Η μέντα μου πάγωσε το σύμπαν, και μετά η παγωνιά μετατράπηκε σε δροσιά. Και η απαλή γεύση του αγγουριού ήλθε και έδεσε το σύνολο. Και όταν λέμε αγγούρι, μιλάμε για τη γεύση της φλούδας. Σε μικρό βαθμό, όσο ακριβώς χρειάζεται ώστε να κάνει αυτόν που το δοκιμάζει για πρώτη φορά να σπάει το κεφάλι του να βρει που την ξέρει αυτή τη γεύση. Εμένα μου έφερε και μία άλλη γεύση βέβαια στο μυαλό, αλλά μπορεί και να είναι η ιδέα μου. Μου θύμισε λίγο αυτό το ανοιχτό πράσινο που βρίσκουμε χαμηλά στη φέτα του καρπουζιού, ίσως και λίγο πεπόνι, αλλά αυτό μπορεί να οφείλεται στο συνειρμό του καλοκαιρινού υγρού που ευθέως σε οδηγεί αυτό το υγρό να κάνεις. Έλα zetel, πες την αλήθεια, έχεις στάξει και λίγο καρπουζοπέπονο, έτσι? Τη στιγμή που τα γράφω αυτά, ο ατμοποιητής μου έχει αδειάσει, πάει το καμένο σύννεφο και όμως η γεύση παραμένει! Περιμένω πως και πώς να το ατμίσω καλοκαίρι, σε ξαπλώστρα στον Κοντογυαλό χαλαρώνοντας απόλυτα αγκαλιά με την… Corona! Ειλικρινά, βγάζω το καπέλο στο concept αυτού του υγρού. 90/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου