Strawberry
Custard, 3mg, KF3.1ES Clone, 0.32mm SS316L, 3.0mm MC, 0.60Ω, Drago Cotton
Το Strawberry Custard από την Dinner Lady,
είναι ένα ισορροπημένο μίγμα φυσικής φράουλα με γλυκιά και κρεμώδη custard και
καραμέλα βουτύρου. Ένα αναζωογονητικό και διαφορετικό υγρό φράουλας το οποίο θα
στείλει το Mother’s Milk στο ράφι να μαζεύει
σκόνη. Αυτά μας λέει η εταιρεία για το υγρό, και προκύπτουν δύο θέματα. Πρώτον,
δεν θυμάμαι να έχω δει ξανά περιγραφή η οποία να τα βάζει στα ίσια με
ανταγωνιστικό υγρό. Ιδιαίτερα δε σε αγγλική εταιρεία όπου λογικά οι μηνύσεις θα
πήγαιναν σύννεφο. Το δεύτερο, είναι ότι όσοι με ξέρετε, ήδη θα απορείτε τι
διάολο κάνω εγώ παρέα με ένα υγρό το οποίο στην περιγραφή του αναφέρει τις
λέξεις «Custard» και «butter caramel» και κάνει και
σαφέστατη σύγκριση με το mother’s milk. Όχι συνατμιστές μου,
δεν απέκτησα ξαφνικά αυτοκτονικές διαθέσεις. Το έχω δοκιμάσει από άλλους το
υγρό και δεν βρήκα τόσο έντονες αυτές τις γεύσεις ώστε να το στείλω από κει που
ήρθε απευθείας. Ανοίγοντας λοιπόν το μπουκαλάκι, η φράουλα κυριαρχεί. Όχι με
πολύ γλύκα και σίγουρα δεν παραπέμπει σε μαρμελάδα όπως το προηγούμενο. Υπάρχει
έντονο το άρωμα της κρέμας γάλακτος και το συνολικό αποτέλεσμα στη μύτη, θα
μπορούσε άνετα να περιγραφεί ως φράουλες με χτυπημένη κρέμα. Δεν λέω σαντιγί
καθώς δεν έχουμε προσθήκη ζάχαρης. Υγρό λοιπόν στον ατμοποιητή και πάμε.
Είναι σίγουρα από τις λίγες φορές που οι ισχυρισμοί μιας
περιγραφής είναι εντελώς αβάσιμοι, και αυτό δεν είναι καθόλου κακό νέο! Έχουμε
γεύση φράουλας με αρκετή οξύτητα, έχουμε κρέμα γάλακτος ή οποία θα μπορούσε να
είναι και γιαούρτι, έχουμε και λίγη καραμέλα με κάποιες νότες αλμύρας. Δεν
έχουμε βούτυρο, δεν έχουμε έντονη γαλατίλα και δεν έχουμε καμία ομοιότητα με το
Mother’s Milk, εκτός από τις ίδιες
ονομαστικά γεύσεις. Στη ρινική εισπνοή, το υγρό μας δίνει εντονότατη κρέμα
ακολουθούμενη από φράουλα, ενώ στην εκπνοή από τη μύτη παίρνω ένα αποτέλεσμα
που θυμίζει εντονότατα γιαούρτι με φράουλα και σε σημεία μου δίνει άλλο υγρό
που δοκίμασα πρόσφατα, το Lamda
5150. Το χτύπημα στα αναμενόμενα επίπεδα ενώ η παραγωγή ατμού είναι αυξημένη
ακόμα και σε αυτό τον ατμοποιητή που είναι ο ορισμός του σφιχτοτζούρη. Και ας
αντέχει τα 25 βατάκια που τον ταΐζω τόση ώρα... Η επίγευση δεν είναι έντονη και
δεν έχει μακρά διάρκεια. Περιορίζεται σε κάποιες φρουτένιες και όξινες νότες,
αρκετή στυφάδα στο στόμα και έχει αυτό το mouthwatering effect που
συναντάμε συχνά πυκνά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου