Το τελευταίο υγρό που απέμεινε για δοκιμή, μέχρι τουλάχιστον να μας καταπλήξει ξανά η εταιρεία. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν την εισαγωγή του προηγούμενου, ανοίγοντας το μπουκαλάκι έρχεται στη μύτη μια καθαρή γεύση γλυκιάς μέντας. Θα το παρομοίαζα με τις τσίχλες Orbit White και με τις κλασικές Mentos. Όπερ και εγένετο.
Πλούσια γεύση μέντας, με ένα ζαχαρένιο υπόβαθρο, σε πολύ καλή αναλογία. Σαφώς πιο έντονη δροσιά, όχι όμως όση θα περίμενα. Δεν φανταζόμουν να το πω ποτέ αυτό αλλά σίγουρα θα ήθελε περισσότερη μενθόλη. Και εδώ το χτύπημα δεν ήταν το αναμενόμενο, σαφώς μεγαλύτερο φυσικά από το προηγούμενο. Και εδώ παρόν το κάψιμο και η πικράδα στη γλώσσα και ο ατμός αρκετός για τη σύσταση του υγρού. Έλειπε όμως ένα βασικό πράγμα: αυτή η έκρηξη γεύσης που περιμένεις έχοντας κάνει το συνδυασμό με την τσίχλα ή την καραμέλα που είπα πριν. Η τελική μου άποψη για το υγρό, είναι η ίδια ακριβώς με το προηγούμενο, και την αντιγράφω αυτούσια, μαζί με τη βαθμολογία: «Ένα πολύ ωραίο κατά τη γνώμη μου υγρό, το οποίο προσωπικά δεν θα το άτμιζα όλη μέρα. Ούτε νομίζω ότι θα ένιωθα την έντονη επιθυμία. Αλλά σίγουρα όταν το βρίσκω μπροστά μου, μία τράκα θα την κάνω. Όχι γιατί δεν είναι καλό, αλλά γιατί προσωπικά δεν είναι μια γεύση που πλέον με ενθουσιάζει. 74/100 σίγουρα υπάρχουν πολύ καλύτερα αλλά πολύ περισσότερα χειρότερα υγρά!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου