Kayfun 3.1ES
Clone, MC 1.5Ω Double
Twisted Kanthal A1 0.25mm, 3mm διάμετρο.
Erl Clone, MC
1.6Ω Kanthal D
0.28mm, 3mm διάμετρο
Στον 3.1 λόγω πάχους σύρματος χρειάστηκε να ανεβάσω τα βολτ αρκετά για να δώσει η αντίσταση αρκετή ενέργεια. Η γεύση ήταν αρκετά μπερδεμένη και δυσκολεύτηκα πολύ να ξεχωρίσω τι γίνεται. Υπήρχε μία αίσθηση καπνικού αλλά μόνο ως αίσθηση ατμού και όχι ατόφια γεύση. Σίγουρα υπήρχαν δυο τρία αρώματα ακόμα, τα οποία όμως ήταν τόσο μπερδεμένα μεταξύ τους που ήταν αδύνατο να ξεχωρίσω γεύσεις. Συνέχισα να το ατμίζω χαλαρά προσπαθώντας να ξεχάσω ότι έκανα δοκιμή, μήπως και καταφέρω να το καταλάβω. Μάταια. Άδειασε το τανκ και έβαλα σκέτη βάση για να δω την περίπτωση να αναδείξει κάποια αρώματα. Αναγνώρισα κανέλα και κάτι φρουτένιο. Το άφησα στην άκρη με σκοπό να το επαναλάβω την άλλη μέρα. Άλλαξα το βαμβάκι, άτμισα αρκετή σκέτη βάση και ξαναγέμισα τον 3.1. Μάλλον το διάλειμμα ωφέλησε καθώς πλέον ήταν ξεκάθαρες οι γεύσεις. Καπνά και μηλόπιτα! Αρκετά πιο καθαρό το μήλο και η κανέλα και μία απόπειρα ζύμης, όχι πολύ πετυχημένη αλλά τη δουλειά της την κάνει. Με καθαρό μυαλό και μύτη, άφησα τον ατμό να περάσει και από κει και έγινε αισθητή η οξύτητα του μήλου καθώς και ένα κάψιμο από την κανέλα, η οποία πρέπει να αναφέρω ότι βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα και δεν καλύπτει τα πάντα. Στη ρινική εκπνοή, αυτή η αίσθηση απλά στρογγύλευε. Έπιασα τον Erl για να δω και τι έχει να πει εκεί το υγρό. Πιο έντονες οι γεύσεις και πλέον δεν είχα καμία αμφιβολία ότι η διάθεση του κατασκευαστή ήταν να φτιάξει ένα καπνικό υγρό αρωματισμένο με μηλόπιτα. Περισσότερο βέβαια έτεινε σε μία μηλόπιτα αρωματισμένη με ταμπάκο αλλά δεν έχει καμία σημασία καθώς ήταν μια χαρά υγρό. Το ντουμάνι για άλλη μια φορά πλούσιο και το χτύπημα αρκετά ελαφρύ αλλά δεν θες κάτι άλλο από ένα τέτοιο υγρό. Η επίγευση τώρα, είναι αυτό το οποίο λείπει σε μεγάλο βαθμό από αυτό το υγρό καθώς είναι πολύ ελαφριά. Πρόκειται απλά για μια γλυκάδα με όξινες νότες η οποία όμως από τη στιγμή που έχεις καταλάβει το υπόλοιπο υγρό απλά το συμπληρώνει. Το κακό με την έλλειψη επίγευσης, είναι ότι μετά από λίγο ξεχνάς ότι μόλις άτμισες και θες συνέχεια. Βοηθάει και το ελαφρύ χτύπημα σε αυτό. Αφού άδειασαν και οι δύο ατμοποιητές, έβαλα σκέτη βάση και στους δύο. Στον 3.1 δεν άλλαξε κάτι από αυτό που περιέγραψα παραπάνω. Στον Erl τώρα, σαν να βρήκα και κάποιες κρυμμένες γεύσεις από καβουρντισμένο ξηρό καρπό αλλά μπορεί να είναι η ιδέα μου. Μπορεί και να οφείλεται και στον τρόπο τροφοδοσίας, και συγκεκριμένα στο σημείο που η αντίσταση ατμοποιεί το υγρό που έχει μείνει στο βαμβάκι και εκείνη τη στιγμή σκάει σκέτη βάση, πιο πηχτή. Σενάρια κάνουμε. Ανακάλυψα όμως ότι με όλη αυτή τη μπερδεψοκατάσταση, άτμισα και τα δέκα ml από το μπουκαλάκι σχεδόν χωρίς να το καταλάβω. Σε αυτό το σημείο, μπήκα στη σελίδα της εταιρείας ώστε να κοιτάξω την περιγραφή, η οποία μας μιλάει για σκληρό και αρωματικό, το φρούτο πίσω από το έντονο καπνικό άρωμα του Harsh. Ίσως ο συνδυασμός καπνού και μήλου να είναι που βγάζει αυτή την αίσθηση της μηλόπιτας. 88/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου