Τελευταίο υγρό της σειράς, το οποίο υπόσχεται να μας
ταξιδέψει στην άγρια φύση. Σε αντίθεση με όλα τα προηγούμενα, όταν φέρνεις το
μπουκαλάκι στη μύτη, δεν υπάρχει καμία διακριτή μυρωδιά. Περίεργο για τόσο
σκουρόχρωμο υγρό, ακόμα πιο περίεργο αν λάβει κανείς υπ’ όψιν το μέχρι στιγμής
ιστορικό της εταιρείας. Από την άλλη, δεν θα χρειαστεί να έχω συγκεκριμένες
προσδοκίες από τη γεύση, ατμίζοντας και βλέποντας δηλαδή! Υγρό στο τανκ μέχρι
τη βάση της καμινάδας και πάμε. Μία έντονα καπνική γεύση με ένα ίχνος οξύτητας
ήταν η πρώτη εντύπωση που σχημάτισα.
Στο τέλος της εκπνοής, τα πράγματα δυσκόλεψαν για μένα καθώς το συνολικό αποτέλεσμα ήταν μία αίσθηση σαν το καταραμένο κάστανο της FA, ένα υγρό το οποίο αν ήμουν ιεροεξεταστής, θα ήταν στο καθημερινό μου παλμαρέ. Αποφάσισα να προσπαθήσω να το παραβλέψω αυτό, με δυσκολία ομολογώ, και να συνεχίσω να το ατμίζω μέχρι να το συνηθίσω και να καταλαγιάσει αυτή η ένταση. Πράγματι, αυτό δεν άργησε να συμβεί για καλή μου τύχη και τώρα έχω τη δυνατότητα να το εκτιμήσω κάπως καλύτερα. Όντως, κατέληξα σε συμπέρασμα αναζητώντας το λόγο αυτής της «έντονης» αρχικής μου εντύπωσης. Η καπνική του βάση οφείλεται προφανώς σε Virginia, καπνική γεύση την οποία δεν συμπαθώ καθόλου. Παρόλο που είναι αρκετά τροποποιημένη, τα βασικά της στοιχεία είναι εκεί, εξ’ ου και η αρχική μου εντύπωση. Στο στόμα μένει μια ξηρότητα ίδια με αυτή που λαμβάνεις τρώγοντας καρυδόψιχα και συγκεκριμένα αναμασώντας τη φλούδα από το καρύδι, ενώ το υγρό περιέχει και άλλες γεύσεις, οι οποίες όμως δεν αποδίδονται ξεχωριστά, αλλά αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο δημιουργώντας έτσι μια νέα γεύση. Στο βάθος όμως, παραμονεύει μια οξύτητα, ευχάριστη αλλά αγνώστου προελεύσεως! Το χτύπημα ακριβώς στα επίπεδα που αναμένει κανείς για 6ρι υγρό ενώ το ντουμάνι και πάλι πλούσιο. Στη ρινική εισπνοή, κυριαρχεί το καπνικό στοιχείο και μετά μια βουτυρώδης αίσθηση. Εκεί τρόμαξα λίγο αλλά τελικά δεν εξελίχθηκε σε ένα κλασσικό βουτυρένιο άρωμα το οποίο θα με έκανε να φύγω τρέχοντας. Στη ρινική εκπνοή τα αρώματα στρογγυλεύουν πολύ από μια καραμελένια γλύκα την οποία δεν συνάντησα πιο πριν. Δεν μπορώ να πω ότι το ευχαριστήθηκα όσο τα προηγούμενα, αλλά εδώ μπαίνει το προσωπικό γούστο. Έριξα μια ματιά λοιπόν στο γευστικό του προφίλ, και είδα ότι πρόκειται για καπνό Βιρτζίνια, καραμελωμένο αμύγδαλο, toffee, ξηρούς καρπούς, μπαχαρικά και κεράσι Maraschino. Εκτός από το Virginia το οποίο είναι πασιφανές, όλα τα άλλα είναι καλά κρυμμένα ή μέρος συνδυασμών που ως σύνολο αποδίδονται διαφορετικά. Για παράδειγμα η γλύκα που συνάντησα στο τέλος, μάλλον οφείλεται στο toffee και στο καραμελωμένο αμύγδαλο, η βουτυρένια αίσθηση στο toffee, η οξύτητα στο Maraschino και η ξηρότητα στους ξηρούς καρπούς. Αυτή είναι φυσικά δική μου εκτίμηση. Εμένα προσωπικά, δεν μου άρεσε, αλλά αυτό οφείλεται προφανώς στην χρήση του Virginia. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι δεν είναι εξαιρετικό υγρό και ότι οι λάτρεις του συγκεκριμένου καπνικού δεν θα το λατρέψουν. 95/100.
Στο τέλος της εκπνοής, τα πράγματα δυσκόλεψαν για μένα καθώς το συνολικό αποτέλεσμα ήταν μία αίσθηση σαν το καταραμένο κάστανο της FA, ένα υγρό το οποίο αν ήμουν ιεροεξεταστής, θα ήταν στο καθημερινό μου παλμαρέ. Αποφάσισα να προσπαθήσω να το παραβλέψω αυτό, με δυσκολία ομολογώ, και να συνεχίσω να το ατμίζω μέχρι να το συνηθίσω και να καταλαγιάσει αυτή η ένταση. Πράγματι, αυτό δεν άργησε να συμβεί για καλή μου τύχη και τώρα έχω τη δυνατότητα να το εκτιμήσω κάπως καλύτερα. Όντως, κατέληξα σε συμπέρασμα αναζητώντας το λόγο αυτής της «έντονης» αρχικής μου εντύπωσης. Η καπνική του βάση οφείλεται προφανώς σε Virginia, καπνική γεύση την οποία δεν συμπαθώ καθόλου. Παρόλο που είναι αρκετά τροποποιημένη, τα βασικά της στοιχεία είναι εκεί, εξ’ ου και η αρχική μου εντύπωση. Στο στόμα μένει μια ξηρότητα ίδια με αυτή που λαμβάνεις τρώγοντας καρυδόψιχα και συγκεκριμένα αναμασώντας τη φλούδα από το καρύδι, ενώ το υγρό περιέχει και άλλες γεύσεις, οι οποίες όμως δεν αποδίδονται ξεχωριστά, αλλά αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο δημιουργώντας έτσι μια νέα γεύση. Στο βάθος όμως, παραμονεύει μια οξύτητα, ευχάριστη αλλά αγνώστου προελεύσεως! Το χτύπημα ακριβώς στα επίπεδα που αναμένει κανείς για 6ρι υγρό ενώ το ντουμάνι και πάλι πλούσιο. Στη ρινική εισπνοή, κυριαρχεί το καπνικό στοιχείο και μετά μια βουτυρώδης αίσθηση. Εκεί τρόμαξα λίγο αλλά τελικά δεν εξελίχθηκε σε ένα κλασσικό βουτυρένιο άρωμα το οποίο θα με έκανε να φύγω τρέχοντας. Στη ρινική εκπνοή τα αρώματα στρογγυλεύουν πολύ από μια καραμελένια γλύκα την οποία δεν συνάντησα πιο πριν. Δεν μπορώ να πω ότι το ευχαριστήθηκα όσο τα προηγούμενα, αλλά εδώ μπαίνει το προσωπικό γούστο. Έριξα μια ματιά λοιπόν στο γευστικό του προφίλ, και είδα ότι πρόκειται για καπνό Βιρτζίνια, καραμελωμένο αμύγδαλο, toffee, ξηρούς καρπούς, μπαχαρικά και κεράσι Maraschino. Εκτός από το Virginia το οποίο είναι πασιφανές, όλα τα άλλα είναι καλά κρυμμένα ή μέρος συνδυασμών που ως σύνολο αποδίδονται διαφορετικά. Για παράδειγμα η γλύκα που συνάντησα στο τέλος, μάλλον οφείλεται στο toffee και στο καραμελωμένο αμύγδαλο, η βουτυρένια αίσθηση στο toffee, η οξύτητα στο Maraschino και η ξηρότητα στους ξηρούς καρπούς. Αυτή είναι φυσικά δική μου εκτίμηση. Εμένα προσωπικά, δεν μου άρεσε, αλλά αυτό οφείλεται προφανώς στην χρήση του Virginia. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι δεν είναι εξαιρετικό υγρό και ότι οι λάτρεις του συγκεκριμένου καπνικού δεν θα το λατρέψουν. 95/100.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου