Γέμισα τον ατμοποιητή και με την πρώτη τζούρα ήρθε η γνώριμη γεύση του γλυκάνισου μαζί με μία ελαφρά γλυκάδα και κάτι ακόμα στο υπόβαθρο το οποίο δυσκολευόμουν να αναγνωρίσω. Η εμπειρία μου λέει ότι σε τέτοιες περιπτώσεις αν δώσεις λίγο χρόνο στο υγρό ώστε να συνηθίσεις τη γεύση, εμφανίζονται και τα κρυφά στοιχεία μετά. Έτσι κι έγινε. Ο γλυκάνισος καταλάγιασε αρκετά και εμφανίστηκε μια καπνική γεύση ως τελείωμα η οποία συμπλήρωσε πολύ ωραία το υγρό. Η ρινική εισπνοή έκανε ακόμα πιο έντονο το γλυκάνισο ενώ στην εκπνοή από τη μύτη δεν βρήκα διαφορά. Το χτύπημα του δεν ήταν όσο έντονο όσο θα περίμενα ενώ το ντουμάνι πάρα πολύ καλό χωρίς να έχω ιδέα για τα ποσοστά PG/VG. Μπήκα στη σελίδα της εταιρείας για να δω την περιγραφή και ήταν τελείως απροσδιόριστη οπότε στην ουσία ο αγοραστής δεν ξέρει τι μπορεί να περιμένει από αυτό το υγρό: «Ένα υγρό με γεμάτο χαρακτήρα, του οποίου η λιτή και αρωματική γεύση συμπληρώνεται από εξαιρετικές καπνικές νότες». Βγάλε άκρη φίλε ατμιστή… Η επίγευση που άφησε ήταν η κλασσική του γλυκάνισου, που όμως τώρα πλησίασε υγρά τα οποία μιμούνται το αψέντι, ενώ η αίσθηση του ατμού και της γεύσης του στο στόμα, ήταν πλούσια και με γεμάτο σώμα, απλώνονταν σε όλο το στόμα και όχι μόνο στην κορυφή της γλώσσας. Αφού τελείωσε το τανκ, απογέμισα με σκέτη βάση. Η ένταση της γεύσης εξαφανίστηκε και στην ουσία άτμιζα μια σκέτη βάση αρωματισμένη με γλυκάνισο, άρωμα το οποίο έφθινε σταθερά τζούρα με τη τζούρα. Μέση κατάσταση, ενδιαφέρουσα γεύση, ούτε τελείως βαρετό, ούτε τελείως κουραστικό. Με χαρά θα το άτμιζα και πάλι, χωρίς όμως να έτρεχα στο κατάστημα για να το αγοράσω. Σίγουρα θα ήθελα περισσότερα καπνά και λιγότερο γλυκάνισο. 72/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου