Με το που ξεβίδωσα το καπάκι, το μάτι μου περιστράφηκε ευχάριστα με τα αρώματα τα οποία συνάντησα. Ότι ακριβώς λέει ο τίτλος. Ωραίο, τραγανό, ξινό πράσινο μήλο. Έχω αναφέρει και στο παρελθόν ότι αυτό το φρούτο είναι στα τοπ 5 μου και χάρηκα που θα δοκίμαζα ένα τέτοιο υγρό. Κρατώντας όμως μικρό καλάθι μετά από την ήττα την οποία έφαγα στο προηγούμενο, γέμισα και ξεκίνησα τα διαδικαστικά.
Η γεύση στην αρχή ήταν πολύ περίεργη. Κάτι φρουτώδες, κάτι γλυκό, κάτι ξινό και όλα σε μεγάλη πυκνότητα και ένταση, αλλά το μήλο ακόμα το έψαχνα. Του έδωσα το χρόνο του και τα πράγματα βελτιώθηκαν. Από μία αδιαφορία που μου προκάλεσε στην αρχή, άρχισε να γίνεται πολύ ενδιαφέρον. Τα αρώματα άρχισαν να γίνονται πολύ έντονα και η γεύση να καθαρίζει και να μας δίνει αυτό ακριβώς που περιμένουμε από ένα τέτοιο υγρό. Παρόλο που είχα ένα φόβο ότι θα αυξηθεί η γλυκάδα, δεν πραγματοποιήθηκε και τα στοιχεία παρέμειναν ισορροπημένα. Στη ρινική εισπνοή και εκπνοή (που δεν δοκίμασα καν με το προηγούμενο) τα πράγματα εξελίχθηκαν επίσης καλά. Ιδιαίτερα στην εισπνοή, όπου η πλειοψηφία των αρωμάτων τείνει να αφήνει μια χημική μυρωδιά, το μόνο που άλλαξε ήταν μία ελαφρά γλυκάδα, ευχάριστη και ταιριαστή όμως. Η παραγωγή ατμού πολύ καλή και το χτύπημα χαλαρό και ευχάριστο, όπως θα το περίμενα σε υγρό φρουτένιο και 6ρι. Μπορώ να το σκεφτώ και σε μίξη με βαρύ καπνικό ώστε να το δροσίσει λίγο. Καθώς την έχω βρει μια χαρά με τις σκέτες βάσεις, δεν το βλέπω για μόνιμο υγρό, αλλά το φρουτάκι μου μετά το φαγητό μια χαρά θα μου το προσφέρει! 82/100 μετά χαράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου