Black Note - Sonata

Sonata, 6mg, Phenomenon Zest, Ni200 0.28mm, 2mm MC, 0.10Ω, Nakamitchi.

Με ρίζες στον 17^ο αιώνα, τα καπνά Cavendish μαζεύονται και επεξεργάζονται με ένα μοναδικό τρόπο ώστε να αναδείξουν τη φυσική γλυκάδα των φύλλων του καπνού. Στη Sonata, χρησιμοποιούνται μόνο φύλλα από σκούρο Virginia, με θερμική επεξεργασία και έκθεση σε ατμό και πίεση ώστε να αναδειχθούν πλήρως οι πλούσιες και δυνατές του γεύσεις. Ένα υγρό το οποίο ιντριγκάρει και περιέχει πολλές γευστικές νότες που ποικίλουν σε τόνο, ρυθμό και διάθεση. Η Sonata μουσικά, είναι μια πολυμερής οργανική μορφή, αποτελούμενη από τρία ή τέσσερα μέρη. Αρχικά σήμαινε «κομμάτι που παίζεται» σε αντίθεση με την cantata που σήμαινε «κομμάτι που τραγουδιέται».

Η ονομασία Cavendish, αποτελεί περισσότερο μία μέθοδο παρασκευής καπνού, παρά μία ποικιλία. Παρασκευάστηκε αρχικά από Αγγλικές εταιρίες. Μπορεί να παραχθεί από οποιονδήποτε καπνό, αν και κυρίως χρησιμοποιούνται τα καπνά Virginia και Burley. Οι παραδοσιακοί Αγγλικοί Cavendish παράγονται από καπνό Virginia που είναι ελαφρά αρωματισμένος και θερμαίνεται είτε με αυξημένη πίεση είτε σε χάλκινα δοχεία. Το αποτέλεσμα είναι ένα μαύρο προϊόν που έχει χάσει το φυσικό του άρωμα. Οι σημερινοί καπνοί cavendish είναι περισσότερο αρωματισμένοι από τους παλιούς. Αυτό επιτυγχάνεται όταν ο καπνός διαποτίζεται με ένα υγρό μείγμα από ζάχαρη, γλυκόριζα και άλλα αρώματα. Το άρωμα του τελικού προϊόντος ποικίλλει από κεράσι, φράουλα και βανίλια, ως σοκολάτα, whiskey, ρούμι, Ιρλανδέζικο καφέ κτλ… Ίσως ο πιο διαδεδομένος καπνός στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και τη Γερμανία και σίγουρα αυτός που ευχαριστεί αρωματικά περισσότερο αυτούς που βρίσκονται γύρω σας.

Σε αυτό το υγρό υπάρχει ένα κάπως πιο έντονο άρωμα στο μπουκαλάκι. Δεν είναι καθόλου ευχάριστο καθώς στην ουσία θυμίζει συνεργείο αυτοκινήτων, μία καυτή καλοκαιρινή ημέρα. Αφού κατέληξα στο Phenomenon γι αυτή το δοκιμή, ξεκίνησα. Η γεύση θυμίζει υπέροχο καπνό πίπας, χωρίς την παραμικρή αρωματική προσθήκη. Σκοτεινή και έντονη γεύση, που σίγουρα θυμίζει ψημένο καπνό. Πολλά χρόνια πριν, είχε πέσει στα χέρια μου ένας καπνός πίπας αγγλικός, ονόματι Capstan σε τσίγκινο κουτί, απίστευτα πεπιεσμένος. Ε, με αυτό το υγρό, γύρισα πολλά χρόνια πίσω καθώς στην εφηβεία μου κάπνιζα συστηματικά πίπα. Στο πολύ βάθος του ατμού αλλά περισσότερο στη ρινική εισπνοή, είναι εμφανής η ποικιλία Virginia η οποία αναφέρεται και στην περιγραφή. Στην εκπνοή από τη μύτη, μια ανεπαίσθητη γλυκάδα εμφανίζεται αλλά αυτό είναι και το μόνο ήπιο στοιχείο του υγρού καθώς σε γενικές γραμμές, είναι ξηρό. Η επίγευση είναι ξηρή και καβουρντισμένη και σε κάποια σημεία αφήνει ελάχιστες υπόνοιες αμμωνίας, περισσότερο αισθητές στη μύτη. Όσοι γνωρίζουν από διαδικασίες και συμπεριφορά των καπνών κατά την ξήρανση, εκτός αν  αυτή γίνεται στον ήλιο, μπορούν να καταλάβουν ότι αυτό μόνο κακό δεν είναι. Ίσα ίσα είναι φυσιολογικό. Το χτύπημά του, κάπως περισσότερο από το προηγούμενο αλλά και πάλι σε αναμενόμενα επίπεδα, όπως και η παραγωγή ατμού. Το μόνο αρνητικό που βρίσκω σε αυτό το υγρό, είναι το ίδιο με το προηγούμενο, θα ήθελα δηλαδή τη γεύση πιο γεμάτη και έντονη, με μεγαλύτερη συγκέντρωση δηλαδή στο τελικό υγρό. Πρόκειται για μια φανταστική υλοποίηση της γεύσης που πρεσβεύει το Cavendish η οποία καλό είναι να ατμίζεται μετά τις 12 το μεσημέρι, με έμφαση στο μεσημεριανό φαγητό. Και εδώ, 97/100.