Baker White - Odin 105

105, 0mg

Tobbh Clone, 0.26Ω dual, Stingray X Clone

Είπα να ξεκινήσω με αυτό μιας και ήταν ανοιχτό και εύκαιρο. Εντύπωση κάνει το χρώμα του το οποίο είναι ανοιχτό μοβ και βάφει το βαμβάκι την ώρα που το βρέχεις. Το μπουκαλάκι στη μύτη αφήνει χαρακτηριστικό άρωμα βατόμουρο και ίσως σμέουρο. Αφού φρόντισα να βραχούν καλά τα βαμβάκια, βίδωσα και ξεκίνησα με μια πνευμονική αντάξια του κυβισμού μου. Σε όλη μα όλη τη διάρκεια της εισπνοής, το στόμα γεμίζει με κρεμώδη βατόμουρα, ενώ η πυκνότητα του ατμού σε κάνει να νομίζεις ότι πρέπει να μασήσεις αλλιώς θα πνιγείς με τόσο μεγάλη μπουκιά.
Το χτύπημα είναι μπόλικο για μηδενικό υγρό αλλά στα κοντά 50w που απέδωσε αυτή η τζούρα, είναι φυσιολογικό. Κάποια στιγμή αποφάσισα να εκπνεύσω και έχασα τον κόσμο από μπροστά μου, καθώς δεν έχω δει ξανά τέτοιο ντουμάνι να βγαίνει από το στόμα μου! Εντυπωσιασμένος από την απόδοση της γεύσης, κοντοστάθηκα λίγο και τότε άρχισε να έρχεται στο στόμα η επίγευση. Βατόμουρο, κρέμα, οξύτητα και γλυκάδα εναλλασσόταν στον ουρανίσκο μου κατά ριπάς, αλλά με απόλυτη αρμονία και ισορροπία. Δεν περίμενα με τίποτα τέτοιο αποτέλεσμα σε τόσο μεγάλες θερμοκρασίες. Δεν θα κοιτάξω ρινικές εισπνοές και εκπνοές, καθώς αυτά τα υγρά έχουν ένα και μόνο σκοπό, το να κάνουν γευστικό το συννεφοκυνήγι. Και στο συγκεκριμένο, τα κατάφεραν μια χαρά. Αν ήμουν cloud chaser και αν η εταιρεία μου έδινε μια περιγραφή του υγρού ώστε να είχα ένα σημείο αναφοράς, θα του έβαζα εκατό. Αλλά δεν είμαι και μου δημιουργεί στενοχώρια το ότι δεν μπορώ να έχω τέτοια γεύση στον Kayfun μου. Το δοκίμασα για καλό και για κακό και κάτω από τα 30 watt η γεύση είναι υποτονική. Πάνω από τα 20 όμως ο Kayfun αρχίζει να διαμαρτύρεται έντονα οπότε, τζίφος. 95/100.