Μετά από λίγο αναγνώρισα και άλλο ένα άρωμα, αφού αποτελεί μία από τις αγαπημένες μου γεύσεις, όσοι έχουν δοκιμάσει το Frosty Cucu θα καταλάβουν ακριβώς τι εννοώ. Αγγουράκι! Η περιγραφή μιλάει για ένα υβριδικό μοχίτο, με μέντα, γκρέιπφρουτ, αγγούρι ξύσμα λεμονιού και άνηθο. Η πηγή του γκρέιπφρουτ, είναι λικέρ και πράγματι πιστεύω ότι αν υπήρχε Grand Marnier Grapefruit, μάλλον σαν το sixty four θα μύριζε. Άδειασα το μπουκαλάκι στο τανκ και ξεκίνησα. Πρέπει να ομολογήσω ότι στην πρώτη τζούρα χαλάστηκα. Δεν μου άρεσε καθόλου σαν γεύση. Ήταν πολύ μπερδεμένο, πολλές πληροφορίες μαζεμένες για το στόμα μου, τη μύτη μου και τον εγκέφαλο μου και εμφάνισα συμπτώματα tilt. Παρόλα αυτά συνέχισα να το ατμίζω μέχρι να το συνηθίσω και να μπορέσω να ανακαλύψω όλα όσα είχε να δώσει, καλά ή κακά. Η πρώτη εντύπωση λοιπόν μετά από λίγο, είναι η γεύση του φρέσκου άψητου καρυδιού. Αυτή η γεύση χάνεται γρήγορα και δίνει τη θέση της στην πικρή γεύση του γκρέιπφρουτ, σε μια απαλή δροσιά και σε μία περίεργη γεύση την οποία δυσκολεύτηκα αρκετά να προσδιορίσω. Μερικές τζούρες ακόμα και την βρήκα και αυτή, αγγουράκι αλλά πολύ καλά κρυμμένο, όχι τόσο εμφανές όσο στη μυρωδιά. Ο άνηθος πρακτικά ανύπαρκτος αλλά ίσως να είναι αυτό το οποίο σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα υλικά αποδίδει την αίσθηση του καρυδιού στην αρχή. Ο ατμός και πάλι πλούσιος σε σημείο που άρχισα να απορώ για το 50-50 της σύστασης, και το χτύπημα απόλυτα συμβατό με τα 6mg και μάλιστα νομίζω ότι έστω και 1mg παραπάνω θα το αδικούσε το υγρό. Η ρινική εισπνοή δεν μου άρεσε καθόλου όμως και προσπάθησα να το αποφύγω για το υπόλοιπο της δοκιμής. Παρατήρησα επίσης την έλλειψη χαρακτηριστικής επίγευσης, με την πιο χαρακτηριστική γεύση του υγρού να χάνεται αμέσως μετά την τζούρα. Είναι σίγουρα μια πολύ ιδιαίτερη γεύση, αλλά λείπουν πολλά βασικά χαρακτηριστικά της σειράς, όπως καθαρότητα, απόδοση όλων των γεύσεων καθαρά και χωρίς μπερδέματα και γενικά ταυτότητα. Προφανώς αυτή είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα καθώς με τίποτα δεν θυμίζει την χαρακτηριστική απόδοση των υγρών της εταιρείας. Εδώ δεν μπήκα στη διαδικασία να βάλω και σκέτη βάση στο τανκ μετά το τέλος του, καθώς το υγρό ήταν σίγουρα αδιάφορο και κατά τη γνώμη μου αποτελεί παραφωνία για τη σειρά. Αν το συναντούσα σε μία οποιαδήποτε άλλη πιο φυσιολογική εταιρεία, σε αρκετά χαμηλότερη τιμή, ίσως να είχα άλλη γνώμη, αλλά εδώ οι προσδοκίες είναι σίγουρα υψηλές. Και αν καλούμουν να πληρώσω κοντά €30 για ένα μπουκαλάκι sixty four, σίγουρα θα διαμαρτυρόμουν έντονα. Νομίζω ότι το 72/100 είναι τίμιος βαθμός. Η συνέχεια αύριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου