Όπως πολύ καλά ξέρουμε, στην αγορά υπάρχουν πάμπολλα υγρά τα
οποίο στην ονομασία τους περιέχουν λέξεις όπως, mint, menthol, minty,
cool, arctic, sub zero κλπ
κλπ. Το καθένα με τη δική του προσωπικότητα, και χωρίς απαραίτητα να είναι
κατανοητό το αν εννοούν μέντα, δυόσμο ή απλά μενθόλη. Για κάποιον νέο στο χώρο,
οι έννοιες της μέντας και της μενθόλης, ταυτίζονται. Για όσους το έχουν
μελετήσει λίγο παραπάνω, όχι.
Στην περίπτωση του συγκεκριμένου υγρού, ανοίγοντας το μπουκαλάκι, η μυρωδιά του δυόσμου είναι έντονη και ευχάριστη. Και για άλλη μια φορά, η εταιρεία κάνει αυτό που υπόσχεται, το να συμφωνεί δηλαδή το άρωμα με τη γεύση, πράγμα στο οποίο έχει αποτύχει σε ελάχιστες περιπτώσεις. Καλό σκορ για τόσο μεγάλη γκάμα! Ο επισκευάσιμος γέμισε, σκαρφάλωσε στο SVD και ξεκίνησε το έργο του. Και με έστειλε πίσω στην εποχή, που άκουγα το δάσκαλο μόλις είχε μπει στην τάξη να λέει το όνομά μου, συνοδευόμενο από μπινελίκια και την ατάκα «φτύσε την τσίχλα αμέσως»! Και μπορεί για τη γενιά μου να ήταν η Big Babol το σουξέ της εποχής, εγώ όμως διαφωνούσα, μασώντας φανατικά Stimorol και Dentyne. Ε, η μίξη πράσινης και μπλε Dentyne ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ατμίζοντας το Mints. Όχι πολύ έντονη δροσιά, δυόσμος σε ποσοστό 80+% και μέντα το υπόλοιπο. Η γεύση ομοιογενής, και γεμάτη. Το χτύπημα περίμενα ότι θα με στείλει αδιάβαστο, καθώς στα mg που κινούμαι συνήθως, ο συνδυασμός μενθόλης και 12mg φαίνεται τεράστιος, αλλά τα πράγματα ευτυχώς δεν ήταν έτσι. Το κακό και εδώ όπως και σε προηγούμενα γλυκά της εταιρείας, είναι ότι η νικοτίνη γίνεται αντιληπτή στα πλάγια της γλώσσας, με τη μορφή πικράδας και ελαφριού καψίματος. Από θέμα ντουμανιού, τα πράγματα ήταν πολύ ικανοποιητικά αν λάβουμε υπ’ όψιν τη σύσταση του υγρού, αλλά μάλλον έβαλαν και τα 13W το χεράκι τους (ή μάλλον το αμπεράκι τους). Ένα πολύ ωραίο κατά τη γνώμη μου υγρό, το οποίο προσωπικά δεν θα το άτμιζα όλη μέρα. Ούτε νομίζω ότι θα ένιωθα την έντονη επιθυμία. Αλλά σίγουρα όταν το βρίσκω μπροστά μου, μία τράκα θα την κάνω. Όχι γιατί δεν είναι καλό, αλλά γιατί προσωπικά δεν είναι μια γεύση που πλέον με ενθουσιάζει. 74/100 σίγουρα υπάρχουν πολύ καλύτερα αλλά πολύ περισσότερα χειρότερα υγρά!
Στην περίπτωση του συγκεκριμένου υγρού, ανοίγοντας το μπουκαλάκι, η μυρωδιά του δυόσμου είναι έντονη και ευχάριστη. Και για άλλη μια φορά, η εταιρεία κάνει αυτό που υπόσχεται, το να συμφωνεί δηλαδή το άρωμα με τη γεύση, πράγμα στο οποίο έχει αποτύχει σε ελάχιστες περιπτώσεις. Καλό σκορ για τόσο μεγάλη γκάμα! Ο επισκευάσιμος γέμισε, σκαρφάλωσε στο SVD και ξεκίνησε το έργο του. Και με έστειλε πίσω στην εποχή, που άκουγα το δάσκαλο μόλις είχε μπει στην τάξη να λέει το όνομά μου, συνοδευόμενο από μπινελίκια και την ατάκα «φτύσε την τσίχλα αμέσως»! Και μπορεί για τη γενιά μου να ήταν η Big Babol το σουξέ της εποχής, εγώ όμως διαφωνούσα, μασώντας φανατικά Stimorol και Dentyne. Ε, η μίξη πράσινης και μπλε Dentyne ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ατμίζοντας το Mints. Όχι πολύ έντονη δροσιά, δυόσμος σε ποσοστό 80+% και μέντα το υπόλοιπο. Η γεύση ομοιογενής, και γεμάτη. Το χτύπημα περίμενα ότι θα με στείλει αδιάβαστο, καθώς στα mg που κινούμαι συνήθως, ο συνδυασμός μενθόλης και 12mg φαίνεται τεράστιος, αλλά τα πράγματα ευτυχώς δεν ήταν έτσι. Το κακό και εδώ όπως και σε προηγούμενα γλυκά της εταιρείας, είναι ότι η νικοτίνη γίνεται αντιληπτή στα πλάγια της γλώσσας, με τη μορφή πικράδας και ελαφριού καψίματος. Από θέμα ντουμανιού, τα πράγματα ήταν πολύ ικανοποιητικά αν λάβουμε υπ’ όψιν τη σύσταση του υγρού, αλλά μάλλον έβαλαν και τα 13W το χεράκι τους (ή μάλλον το αμπεράκι τους). Ένα πολύ ωραίο κατά τη γνώμη μου υγρό, το οποίο προσωπικά δεν θα το άτμιζα όλη μέρα. Ούτε νομίζω ότι θα ένιωθα την έντονη επιθυμία. Αλλά σίγουρα όταν το βρίσκω μπροστά μου, μία τράκα θα την κάνω. Όχι γιατί δεν είναι καλό, αλλά γιατί προσωπικά δεν είναι μια γεύση που πλέον με ενθουσιάζει. 74/100 σίγουρα υπάρχουν πολύ καλύτερα αλλά πολύ περισσότερα χειρότερα υγρά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου