Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014

Digbys - Oriental Plunder



Oriental Plunder

Δεύτερο μπουμπούκι της εταιρείας, και το πρώτο που σου κάνει εντύπωση, είναι το ανοιχτό χρυσοκίτρινο χρώμα. Φέρνοντας το μπουκάλι στη μύτη, δημιουργείται χάος και μπέρδεμα. Η μυρωδιά έχει έντονα στοιχεία Virginia και κάτι απροσδιόριστα γλυκό, σχεδόν σιροπιαστό. Οι περισσότερες εταιρείες που κατασκευάζουν υγρά με προσδιορισμό Oriental, συνήθως προσφέρουν μια έντονη καπνική γεύση με κάτι σε βύσσινο, τριαντάφυλλο, λιβάνι, λουκούμι κλπ. Εδώ με έπιασε μια φοβία, καθώς έχω δηλώσει και στο παρελθόν ότι τα Virginia δεν είναι και η καλύτερή μου και διστακτικά γέμισα τον ατμοποιητή.
Η γεύση, ήταν επίσης πολύ μπερδεμένη, έντονη και μπουχτιστική. Βαρύ καπνικό υπόβαθρο, χωρίς να καταλαβαίνεις την χαρακτηριστική γεύση Virginia που περιμένεις από τη μυρωδιά, γλυκάδα σαν και αυτή που παίρνεις από ένα μπακλαβά, και γεύση που παραπέμπει σε αυτό επίσης, σαν ψημένο καρύδι. Αφού στο μυαλό μου εναλλασσόταν η εικόνα της μουσταλευριάς σαν γεύση, άρχισα και πάλι να απορώ για το τι σκεφτόταν ο κατασκευαστής όταν το έφτιαχνε. Μόλις το συνήθισα λοιπόν, άρχισε να καθαρίζει το γλυκό στοιχείο και να θυμίζει λίγο περισσότερο φρούτο, προς το μήλο, αλλά και πάλι έλειπε κάποιο κυρίαρχο στοιχείο, ή ένας τρόπος να ξεχωρίζουν οι γεύσεις χωρίς να χάνονται η μία μέσα στην άλλη. Η παραγωγή ατμού καλή και κάπου στο 50/50 πρέπει να κινούνται οι αναλογίες, ενώ το χτύπημα ήταν ακριβώς στα αναμενόμενα επίπεδα για 6ρι υγρό. Η ρινική εισπνοή και εκπνοή περίπλεξαν τα πράγματα αρκετά καθώς στη μεν εισπνοή αυτή η έντονα φρουτένια γλυκάδα έκανε την όλη εμπειρία «too much» ενώ στην εκπνοή το «ψημένο» του πράγματος σε προσγειώνει απότομα. Και εδώ, μέγα μειονέκτημα η έλλειψη καθαρής επίγευσης, περιορίστηκε μόνο σε κάτι γλυκό καπνικό και σχετικά απροσδιόριστο. Μπήκα λοιπόν να διαβάσω την περιγραφή, η οποία μας μιλάει για «ένα ισορροπημένο μίγμα Αμερικάνικου καπνού και γλυκού μήλου με μια νότα τζίντζερ». Και πάλι, λέγοντας ισορροπημένο, πρέπει να εννοούν «ακριβώς την ίδια ποσότητα αρώματος», ενώ το τζίντζερ είναι άφαντο. Η αναλογίες ήταν όντως στο 50/50. Το υγρό είναι αρκετά πλούσιο και μπουχτιστικό οπότε δεν στενοχωρήθηκα ιδιαίτερα όταν άδειασε το τανκ και απογέμισα με σκέτη βάση. Για σχεδόν ¾ του τανκ, η γεύση του παρέμενε εμφανής, ενώ μόνο στο τέλος άρχισε να χάνεται αυτή η γλυκάδα και να ξεχωρίζει το καπνικό του πράγματος. Εξαιρετικά περίεργη συμπεριφορά, αν σκεφτεί κανείς ότι η βάση που χρησιμοποιώ αυτή την εποχή είναι 87,5% vg… Η βαθμολογία μου βγαίνει στο 71/100.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου