Επόμενη γευστική (ελπίζω) διαδρομή, κάτω από τη θάλασσα.
Φρέσκο nakamichi στον ατμοποιητή και καλό καθάρισμα με βάση ώστε να
εξαφανιστεί κάθε υπόνοια του προηγούμενου. Και στο μεταξύ, οσφρητική
αναγνώριση. Μυρωδιά φρουτώδης και όξινη, με μια ιδέα φρεσκάδας, παραπέμπει σε
παιδικές αναμνήσεις από μήλο και αχλάδι, ίσως και κάτι από φράουλα ή βατόμουρο,
ή γενικά κάτι καλοκαιρινό. Θα μπορούσε να είναι και κάτι από λεμόνι ή κίτρο ή
λάιμ και φυσικά η φρεσκάδα θα μπορούσε να προέρχεται από μέντα ή δυόσμο. Καλό
μου μυρίζει. Υγρό λοιπόν μέχρι τη βάση της καμινάδας, το GOD στα 13W και
πάμε!
Η μέντα είναι σίγουρα η πιο διακριτική που έχω συναντήσει. Σε όσα φρουτένια με μενθόλη έχω συναντήσει, η μενθόλη κυριαρχούσε σταθερά. Εδώ είναι απλά στην απόλυτα τέλεια αναλογία. Το φρούτο που περιέχει, είναι το καρπούζι, αλλά όχι όπως το φαντάζεται κανείς, γλυκό και τραγανό. Θυμίζει περισσότερο εκείνες τις τελευταίες μπουκιές, κοντά στη φλούδα. Στο πρόσφατο παρελθόν, θυμάμαι άλλο ένα υγρό το οποίο μου είχε αφήσει αυτή την αίσθηση: Umami Frosty Cucu. Όσο το συνήθιζα και η μέντα άρχιζε να γίνεται πιο ήπια και να αφήνει ακόμα περισσότερο τη γεύση να ξεδιπλωθεί, άρχισα να αναγνωρίζω ένα ακόμα στοιχείο, το οποίο αν δεν το χρησιμοποιούσα συχνά στη μαγειρική, δεν υπήρχε περίπτωση να το πιάσω: αρώματα κέδρου, και συγκεκριμένα το άρωμα που αφήνει ο σπόρος του όταν τον κοπανάω για να τον χρησιμοποιήσω σε ζωμό. Μην φανταστείτε ότι ατμίζοντάς το θα βρεθείτε ξαφνικά σε ένα δάσος, αλλά το στοιχείο είναι εκεί προφανώς με σκοπό να εξιτάρει τη φαντασία του ατμιστή, κάνοντάς τον να ψάχνει που το έχει συναντήσει ξανά. Το χτύπημα στην αρχή ήταν μπόλικο, αλλά παραδόξως μετά καταλάγιασε. Λέω παραδόξως γιατί συνήθως τα υγρά με μενθόλη ανεβάζουν το χτύπημα σε ζόρικα επίπεδα. Το ντουμάνι και πάλι πλούσιο ενώ στη ρινική εισπνοή κυριαρχεί η γλυκάδα του καρπουζιού. Στη ρινική εκπνοή κυριαρχεί μια γλυκιά λουλουδένια αίσθηση την οποία όμως δεν μπορώ να προσδιορίσω επακριβώς. Υπερβολικα ευχάριστη όμως. Και πάμε τώρα στην επίγευση, η οποία και πάλι είναι αντάξια των προσδοκιών από ένα καλό υγρό. Γλυκιά, δροσερή και με αυτό το λουλουδικό το οποίο ακόμα δεν μπορώ να βρω, εμφανίζει και ένα ακόμα στοιχείο. Την αίσθηση που παίρνει κάποιος από ένα φρέσκο μυρωδικό στο φαγητό του. Το άτμισα μέχρι τέλους χωρίς να με κουράσει στο παραμικρό και έβαλα σκέτη βάση όσο έκανα την έρευνά μου στο γευστικό προφίλ του υγρού. Εκεί μας μιλάει για 4 εκχυλίσματα μέντας, καρπούζι, αγγούρι, Gin, λεβάντα και κόλιανδρο. Εξεπλάγην ευχάριστα, καθώς εκτός από τη λεβάντα και τον κόλιανδρο, έπεσα μέσα. Και το Gin? Κέδρος κυρίες και κύριοι, το κύριο συστατικό του καλού τζιν! Αρχίζω να βρίσκω ένα μοτίβο στα υγρά της εταιρείας, η οποία στοχεύει εκτός από την ατμιστική ικανοποίηση και την φανταστικά αρμονική μίξη των γεύσεων, και στην έξαψη της περιέργειας του ατμιστή ώστε να βάλει το κεφάλι του σε λειτουργία για να ανακαλύψει και όλα τα κρυμμένα στοιχεία. Αυτό το υγρό δεν κουράζει, δεν μπουχτίζει και θα μπορούσε να σταθεί για όλη μέρα. Επιφύλαξη για το αν θα μπορούσε να σταθεί με σκέτο καφέ και σκούρο και έντονο αλκοόλ. Αυτό το υγρό νομίζω ότι το καλοκαίρι θα απογειωθεί καθώς η μέντα του δροσίζει ευχάριστα, χωρίς να παγώνει και να μουδιάζει το στόμα. Επίσης, μου δίνει μια έμπνευση την οποία θα υλοποιήσω εν καιρώ στην κουζίνα μου! 98/100.
Η μέντα είναι σίγουρα η πιο διακριτική που έχω συναντήσει. Σε όσα φρουτένια με μενθόλη έχω συναντήσει, η μενθόλη κυριαρχούσε σταθερά. Εδώ είναι απλά στην απόλυτα τέλεια αναλογία. Το φρούτο που περιέχει, είναι το καρπούζι, αλλά όχι όπως το φαντάζεται κανείς, γλυκό και τραγανό. Θυμίζει περισσότερο εκείνες τις τελευταίες μπουκιές, κοντά στη φλούδα. Στο πρόσφατο παρελθόν, θυμάμαι άλλο ένα υγρό το οποίο μου είχε αφήσει αυτή την αίσθηση: Umami Frosty Cucu. Όσο το συνήθιζα και η μέντα άρχιζε να γίνεται πιο ήπια και να αφήνει ακόμα περισσότερο τη γεύση να ξεδιπλωθεί, άρχισα να αναγνωρίζω ένα ακόμα στοιχείο, το οποίο αν δεν το χρησιμοποιούσα συχνά στη μαγειρική, δεν υπήρχε περίπτωση να το πιάσω: αρώματα κέδρου, και συγκεκριμένα το άρωμα που αφήνει ο σπόρος του όταν τον κοπανάω για να τον χρησιμοποιήσω σε ζωμό. Μην φανταστείτε ότι ατμίζοντάς το θα βρεθείτε ξαφνικά σε ένα δάσος, αλλά το στοιχείο είναι εκεί προφανώς με σκοπό να εξιτάρει τη φαντασία του ατμιστή, κάνοντάς τον να ψάχνει που το έχει συναντήσει ξανά. Το χτύπημα στην αρχή ήταν μπόλικο, αλλά παραδόξως μετά καταλάγιασε. Λέω παραδόξως γιατί συνήθως τα υγρά με μενθόλη ανεβάζουν το χτύπημα σε ζόρικα επίπεδα. Το ντουμάνι και πάλι πλούσιο ενώ στη ρινική εισπνοή κυριαρχεί η γλυκάδα του καρπουζιού. Στη ρινική εκπνοή κυριαρχεί μια γλυκιά λουλουδένια αίσθηση την οποία όμως δεν μπορώ να προσδιορίσω επακριβώς. Υπερβολικα ευχάριστη όμως. Και πάμε τώρα στην επίγευση, η οποία και πάλι είναι αντάξια των προσδοκιών από ένα καλό υγρό. Γλυκιά, δροσερή και με αυτό το λουλουδικό το οποίο ακόμα δεν μπορώ να βρω, εμφανίζει και ένα ακόμα στοιχείο. Την αίσθηση που παίρνει κάποιος από ένα φρέσκο μυρωδικό στο φαγητό του. Το άτμισα μέχρι τέλους χωρίς να με κουράσει στο παραμικρό και έβαλα σκέτη βάση όσο έκανα την έρευνά μου στο γευστικό προφίλ του υγρού. Εκεί μας μιλάει για 4 εκχυλίσματα μέντας, καρπούζι, αγγούρι, Gin, λεβάντα και κόλιανδρο. Εξεπλάγην ευχάριστα, καθώς εκτός από τη λεβάντα και τον κόλιανδρο, έπεσα μέσα. Και το Gin? Κέδρος κυρίες και κύριοι, το κύριο συστατικό του καλού τζιν! Αρχίζω να βρίσκω ένα μοτίβο στα υγρά της εταιρείας, η οποία στοχεύει εκτός από την ατμιστική ικανοποίηση και την φανταστικά αρμονική μίξη των γεύσεων, και στην έξαψη της περιέργειας του ατμιστή ώστε να βάλει το κεφάλι του σε λειτουργία για να ανακαλύψει και όλα τα κρυμμένα στοιχεία. Αυτό το υγρό δεν κουράζει, δεν μπουχτίζει και θα μπορούσε να σταθεί για όλη μέρα. Επιφύλαξη για το αν θα μπορούσε να σταθεί με σκέτο καφέ και σκούρο και έντονο αλκοόλ. Αυτό το υγρό νομίζω ότι το καλοκαίρι θα απογειωθεί καθώς η μέντα του δροσίζει ευχάριστα, χωρίς να παγώνει και να μουδιάζει το στόμα. Επίσης, μου δίνει μια έμπνευση την οποία θα υλοποιήσω εν καιρώ στην κουζίνα μου! 98/100.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου