The Vape Laboratory - Lamda for Λiquid Bellerophontes

Lamda for Λiquid Bellerophontes, 6mg, 70/30, Phenomenon Zest, 0.28mm SS316, 2.0mm SC, TC, 0.59Ω, Drago Cotton

Ο Βελλερεφόντης είναι ίσως το πιο "καθαρόαιμο" γλυκό υγρό της Lamda. Στόχος ήταν να μεταφέρουμε στον ατμιστή μια αγαπημένη καλοκαιρινή εμπειρία που όλοι μας έχουμε ζήσει στο παρελθόν: Μια ζεστή βάση ζαχαροπλαστικής που πλαισιώνεται συνήθως από παγωτό κρέμα. Το γευστικό προφίλ λοιπόν, συνδυάζει μία βάση από βάφλα - που δένει αρμονικά με καραμελωμένη κανέλα Κεϋλάνης - και ισορροπεί γευστικά με παγωτό κρέμας/βανίλιας. Στο παρασκήνιο, πολύ υποτονικά, κρύβεται ένα φρούτο - υπογραφή του chef της Lamda - το οποίο εμφανίζεται μόνο στους... εκπαιδευμένους ουρανίσκους! Αυτά μας λέει η εταιρεία για το υγρό. Απίστευτα ενδιαφέρουσα περιγραφή, που περιέχει δύο προκλήσεις.


Μία για τον κατασκευαστή, ο οποίος καλείται να διαχειριστεί ένα δύσκολο και δυνατό άρωμα όπως η κανέλα, και μία για μένα, που καλούμαι να ανακαλύψω αυτό το φρούτο που αποκαλύπτεται στους εκπαιδευμένους ουρανίσκους. Το άρωμα από το μπουκαλάκι είναι φανταστικό. Μου θυμίζει μια ζαχαροπλαστική πατέντα που έκανα πιο μικρός, ένα είδος εκμέκ που είχε ως βάση γιαννιώτικο μπακλαβά και από πάνω παγωτό καϊμάκι με τριμμένο καρύδι και το σιρόπι του μπακλαβά. Με γύρισε κάτι χρονάκια πίσω αυτή η μυρωδιά, αλλά επανερχόμενος στο παρόν, γέμισα γρήγορα το Φαινόμενο και προχώρησα στη δοκιμή.

Ρύθμισα 40W στο Cuboid και 200 βαθμούς, ενώ συνήθως δουλεύω στους 180, άνοιξα και μιάμιση στροφή την καμπάνα ώστε να πλησιάσω όσο περισσότερο γίνεται το άτμισμα σε υψηλά Watt που προτείνει ο κατασκευαστής και άρχισα τις τζούρες μου. Το πρώτο που πρέπει να πω, είναι ότι και ο κατασκευαστής αλλά και εγώ, δεν νομίζω ότι τα πήγαμε τόσο καλά στις προκλήσεις μας. Αν και εγώ, θα την κάνω μια μαντεψιά προς το τέλος. Θέλει αρκετά λιγότερη κανέλα το υγρό κατά τη γνώμη μου καθώς δυσκολεύει πολύ τον ατμιστή να απολαύσει όλες τις επιμέρους γεύσεις. Οι οποίες όμως είναι διακριτές, κρέμα και καραμέλα σε καλή ισορροπία και το σημαντικότερο, χωρίς ίχνος βουτύρου. Στο τέλος της εισπνοής ευτυχώς, έρχεται και μία υπόνοια βανίλιας να στρογγυλέψει και να ισορροπήσει λίγο τα πράγματα. Στη ρινική εισπνοή, η κανέλα χτυπάει ανελέητα. Εδώ όμως είναι το σημείο που αναγνώρισα μια περίεργη οξύτητα που δεν συνάδει παρά με την παρουσία φρούτου. Στην εκπνοή, έχουμε βανίλια και καραμέλα γύρω από εξασθενημένη κανέλα, και μάλιστα με τέτοιο τρόπο που θυμίζει ζύμη. Η επίγευση ξεκινά με κρέμα που χάνεται γρήγορα και καταλήγει σε κανέλα που μένει για αρκετή ώρα. Το χτύπημα αρκετά χαλαρό ενώ το ντουμάνι σε αρκετά υψηλά επίπεδα, όπως ήταν αναμενόμενο. Συνέχιζα να ατμίζω για αρκετή ώρα προσπαθώντας να πετύχω το φρούτο, δοκιμάζοντας ότι τεχνική έχω στο οπλοστάσιό μου. Και μετά την τρίτη φορά που έκανα γαργάρες με χυμό λεμονιού, αποφάσισα να στήσω τον Ζέφυρο. Και μετά από αρκετό άτμισμα, το μοναδικό φρούτο που γνωρίζω να δίνει αυτή την «σκούρα» αίσθηση, μία δική του γλυκάδα και μία οξύτητα στο τελείωμα, είναι το δαμάσκηνο. Ψιλομαντεψιά είναι βασικά, αλλά μαντεψιά που ταιριάζει με τα στοιχεία που μπόρεσα να εντοπίσω, και δεν ήταν και πολλά. Λίγο με νοιάζει φυσικά καθώς δεν είναι ο σκοπός του υγρού να αναδείξει το φρούτο. Με μία διόρθωση στην δοσολογία της κανέλας προς τα κάτω, νομίζω θα γίνει πολύ καλύτερο! 89/100