Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

Wanted - Shooting Star


Φέρνοντας το μπουκαλάκι στη μύτη, τα αρώματα με παρέπεμψαν αμέσως στο γνωστότερο των υγρών, αυτό που έχει ως βάση το RY4 double, κυκλοφορεί σε μπλε μπουκαλάκι και αποτελεί την αμαρτία πολλών. Σε αυτή την εκδοχή όμως, παρατήρησα ότι το άρωμα δεν είναι τόσο επιθετικό και ίσως να είχα μπροστά μου μία πολύ πιο εκλεπτυσμένη εκδοχή. Η καμένη ζάχαρη δεν ήταν τόσο έντονη και η άλλη αναγνωρίσιμη νότα, αυτή του καβουρντισμένου καλαμποκιού, φαινόταν να λείπει. Γέμισα τον ατμοποιητή μου και ξεκίνησα.
Η ευχάριστη έκπληξη που συνάντησα, ήταν ότι ευτυχώς δεν επρόκειτο για άλλο ένα κλώνο τριμπέκα ή τουλάχιστον απόπειρα. Μία λεπτή, καθόλου έντονη καπνική γεύση της συνομοταξίας RY, χωρίς καθόλου γλυκάδα, με έντονη την παρουσία καβουρντισμένου ξηρού καρπού και για την ακρίβεια φιστικιών. Βέβαια τα φιστίκια, όπως και τα καπνά, βγαίνουν σε πολλές ποικιλίες, και εδώ δυσκολεύτηκα αρκετά να αναγνωρίσω με ακρίβεια το είδος. Μάλλον με εμπόδιζε το «καβουρντισμένο» της υπόθεσης, αλλά η απαλότητά του με έβαλε σε σκέψεις. Όσο και αν προσπάθησα, δεν το βρήκα όμως, και μετά θυμήθηκα την κουβέντα μου με τον κατασκευαστή όπου είχε αναφέρει macadamia. Η αλήθεια είναι ότι ο συγκεκριμένος ξηρός καρπός έχει ιδιαίτερη γεύση και υφή και για να λύσω το μυστήριο αναγκάστηκα να πάω μέχρι το σούπερ μάρκετ και να ψωνίσω ένα πακέτο. Μετά από δοκιμή, και πάλι δεν κατάφερα να αναγνωρίσω αυτή τη γεύση, αλλά δεν με ενόχλησε και πολύ καθώς είναι πολύ πιθανόν να μην μπορεί να αποδοθεί ακριβώς αυτή η γεύση. Αυτό το κομμάτι όμως του υγρού είναι που του δίνει μια ιδιαιτερότητα και μια αίσθηση στο στόμα που μου είναι εξαιρετικά καινούρια και ευχάριστη. Η παραγωγή ατμού αισθητά μικρότερη από τις προηγούμενες δύο ετικέτες, και το χτύπημα σαφώς λιγότερο. Παρατήρησα ότι το υγρό είναι αρκετά πιο λεπτόρρευστο από τα άλλα δύο, πράγμα που ίσως το αδικεί, καθώς ίσως στο συγκεκριμένο θα ταίριαζε λίγο παραπάνω χτύπημα και σαφώς μεγαλύτερη ένταση στη γεύση. Στη ρινική εισπνοή τα πράγματα ανέβηκαν ένα επίπεδο καθώς τα αρώματα έγιναν πιο έντονα, και η επίγευση ήταν σταθερά ελαιώδης με το καβουρντισμένο ξηρό καρπό να μένει αισθητά πιο έντονα στο στόμα. Και πάλι η απουσία γλυκάδας ήταν ευχάριστη και το τελείωμα της γεύσης αρκετά ξηρό. Ίσως το συγκεκριμένο υγρό να μην είναι ακόμα έτοιμο, ίσως να χρειάζεται steeping, αλλά τείνω να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι αυτό το υγρό έχει προοπτικές να γίνει κορυφή με λίγο περισσότερη συγκέντρωση αρωμάτων και λίγο περισσότερη ένταση στους ξηρούς καρπούς. Παρόλα αυτά, στη μορφή που βρίσκεται, μπορεί εύκολα να γίνει ένα καλό καπνικό για όλη μέρα καθώς δεν μπουχτίζει και δεν κουράζει με τίποτα. Προς το τέλος του τανκ, οι γεύσεις άρχισαν να είναι πιο οικείες στον ουρανίσκο και εμφανίστηκε μια υπόνοια γλυκάδας. Και όμως, ήταν τόσο ανεπαίσθητη που σίγουρα συμπλήρωσε τη γεύση και τη στρογγύλεψε αρκετά, ταιριάζοντας πολύ ευχάριστα με την καβουρντισμένη επίγευση. Όταν άδειασε το τανκ και συμπλήρωσα με σκέτη βάση, το καπνικό της ιστορίας εξαφανίστηκε σχετικά γρήγορα, με τους ξηρούς καρπούς να παραμένουν στη θέση τους μέχρι και μισό ml πριν αδειάσει το τανκ. Στο τέλος, η γλυκάδα της βάσης κυριάρχησε, με πλέον ανεπαίσθητη αλλά παρούσα την αίσθηση των καβουρντισμένων ξηρών καρπών. Το συμπέρασμά μου είναι ότι πρόκειται για ένα ελαφρύ και χαλαρό υγρό που έρχεται να καλύψει την ανάγκη ενός προσεγμένου υγρού που να μπορείς να το ατμίσεις όλη μέρα και να παραμένει απολαυστικό. Η έλλειψη έντασης όμως μπορεί να αποτελέσει δίκοπο μαχαίρι: από τη μία δεν κουράζει και από την άλλη μπορεί να μην είναι αρκετό για μία έξοδο ή για καταστάσεις στις οποίες θέλεις να τον νιώθεις μπόλικο τον ατμό. Αν το συνόψιζα σε μία φράση, θα έλεγα ότι είναι εξαιρετικό μέχρι και τη δύση του ηλίου. Θα ήθελα να δοκιμάσω και μία εκδοχή του με περισσότερη συγκέντρωση αρωμάτων, λίγο περισσότερη γιατί η ισορροπία του είναι τόσο λεπτή που ίσως μία τέτοια παρέμβαση να το χαλούσε. 91/100.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου