Hexocell - Lost Atlantis

Hexocell Lost Atlantis, 9mg, Kayfun 3.1ES Clone, 0.28mm Kanthal D, 1.44Ω, 2.5mm MC, Nakamitchi.

Καπνά, μπανάνα και φράουλα μας λέει στην περιγραφή του το υγρό και σίγουρα ακούγεται ενδιαφέρον. Άνοιξα το μπουκαλάκι και το έφερα στη μύτη. Η μπανάνα είναι το κυρίαρχο στοιχείο σε αυτό το σημείο, με μια οξύτητα προφανώς προερχόμενη από τη φράουλα να ακολουθεί. Ο καπνός, άφαντος μέχρι στιγμής. Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα.
Είναι άλλο ένα υγρό που φέρνει στο μυαλό τα καπνά Nakhla για ναργιλέ, καθώς η μπανάνα χτυπάει αλύπητα, τα αρώματα της φράουλας είναι εκεί και στο τελείωμα εμφανίζεται και το καπνικό στοιχείο. Στη ρινική εισπνοή το υγρό θυμίζει καφέ αρωματισμένο με σιρόπι φράουλας και ευτυχώς ο ατμοποιητής δεν ανεβάζει πολύ το χτύπημα και δεν έβρισα πολύ σε αυτή την προσπάθεια. Στην εκπνοή από τη μύτη υπάρχει έντονο το καπνικό στοιχείο όχι όμως σε σημείο να μπορείς να ξεχωρίσεις το είδος του, ακολουθούμενο από τη φράουλα. Η επίγευση, όχι πολύ επίμονη, περιορίζεται σε μια καπνική αίσθηση με τη γλύκα που μένει από τη μπανάνα. Στους νοσταλγούς της αίσθησης του ναργιλέ, πιστεύω ότι θα έχει μια απήχηση. 74/100