Dinner Lady - Lemon Tart

Lemon Tart, 3mg, Phenomenon Zest, Clapton, 2.0mm MC, 0.78Ω, Drago Cotton

Το Lemon Tart από την Dinner Lady, έχει τις ρίζες του στην αγαπημένη όλων πουτίγκα λεμονιού: Curd λεμονιού με σπιρτάδα, υγρή και κολλώδης μαρέγκα και λεπτά φύλλα κρούστας. Είναι τόσο καλό που η δεύτερη μερίδα δεν είναι αρκετή. Αυτά μας λέει η εταιρεία για το υγρό. Πρέπει να πω ότι το γλυκό αυτού καθ’ αυτού δεν το ξέρω ούτε το συνάντησα ποτέ μου στην Αγγλία, αν το είχα συναντήσει μάλλον ακόμα εκεί θα ήμουν με καμιά 50ριά κιλά ακόμα. Γνωρίζω όμως αυτό το θαύμα το οποίο λέγεται Lemon Curd που είναι μια κρέμα λεμονιού με βάση τον κρόκο αυγού και είναι πραγματικά όνειρο. Το βρίσκουμε και έτοιμο και είναι ένα συστατικό με το οποίο μπορεί να φτιαχτεί πανεύκολα και σε χρόνο ρεκόρ μια Lemon Pie. Πριν συνεχίσω στα υπόλοιπα, πρέπει να σας πω ότι αυτό το υγρό το έχω δοκιμάσει σχεδόν σε ότι συνθήκες ατμίσματος μπορεί να φανταστεί κανείς.

Μόνο ατμοποιητές με κεραμικό και mesh δεν χρησιμοποίησα. Σφιχτούς, αεράτους, μονές, διπλές, τετραπλές αντιστάσεις, χοντρά σύρματα, λεπτά σύρματα μέχρι και φυτίλι. Ακόμα και σε ίδιο ατμοποιητή με τρία ξεχωριστά στησίματα, πήρα τρεις διαφορετικές γεύσεις. Καλά καταλάβατε, είναι το αγορασμένο το οποίο δοκιμάζω συνεχώς από τον Αύγουστο. Από όλες αυτές τις δοκιμές, κατέληξα ότι το υγρό θέλει Φαινόμενο. Οι τρεις ανοιχτές τρύπες του Zest είναι αρκετές, ενώ τα καλύτερα αποτελέσματα πήρα με το SS316 0.32mm και με το Clapton, με το πρώτο να υπερέχει ελαφρώς στα θέματα ισορροπίας των γεύσεων. Ανοίγοντας λοιπόν το μπουκαλάκι, το άρωμα που έρχεται μπορεί να περιγραφεί πολύ απλά: Γεμιστά Παπαδοπούλου λεμόνι. Με σαφώς ανώτερη κρέμα για γέμιση φυσικά. Όποιος δεν τα έχει δοκιμάσει ποτέ, πρέπει να σταματήσει να διαβάζει τώρα και να πάει να πάρει ένα πακέτο από το κοντινότερο σούπερ μάρκετ. Δεν υπάρχει κάτι που να το περιγράψει πιο πιστά ως άρωμα οπότε δεν υπάρχει και λόγος προσπάθειας. Γέμισμα τον ατμοποιητή, για πολλοστή φορά με αυτό το υγρό και πάμε στη δοκιμή.

Σε μια μακρόσυρτη τζούρα, το πρώτο που έρχεται είναι η μπισκοτένια αίσθηση. Αυτή σβήνει γρήγορα και ακολουθείται από μια κρέμα λεμονιού τόσο νόστιμη και έντονη που δεν έλεγα να αφήσω το fire, παρόλο που μου τελείωνε ο αέρας και δεν είχα τι άλλο να εισπνεύσω. Όταν ο ατμός πάει στα πλάγια της γλώσσας στο τελείωμα της τζούρας, το στόμα γεμίζει οξύτητα ενώ η προφανής ύπαρξη κρέμας δεν προσδίδει καθόλου γλυκάδα αλλά κάνει το υγρό να εμφανίζει μια βελούδινη υφή στο στόμα. Εύκολα θα μπορούσα να το περιγράψω με δύο λέξεις: μπισκοτόκρεμα λεμονιού. Στη ρινική εισπνοή, καταλαβαίνει κανείς με ακρίβεια τα αρώματα του ξύσματος λεμονιού, οξύτητα, άρωμα λεμόνι και πικράδα, καθώς και ένα ελαφρύ τσούξιμο. Στην εκπνοή από τη μύτη, νιώθεις να σου έχει σκαλώσει ένα κομμάτι από τα προαναφερόμενα μπισκότα στο ρουθούνι. Τόσο απλά. Το χτύπημα ελαφρύ και η παραγωγή ατμού πολύ καλή, ίσως η πιο αρωματική ομίχλη που μπορεί να συναντήσει κανείς στις μέρες μας. Η επίγευση, έντονη και επίμονη, έχει την κρέμα λεμόνι να κυριαρχεί και το μπισκότο να εμφανίζεται σε κάποιες ευχάριστες στιγμές.

Ειλικρινά πρόκειται για ένα από τα καλύτερα υγρά που έχω ατμίσει. Οι γεύσεις του είναι απλές αλλά εξαιρετικής ποιότητας με πολύ πιστή απόδοση. Δεν υπάρχει ούτε ένα ίχνος χημικής μυρωδιάς και από τη στιγμή που ανοίγεις το μπουκαλάκι θέλεις να το πιεις. Όσοι αντισταθούν σε αυτή την επιθυμία, θα πετύχουν δύο πράγματα: πρώτον, θα κάνουν ένα καλό στην υγεία τους καθώς η νικοτίνη δεν προσφέρεται για κατάποση και δεύτερον θα δουν το ατμοποιητή τους να τους παραδίδει γεύσεις και αρώματα που θα ζητάνε ξανά και ξανά. 97/100

Πρόκειται λοιπόν για μία σειρά βασισμένη σε βρετανικές συνταγές γλυκών. Όλα τα υγρά πλην του τελευταίου βασίζονται σε γεύσεις ξένες σε όσους δεν έχουν περάσει λίγο καιρό στο «νησί». Τα τρία πρώτα, είναι πάρα μα πάρα πολύ καλά υγρά. Μετά όμως, δοκιμάζεις το τελευταίο και τα άλλα απλά σταματούν να υπάρχουν. Ειλικρινά, αν κατείχα θέση manager στην εταιρεία, θα καταργούσα τα τρία πρώτα (εκτός ίσως από το cornflake) και θα κρατούσα μόνο το Lemon Tart. Ίσως έφτιαχνα και μια εκδοχή με πορτοκάλι, ίσως και μία με κάποιο ή κάποια berries και μέχρι εκεί, θα καθόμουν μετά να βλέπω το ταμείο να αυξάνεται. Για τυφλή αγορά, συστήνω το τελευταίο με το χέρι στην καρδιά. Τα άλλα, όχι και τόσο. Αν όμως πέσουν στο πεδίο σκόπευσής σας, θα κάνετε λάθος αν δεν αποπειραθείτε μια δοκιμή.