Five Pawns - Seasonal NONA

ΝΟΝΑ λοιπόν! Το πρώτο εποχιακό υγρό της εταιρείας το οποίο φτιάχτηκε για να τιμήσει το φθινόπωρο και το οποίο έχει ήδη σταματήσει να παράγεται. Όπως όλα τα υγρά της εταιρείας, το όνομά του έχει να κάνει με το σκάκι. Το συγκεκριμένο, αποδίδει τιμές στην Nona Gaprindashvili, την 76χρονη Γεωργιανή σκακίστρια η οποία είναι η πρώτη γυναίκα που κατέκτησε τον παγκόσμιο τίτλο του Ανωτάτου Μετρ. Περισσότερες πληροφορίες γι αυτήν μπορείτε να δείτε εδώ.

NONA, 3mg, Phenomenon Zest, Clapton, 2mm MC, 0.51Ω, Drago Cotton

Η εταιρεία μας το περιγράφει ως μια πουτίγκα ψωμιού με μπαχαρικά, ραντισμένη με γλυκό γλάσο βανίλιας. Η αλήθεια είναι ότι η πουτίγκα ψωμιού σαν γλυκό και αίσθηση γενικά, είναι μια ξένη γεύση για τα ελληνικά δεδομένα. Μικρό μέρος του πληθυσμού, είναι εξοικειωμένο ακόμα και με άλλες πουτίγκες που ως βάση τους έχουν άλλα γλυκά τα οποία έχουν «μπαγιατέψει» κάπως και οδεύουν προς σκουπίδια. Τέτοια γλυκά μπορεί να είναι κέικ, τσουρέκια ή ακόμα και κουραμπιέδες. Πριν ακόμα ανοίξω το μπουκαλάκι, δεν μπορούσα παρά να έχω πολύ μεγάλες προσδοκίες, καθώς η συγκεκριμένη εταιρεία έχει βάλει πολύ ψηλά τον πήχη. Το υγρό δοκιμάστηκε σε τρεις ατμοποιητές ώστε να λάβω τελική απόφαση για το ποιος είναι ο πιο κατάλληλος γι αυτή τη δουλειά.

Το μπουκαλάκι λοιπόν, αφήνει αρώματα μπαχαρικών, ψωμιού και βανίλιας στη μύτη. Με τη μεγαλύτερη ένταση στη βανίλια και τη γλυκάδα. Γεγονός που με έκανε να θεωρήσω ότι ο Phenomenon Zest θα είναι αυτός που θα δώσει να καταλάβω καλύτερα αυτά που έχει να μας πει το υγρό. Πράγματα, μετά από τη δοκιμή σε τρεις ατμοποιητές, το φαινόμενο κέρδισε το διαγωνισμό και ήρθε η ώρα να αναλύσω καλύτερα τα «ψιλά γράμματα».

Μία περίεργη αίσθηση έρχεται στο στόμα, αρκετά γήινη σαν πρώτη εντύπωση, η οποία είναι ταυτόχρονα αρκετά γλυκιά. Είναι ένα σοκ για το στόμα που συναντά πρώτη φορά αυτές τις γεύσεις, και ομολογώ ότι είμαι ένας από αυτούς καθώς τα bread puddings και η νερουλή τους υφή δεν ήταν ποτέ στις επιθυμίες μου να τα δοκιμάσω στα χρόνια που έζησα εκτός Ελλάδος. Μόλις αυτή η γήινη αίσθηση, η οποία προφανώς οφείλεται στο συνδυασμό ψωμιού και μπαχαρικών κατακαθίσει για τα καλά στο στόμα, τα μπαχαρικά αρχίζουν να ξεχωρίζουν κάπως και θα έλεγα ότι αναγνωρίζω αστεροειδή γλυκάνισο, κάρδαμο, ελάχιστη κανέλα και λίγο μοσχοκάρυδο. Η βανίλια είναι μεν αισθητή σε μικρό βαθμό, αλλά καλύπτεται από τα πάντα, ενώ η γλύκα είναι υπερβολική για τα γούστα μου. Στη ρινική εισπνοή, αυτό το οποίο παίρνω είναι μπαγιάτικο ψωμί, ένα βήμα πριν τη μούχλα πραγματικά, ενώ στην εκπνοή από τη μύτη παίρνω κάρδαμο, λίγη βανίλια και αυτή τη γήινη αίσθηση. Ειλικρινά, αν δεν είχε τόση γλύκα, θα ήταν πολύ πιθανό να μπερδέψω με κάποιο κακό καπνικό. Η παραγωγή ατμού μέτρια και κάπως μεγαλύτερη από αυτή που θα περίμενα για 50/50 υγρό, ενώ το χτύπημα κάπως τραχύ για τα 3mg νικοτίνης που περιέχει. Η επίγευση τώρα, είναι η πιο μακρά και επίμονη που έχω συναντήσει στην ατμιστική μου καριέρα μέχρι τώρα. Για πάνω από δέκα λεπτά, έχω την αίσθηση των μπαχαρικών και αυτής της γήινης νότας στον ουρανίσκο μου, σε σημείο να μπουχτίζω και να μην θέλω να ατμίσω άλλο.

Ξεκαθαρίζω ότι η γεύση, δεν ήταν του γούστου μου. Πέραν αυτού όμως, όπως πάντα άλλωστε, δεν είναι κάτι που θα επηρεάσει την κρίση μου. Υπάρχει ένα μπέρδεμα στο υγρό, καμία σχέση με την αναλυτική απόδοση αρωμάτων και γεύσεων που έχουμε συναντήσει από την εταιρεία. Εκτός φυσικά και αν αυτός είναι ο σκοπός του παρασκευαστή, ένα τουρλού γεύσεων χωρίς κάποιο ιδιαίτερο χαρακτήρα. Πρέπει να πω ότι σε κάποια σημεία μου θύμισε κάτι «Απόλλων» που έφτιαχνα όταν είχα πολλά υγρά για δοκιμή, τα οποία κάποιες φορές (λίγες) απέδωσαν διαμάντια. Τεράστιο μειονέκτημα αποτελεί κατά τη γνώμη μου η επίμονη και διαρκής επίγευση, ενώ το ξένο της γεύσης δεν δείχνει να κερδίζει χώρο τουλάχιστον στο ελληνικό αγοραστικό κοινό. Στα τυφλά, δεν θα το συνιστούσα για δοκιμή πέραν των περιπτώσεων που αυτά που περιέγραψα κάνουν κλικ σε κάποιους. Και φυσικά, σε όσους καμένους σαν και μένα οι οποίο θα δοκίμαζαν ακόμα και αργό πετρέλαιο με τη φίρμα της Five Pawns. Μάλλον ευτυχώς, είναι μετρημένες οι μέρες του στην ελληνική αγορά. Είναι τόσο ξένος συνδυασμός γεύσεων, όσο θα ήταν μία τηγανιά με ακρίδες. Δεν λέω ότι δεν θα ήταν νόστιμες, αλλά θα ήταν ξένες. Με μέλι! 69/100