Όταν πρωτοέγινε παρουσίαση στο φόρουμ για την συνδρομητική
υπηρεσία Drippa, μπήκα
να ρίξω μια ματιά. Από όσες εταιρείες ανέφερε, και έλεγξα αρκετές, μου έκανε
εντύπωση το όνομα ενός υγρού: Dr Stanley Clark’s Original Recipe Snake Oil. Φιδόλαδο? Καλό μου ακούγεται!
Χτες το βράδυ λοιπόν, επικοινώνησα με το φίλο chriscorfu88 για να τον
ρωτήσω για τη συμπεριφορά των vaponaute σε ΙΑΤΤΥ. Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μας, αλλά το ότι μου
είπε ότι έχει στην κατοχή του Snake Oil.
Χαρές και πανηγύρια, ιδιαίτερα όταν μου είπε ότι δεν είναι 18ρι ως συνήθως γι
αυτόν αλλά 12ρι. Έτσι, πέρασα μια βόλτα από την εργασία του και με χαρά μου
γέμισε τον κλώνο!
Dr Stanley
Clark’s Original Recipe Snake Oil, 12mg, 60-40 PG/VG.
Kayfun
3.1ES Clone, Kanthal D 0.28mm, 3mm, 1.62Ω.
Πάμε πρώτα απ’ όλα στη συσκευασία, αυτή που διαφημίζει η
ΤΜΑΧ τουλάχιστον. Amber μπουκαλάκι, με απλή ετικέτα το οποίο παραπέμπει στο
«γιατρικό της γιαγιάς» το οποίο συναντάμε σε ταινίες Western. Ταυτόχρονα, η εταιρεία
προσφέρει και συσκευασία 50 και 100 ml σε απλό πλαστικό μπουκάλι, με σκοπό
την επαναγέμιση του αρχικού. Κυκλοφορεί σε δυνάμεις νικοτίνης 0,6,12,18 και 24mg. Η τιμή τους διαφέρει
ανάλογα τη συσκευασία: 13 λίρες για το 30ρι amber μπουκαλάκι, 19 λίρες για το 50μελο refill, 29 λίρες για το
συνδυασμό 30ml amber& 50ml refill,
και 35 λίρες κοστίζει το 100ml refill.
Στην Ελλάδα μπορείτε να το βρείτε στο primecig.gr προς €20/30ml.
Φέρνοντας το μπουκαλάκι στη μύτη, εκπληρώνεται η πρώτη υπόσχεση της εταιρείας,
η οποία μιλάει για γεύσεις που θυμίζουν παιδική ηλικία. Ένα άρωμα το οποίο
περιέχει πολλά άλλα, και στην τελική του εκδοχή θυμίζει την γρανίτα Algida Grillo η
οποία είχε γύρω γύρω κατακόκκινη φράουλα και στη μέση λεμόνι. Σέταρα το GOD στα
13W και
ξεκίνησα. Παράξενες εμπειρίες στις αρχικές τζούρες και θα συμφωνήσω με το
Χρήστο ο οποίος μου είπε ότι με την πρώτη του δοκιμή, απόρησε πως μπορεί αυτό
το υγρό να βραβεύτηκε ως το καλύτερο του 2013. Όσο προχωρούσα όμως, τα πράγματα
πήραν μια ευχάριστη τροπή. Κατ’ αρχάς, το υγρό είναι δροσερό. Αλλά δεν είναι η
δροσιά την οποία παίρνεις από μέντα ή μενθόλη, αλλά από γλυκάνισο ή γλυκόριζα.
Τη στιγμή που μεταφέρεις τον ατμό από το στόμα στα πνευμόνια, νιώθεις ότι
καταπίνεις μια κουταλιά παγωτό. Και από θέμα δροσιάς, και από θέμα γεύσης. Και
σε όλη αυτή τη διάρκεια, στο στόμα σκάνε γεύσεις από λεμόνια, πορτοκάλια,
μανταρίνια, γκρεϊπφρουτ, σε στιγμή που επιλέγουν αυτά να εμφανιστούν, και μια
ιδέα γλύκας, ή οποία τελικά κλείνει με γλυκάνισο ή γλυκόριζα. Το υγρό δεν είναι
καθόλου όξινο, καθόλου γλυκό και καθόλου πικρό. Θα έλεγε κανείς ότι δεν
κεντρίζει κανένα από τα σημεία της γλώσσας που αντιλαμβάνονται τη γεύση, παρά
μόνο το πέμπτο στοιχείο, αυτό που καταλαβαίνει το βάθος και την πυκνότητα. Αυτό
που μάθαμε μέσα από googlάρισμα
ως Umami. Στη ρινική
εισπνοή είναι που καταλαβαίνεις περισσότερο το πορτοκάλι, ενώ στην εκπνοή έχεις
την αίσθηση ότι μόλις τρως γρανίτα. Όσο προχωράς με το υγρό, γίνεται πιο έντονη
η παρουσία του πορτοκαλιού, καθώς νιώθει κανείς εκείνο το ελαφρύ κάψιμο στο
λαιμό, χαρακτηριστικό των υγρών που περιέχουν πορτοκάλι. Πάμε τώρα στην
επίγευση, η οποία είναι επίμονη και έρχεται σε δύο στάδια. Στην αρχή, η
ελαιώδης αίσθηση και γεύση που λαμβάνει κανείς από φλούδα πορτοκαλιού, η οποία
ακολουθείται από γλυκάνισο, ή γλυκόριζα. Αυτά τα δύο, πολύ δύσκολο να τα ξεχωρίσω
ώρες ώρες. Το ντουμάνι είναι απίστευτο για υγρό 60% PG, ενώ το χτύπημα πολύ ελαφρύ για
συνδυασμό δροσιάς και 12mg και 60% PG.
Σε σημείο να το θεωρείς 6ρι. Στη σελίδα της Tmax, η περιγραφή μας μιλάει για κιτρώδεις γεύσεις, πασπαλισμένες
με ζάχαρη, ισορροπημένες με μια ιδέα γλυκάνισο, που στην εκπνοή σε χτυπάει με
μια απρόσμενη δροσιά. Δεν μένει παρά να συμφωνήσω απόλυτα. Να πούμε σε αυτό το
σημείο, ότι τα υγρά ωριμάζουν στις εγκαταστάσεις του κατασκευαστή για 10-14
ημέρες και μας έρχονται έτοιμα προς άτμισμα. Θα μπορούσα σίγουρα να το ατμίζω
όλη μέρα. Μοναδική παραφωνία, το κάψιμο στο λαιμό από το πορτοκάλι, το οποίο
δεν υπάρχει στην αρχή. Μου θύμισε εποχές που άτμιζα σοκολάτα πορτοκάλι Atmos Lab σε
CE4+. 94/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου