Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

VDLV - Black Cirkus The Charmer



The Charmer, 6mg, KF4 Tobecco Clone, 0.28mm Kanthal D, 2.5mm MC, 2.38Ω, Nakamitchi

Όπως καθαρίζει ο καπνός, εμφανίζεται παίρνοντας μία αισθησιακή θέση. Ο συμπρωταγωνιστής της, κουλουριάζεται γύρω από το λαιμό της και νωχελικά παίρνει μια όρθια θέση στον ώμο της. Μία μυρωδιά γεμάτη θηλυκότητα γεμίζει τη σκηνή γι αυτή την παράσταση υψηλού κινδύνου. Επιβάλλεται στο φίδι με μία μόνο ανάσα της, όσο αυτό στρίβει και βγάζει τους γνωστούς του συριγμούς. Το κοινό μαγεύεται με τις χάρες αυτής της ανατολίτικης Θεάς, που φαίνεται σαν να χορεύει το χορό της κοιλιάς με το ερπετό. Θα είναι δύσκολο να ξεφύγετε από τη μαγεία αυτού του ανατολίτικου τσαγιού με της λουλουδένιες νότες.

Προτελευταίο νούμερο στην παράσταση και έρχεται η ώρα του γητευτή. «Της» μάλλον, και ευτυχώς καθώς και πάλι συνειρμούς με Αρκά έχω! Ανοίγοντας το μπουκαλάκι, έρχεται μια ωραία και γλυκιά μυρωδιά από μαύρο τσάι και άνθη λεμονιού. Δεν είναι τόσο βαρύ όσον αφορά το άρωμα, σε βαθμό να με κάνει να μην είμαι σίγουρος για το αν πρόκειται για μαύρο ή πράσινο τσάι. Έβαλα λοιπόν υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα.

Πολύ λελούδι ρε παιδί μου! Άνθη πορτοκαλιού και λεμονιού σκάνε στο στόμα και στη μύτη και το τσάι είναι σχεδόν άφαντο. Μόνο μια στιφάδα προς το τέλος της τζούρας κάνει την παρουσία του αισθητή. Στην ουσία αντί για «τσάι με άνθη ανατολής» είναι σαν να έχεις βράσει τα άνθη και να προσθέτεις και ολίγη από τσάι. Έχει ένταση και το κατά πόσο θα αρέσει στον καθένα, νομίζω ότι εξαρτάται αποκλειστικά από το προσωπικό γούστο. Στη ρινική του εισπνοή το πορτοκάλι κυριαρχεί και συνολικά υπάρχει μια αίσθηση «πούλπας» που συναντάμε συνήθως σε υγρά με αρώματα τροπικών φρούτων, κυρίως αυτά που περιέχουν μάνγκο. Στην εκπνοή από τη μύτη όμως το τσάι είναι πολύ πιο διακριτό και σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα αρώματα θυμίζει καλοκαιρινά παγωμένα ροφήματα. Η επίγευση είναι επίμονη και δεν περιορίζεται σε μια στιφάδα που θα περίμενε κανείς από το τσάι. Ίσα ίσα, γεύση εσπεριδοειδών παραμένει για πολύ στο στόμα, και ακολουθείται από πιο αναλυτικά αρώματα τσαγιού, παραπέμποντας πλέον καθαρά σε πιο σκούρες ποικιλίες. Το χτύπημα πολύ πιο ελαφρύ από το αναμενόμενο, ενώ η παραγωγή ατμού και εδώ σε αναμενόμενα επίπεδα. Για να πω την αλήθεια, διαβάζοντας την περιγραφή, περίμενα να βρω επιτέλους ένα υγρό με γεύση Earl Grey. Δεν το βρήκα αλλά δεν πειράζει. Από μια αντικειμενική σκοπιά, πρόκειται για ένα καλό υγρό το οποίο σε γενικές γραμμές παραδίδει ότι υπόσχεται. Με μία διόρθωση στις αναλογίες αρώματος τσαγιού και ανθών, νομίζω θα το έφερνε σε πολύ καλύτερα επίπεδα. Προσωπικά, και στη μορφή που βρίσκεται αυτή τη στιγμή, το βρήκα έντονο και μπουχτιστικό. Προφανώς και δεν είμαι παιδί των λουλουδιών, όταν αυτά τουλάχιστον βρίσκονται σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Ένα 65/100 από μένα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου