νικοτίνης ώστε να πάρω ένα 7μελο. Το οποίο ήρθε την επόμενη μέρα. Αφού λοιπόν το μύρισα, διαπιστώνοντας την κλασσική αλκοολική μυρωδιά καραμέλας που με έχει γελάσει πολλές φορές στο παρελθόν, αποφάσισα να το παίξω εκ του ασφαλούς. Πήγα και βρήκα τον φίλο sxolare ο οποίος διαθέτει Apollo ώστε να στάξουμε λιγάκι, μην ψάχνω να πλύνω ατμοποιητή για μεσημέρι. Λίγα φυσικά μπορέσαμε να καταλάβουμε, καθώς το triple twisted στήσιμο σε συνδυασμό με την αυξημένη νικοτίνη και την υπεροπλία της pg, έκαναν το χτύπημα ανυπόφορο. Διαπίστωσα όμως το βασικό, την έλλειψη βουτύρου, και έτσι αποφάσισα να το προωθήσω στον Phenomenon και στον κλώνο του KF4 μου. Εξαιρετικά έπαιξε και στους δύο, αλλά προτίμησα τη συνολική αίσθηση του Zest ώστε να προχωρήσω στην ανάλυσή μου.

Halo Devlin, 12mg, Phenomenon Zest, Ni200 0.28mm TC, 2mm MC, 0.11Ω, Nakamitchi

Όπως είπα και πριν, ανοίγοντας το μπουκαλάκι, έρχεται στη μύτη μια γλυκιά και αλκοολική μυρωδιά καραμέλας. Αποτρεπτικός συνήθως παράγοντας για μένα καθώς στη συντριπτική πλειοψηφία των υγρών καραμέλας που έχω δοκιμάσει, κάτι τέτοιο σημαίνει βούτυρο, ειδεχθές, απεχθές, παράνομο και επονείδιστο! Το drippάρισμα όμως έδειξε την απουσία αυτού και έτσι απαλλαγμένος από την προκατάληψη και την επιφύλαξή μου, έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα τη δοκιμή. Ρύθμισα το μοντάκι μου στους 180^οC και στα 18.0 Joule (ο Θεός να τα κάνει Joule) και τράβηξα μια μεγάαααλη τζούρα. Έκλεισα τα μάτια, έβγαλα τον ατμό και αναφώνησα περιχαρής «Ναι ρε φίλε! Καραμέλα!». Γλυκιά και έντονη, με πολλές ψημένες νότες, είμαι σίγουρος ότι αν μπορούσα να φτιάξω καραμέλα στο φούρνο, τέτοια γεύση θα είχε. Η γλύκα δεν είναι καθόλου υπερβολική, σε κανένα σημείο δεν μπουχτίζει και είναι ξεκούραστη και ευχάριστη για κάθε στιγμή. Η εισπνοή από τη μύτη φέρνει εικόνες πάνω από ένα τηγάνι, σε χαμηλή φωτιά να λιώνεις ζάχαρη προσέχοντας τη θερμοκρασία και το χρώμα, ενώ η εκπνοή από τη μύτη είναι επίπεδη με πολλές καπνιστές νότες. Το χτύπημα είναι αυξημένο αλλά αρκετά ομαλό και ανεκτό στον συγκεκριμένο ατμοποιητή (στον κλώνο KF4 μου τσιμπούσε λίγο παραπάνω), ενώ η επίγευση δεν είναι τόσο επίμονη. Είναι διακριτική, με όλη τη γεύση της καραμέλας και μια ευχάριστη γλύκα. Συνόδεψε ευχάριστα τόσο το μεσημεριανό ουζάκι όσο και τις μπύρες στη διάρκεια του παιχνιδιού. Και το πιο τρελό, έδεσε υπέροχα με το βραδινό Merlot, του συχνά εμφανιζόμενου καταλύτη δηλαδή της βραδινής μου ηρεμίας.

Εντελώς απροσδόκητα, μια εταιρεία που βγάζει το ψωμί της από σύνθετες και πολύπλοκες στην πλειοψηφία τους γεύσεις, χτύπησε την αγορά με κάτι που μου αρέσει να αποκαλώ την επιτομή της απλότητας. Προφανώς πρόκειται για εξαιρετικές πρώτες ύλες, δεν νομίζω να μπορεί κανείς να αμφισβητήσει την ποιότητα της εταιρείας. Έπρεπε όμως να περάσουν τόσα χρόνια για να βγει επιτέλους μια καραμέλα όνομα και πράμα. Πολλές εταιρείες, οι περισσότερες, περιλαμβάνουν στο παλμαρέ τους τουλάχιστον μία καραμέλα. Καμία όμως από αυτές δεν ανταποκρίνεται στο όνομα. Δεν είναι καραμέλα βανίλιας, δεν είναι κρέμα καραμέλας, δεν είναι καραμέλα βουτύρου, δεν είναι butterscotch, δεν κρύβει κάποιο μυστικό άρωμα από κάποιο εξωτικό ποτό. Είναι καραμέλα. Τέλεια ψημένη, τέλεια λιωμένη με απόλυτη ισορροπία της γλύκας, του καμένου αρώματος ζάχαρης και της χαρακτηριστικής πικρής νότας που υπάρχει κρυμμένη σε κάθε καραμέλα που σέβεται το όνομα που φέρει. Ατμίστε τη σκέτη, ανακατέψτε την με καπνικά, καφέδες, τσάγια, σοκολάτες, ακόμα και βανίλια. Άφοβα, αλλά με μέτρο, γιατί δεν παύει να είναι ακριβό υγρό. Ίσως ο ενθουσιασμός μου που βρήκα επιτέλους μια καραμέλα να ατμίζεται, μειώνει σε ένα βαθμό την αντικειμενικότητα μου, οπότε να υπερβάλλω κάπως. Αυτό θα το διαπιστώσουμε όμως μόλις γράψουν κι άλλοι την άποψή τους γι αυτό το υγρό. Όπως και να έχει, ένα 30μελο θα το προμηθευτώ στην πρώτη διαθέσιμη ευκαιρία. 96/100 για μένα, το οποίο ενδέχεται να μεταβληθεί μόλις το δοκιμάσω και στα γνώριμα 6mg νικοτίνης.